دانشمندان ابرساختار کهکشانی را کشف کردند که طول آن ۱۳ هزار برابر کهکشان راه شیری است
اخبار یورو: گروهی از اخترشناسان توانسته اند بزرگترین ابررسانا جهان کهکشانی جهان را کشف کنند. مجموعه ای از خوشه های کهکشانی و ابررساناهای کهکشانی ، که حدود ۱.۵ میلیارد سال نوری است ، دارای یک جرم ۲ چهار گوش در برابر خورشید است.
به این quipu گفته می شود که از یک سیستم شمارش و ذخیره شماره در تمدن اینکا گرفته شده است. در این روش ، داده ها با استفاده از گره ها روی رشته های نخ ذخیره می شوند.
مشابه سیستم گره زدن ، ساختار کیهانی “Kippo” نیز یک شکل پیچیده است و از یک رشته طولانی و چندین رشته جانبی تشکیل شده است. طول این ساختار حدود ۱.۵ میلیارد سال نوری است که بیش از ۶۰۰۰ برابر کهکشان راه شیری تخمین زده می شود. اگر این ساختار از نظر طول تصویب شود ، سابقه بزرگترین جرم شناخته شده در جهان از ابررسانا Laniacia گرفته می شود.
خبر کشف این ابررسانا جدید کهکشانی در مقاله ای در تاریخ ۵ ژانویه در وب سایت ARXIV منتشر شده است. البته این مقاله هنوز در یک ژورنال معتبر علمی مورد قضاوت قرار نگرفته است ، اما برای انتشار در مجله Astronomy و Astrophysics پذیرفته شده است.
ساختاری که با چشم غیر مسلح به نقشه جهان دیده می شود
به گفته تیم تحقیق ، Kippo ساختاری بسیار برجسته است که حتی بدون نیاز به روش های خاص پردازش داده ها ، می توان در نقشه خوشه های کهکشانی در طیف خاصی از “تغییر شکل” مشاهده کرد.
انتقال به قرمز یکی از پدیده های اصلی کیهان شناسی است که نشان می دهد چگونه طول موج چراغ های نوری به دلیل گسترش جهان به قسمت قرمز طیف الکترومغناطیسی کشیده می شود. هرچه انتقال به قرمز بدن بیشتر باشد ، جسم دورتر است.
این ساختارهای عظیم بین ۱ تا ۵ میلیون نوری از زمین فاصله دارند. مطالعات قبلی نشان داده است که احتمالاً ساختارهای بزرگتری در اعماق جهان وجود دارد ، و اکنون دیوار عظیم هرکول-کرونا بوریومیس به عنوان بزرگترین ساختار ممکن جهان شناخته می شود. توده مرموز ، حدود ۲ میلیارد نوری از زمین دور از زمین ، ۲ میلیارد سال نور تخمین زده می شود. با این حال ، وجود این ساختار هنوز محل بحث است.
Kippo بزرگترین ساختار مشخص شده در این مطالعه است ، اما تیم تحقیق چهار ساختار بزرگ دیگر را پیدا کرده است ، اما اکنون Kippo از همه بزرگتر است.
این پنج ساختار عظیم ۲ ٪ از خوشه های کهکشانی ، ۲ ٪ از کل کهکشان ها و ۲ ٪ از مواد موجود در کیهان را تشکیل می دهند. حجم این ساختارها ۲ ٪ از جهان را تشکیل می دهد.
محققان بررسی کرده اند که چگونه این ابررسانا بر محیط عمومی جهان تأثیر می گذارد. یکی از این تأثیرات تأثیر بر تابش پس زمینه کیهانی است. تابش که به طور یکنواخت در تمام فضا پخش شده است.
علاوه بر این ، محققان کشف کرده اند که حرکت محلی کهکشان ها در این ساختارها می توانند اندازه گیری های گسترش جهان را تغییر دهند. در مناطقی که این ابررساناها در آن حضور دارند ، سرعت گسترش کهکشان ها می تواند باعث تحریف در محاسبات ثابت هابل (نرخ گسترش جهانی) شود. جرم عظیم این ساختارها همچنین می تواند باعث انحنای نور و پدیده “همگرایی گرانشی” شود که تصاویر اشیاء دوردست را منحرف می کند.
در پایان مقاله خود ، محققان خاطرنشان كردند كه این ساختارهای غول پیکر موقتی هستند و در آینده به قتل تقسیم می شوند ، زیرا جهان همیشه در حال گسترش است و این گسترش خوشه های كهكشی ناپدید می شود.
آنها می گویند: “در آینده واحدها ، این ابرقدرت ها به چندین واحد کوچکتر تبدیل می شوند.” بنابراین این ساختارها موقتی هستند. اما اکنون آنها پدیده های منحصر به فردی با ویژگی های خاص و محیط خاص کیهانی هستند که باید در نظر گرفته شود. “
