داستان کشف هشتمین عجایب جهان باستان
امپراتور «کین شی هوانگ» برای اینکه ارتش خود را در زندگی پس از مرگ با خود حمل کند، دستور داد از ارتش خود مجسمه های گلی در اندازه واقعی بسازند و آنها را با او دفن کنند. این ارتش سفالی ۸ هزار سرباز دارد و گاهی از آن به عنوان هشتمین عجایب دنیای باستان یاد می شود. اما این شگفتی شگفت انگیز باستانی چگونه کشف شد؟
در مارس ۱۹۷۴، در میانه یک خشکسالی طولانی، گروهی از کشاورزان برای جستجوی آب به مزرعه ای در نزدیکی کوه لیشان در استان شانشی در شمال شرقی چین رفتند. اما متاسفانه فقط تعداد انگشت شماری خرده سفال و نکته تیر برنز پیدا کردند، نه چیزی که تشنگی و گرسنگی آنها را برطرف کند.
اگر ژائو کانگمین نبود، این کشاورزان یافته‌های خود را دوباره دفن می‌کردند، اما کانگمین به اهمیت چیزی که پیدا کرده بودند پی برد. او که خود کشاورز سابق و اکنون متصدی موزه در استان شانشی است، می‌دانست که تکه‌ها و فلش‌ها بسیار مهم هستند، زیرا در نزدیکی محل دفن احتمالی اما هنوز کشف‌نشده کین شی هوانگ، بنیانگذار افسانه‌ای سلسله چینی پیدا شده‌اند. چین شی هوانگ متحد کننده بزرگ و اولین امپراتور چین بود.
کشاورزان تحت نظارت ژائو به مزرعه بازگشتند و پس از کمی حفاری، دو مجسمه سفالی از جنگجویان سلسله را پیدا کردند که هر کدام کمی بیش از پنج فوت قد داشتند. در طول پنج دهه بعد، باستان شناسان چینی حدود ۲۰۰۰ جنگجو را به همراه ۱۳۰ ارابه و ۵۲۰ اسب کشف کردند و تخمین زدند که ۶۰۰۰ نفر دیگر هنوز در انتظار کشف هستند.
مجسمه ها هر کدام با دقت در جای خود قرار گرفته اند و در یک آرایش نظامی باشکوه به نظر می رسند که گویی از زمین بیرون آمده اند. با توجه به اندازه و وزن آنها (از ۲۷۲ تا ۶۰۰ پوند)، آنها را به درستی هشتمین عجایب جهان نامیده اند.
اعتقاد بر این است که ارتش چینی شی هوانگ بین ۲۴۷ تا ۲۰۸ قبل از میلاد، یعنی بیش از ۲۲۰۰ سال پیش تأسیس شده است. منشا آن تا حد زیادی در هاله ای از ابهام قرار دارد، اما یک منبع اصلی (یک متن تاریخی معاصر معروف به شی چی) بیان می کند که امپراتور زمانی که تنها ۱۳ سال داشت دستور ساخت آن را داد، به این معنی که او قبلاً میراث خود را به ارث برده است. او پس از مرگ فکر کرد.
روند ساخت این ارتش با دیوار بزرگ چین رقابت می کند. کارشناسان بر این باورند که این کار به بیش از ۷۰۰۰۰۰ کارگر نیاز دارد، از کارگران عادی که وظیفه جابجایی بلوک‌های سفالی را بر عهده داشتند تا صنعتگران ماهری که برای هر جنگجو سلاح‌ها، زره‌ها و ویژگی‌های منحصر به فردی ایجاد می‌کنند.
هر مجسمه از پاها به بالا از خاک رس ساخته شده است و قسمت های مختلف بدن دارد. اما سرها جداگانه ساخته شده اند. قبل از اینکه مجسمه ها وارد کوره شوند، جزئیات بیشتری از مو گرفته تا لباس روی آنها کار می شود.
همچنین این جنگجویان سفالی در اصل با رنگ های روشن رنگ آمیزی می شدند. نقاشی از لحظه بیرون آوردن مجسمه ها از کوره شروع شد. آنها را با نوعی لاک پوشانده و با رنگ هایی تزئین می کردند که نشان دهنده درجه نظامی آنها بود. اگرچه بیشتر رنگ ها در طول زمان محو شده اند، بقایای کمرنگی از آنها بر روی حداقل دو جنگجو باقی مانده است.
باستان شناسان و مورخان بر این باورند که هدف از ساخت این مجسمه ها تزئین مقبره چین شی هوانگ و دفاع از آن در برابر دشمنان متعدد او در زندگی پس از مرگ بوده است. اتاق دفن خود امپراتور با وجود گنجینه های تاریخی بی شماری که ممکن است حاوی آن باشد، به دستور دولت چین همچنان مهر و موم شده است. این دستور برای جلوگیری از آسیب های جبران ناپذیر به مقبره در حین حفاری است.
در حال حاضر، تنها توصیف فضای داخلی اتاق تدفین از یک سند تاریخی باستانی می آید، متنی که توسط وقایع نگار سلسله هان، سیما کیان نوشته شده است، که در آن قصرها و برج های دیدنی را برای صد نفر از بزرگان توصیف می کند، مملو از هنر و آثار باستانی. سقف‌ها با صورت‌های فلکی پوشیده شده و شبیه آسمان شب هستند و نمونه‌هایی از بزرگترین رودخانه‌های چین، یانگ تسه و رودخانه زرد، در زیر آنها جاری است. دارد
شاید جالب ترین داستان در مورد ارتش سفالی مربوط به ساخت خود موزه باشد. وقتی ژائو کانگمین متوجه شد که او در حال حفاری چه چیزی است، شک کرد که آیا به ایالت اطلاع دهد یا نه. چین به تازگی از انقلاب فرهنگی بیرون آمده بود، دوره ای که در آن هرکسی که به عنوان ضدانقلاب شناخته می شد، به شدت مورد آزار و اذیت قرار گرفت و بسیاری از آثار باستانی چینی نابود شدند تا راه را برای آینده ای جدید و کمونیستی باز کنند. .
اما خوشبختانه دولت چین برعکس عمل کرد و تلاش های حفاری را به عهده گرفت و یکی از چشمگیرترین موزه های باستان شناسی روی کره زمین را تأسیس کرد. در نتیجه، یک بار دیگر، ارتش خاک رس پیروز ظاهر شد.
منبع: فرادید
