دانشمندان راز تابلوی «دختری با گوشواره مروارید» را کشف کردند
دانشمندان بر این باورند که به راز محبوبیت تابلوی “دختری با گوشواره مرواریدی” اثر نقاش هلندی یوهانس ورمیر پی برده اند و پس از سنجش تاثیر این اثر بر روی مغز افرادی که آن را تماشا می کنند، این کار را انجام داده اند.
موزه Mauritshuis در لاهه هلند که صاحب این اثر معروف است از دانشمندان علوم اعصاب خواست تا فعالیت مغز بینندگان این پرتره و همچنین سایر آثار نمایش داده شده در موزه را بررسی و اندازه گیری کنند.
در این تحقیق برای اولین بار از فناوری‌های الکتروانسفالوگرافی (EEG) و MRI برای اندازه‌گیری پاسخ عصبی به این اثر هنری استفاده شد و انجام این تحقیقات علمی به وضوح نشان داد که بازدیدکنندگان پس از دیدن این اثر در چیزی که به آن می‌گویند گرفتار می‌شوند. “حلقه توجه پایدار”. به آن حلقه توجه پایدار می گویند.
نگاه بیننده ابتدا به چشمان دختر جوان، سپس به دهان و سپس به مروارید آویزان از گوش و در نهایت به چشم ها کشیده می شود و همان چرخه تکرار می شود.
برای انجام این تحقیق، دانشمندان یک حسگر چشمی و مجموعه‌ای از الکترودها را در اطراف سر ۱۰ شرکت‌کننده در این مطالعه با هدف نظارت مستمر بر فعالیت مغز آنها در هنگام مواجهه با نقاشی‌ها و بازتولید آثار اصلی نصب کردند.
آنها همچنین توانستند با اندازه گیری فعالیت مغزی شرکت کنندگان در این آزمایش، یک تحریک قوی را در پراکونئوس (بخشی از مغز که بر هوشیاری و هویت شخصی حاکم است) تشخیص دهند.
مغز دروغ نمی گوید
در این آزمایش، دانشمندان واکنش مغز را در زمانی که بیننده در حال تماشای «نقاشی اصلی» در موزه بود و زمانی که به «نسخه‌ای از آن» نگاه می‌کرد، مقایسه کردند و دریافتند که احساسات بیننده با دیدن نقاشی ۱۰ برابر قوی‌تر می‌شود. کار اصلی» نسبت به زمانی که یک کپی را دیدند. پوستر از آن است.
مارتین گاسلینگ، مدیر موزه Maerichshuis در لاهه، معتقد است که نتایج این تحقیق بر اهمیت رفتن به موزه برای دیدن «اثار اصلی» تاکید دارد.
او در مصاحبه با خبرگزاری فرانسه گفت: این مطالعه نشان داد که علاقه به هنر، از عکاسی گرفته تا رقص یا آثار دوران طلایی هلند چقدر اهمیت دارد و مغز دروغ نمی گوید.
به گفته خانم گاسلینگ، فرمایر در آثار خود معمولاً توجه را به نکته خاصی جلب می کند و جزئیات اطراف را به صورت مبهم نقاشی می کند. اما در تابلوی «دختری با گوشواره مرواریدی» سه نقطه کانونی وجود دارد که عبارتند از چشم، دهان و مروارید.
به گفته مدیر موزه، این چیزی است که این اثر را از دیگر نقاشی های یوهانس ورمیر متمایز می کند.
تحقیق در مورد مونالیزا؟
تیم تحقیقاتی مایل است آزمایش های مشابهی را روی بینندگان آثار منحصر به فرد دیگری مانند «مونالیزا» اثر لئوناردو داوینچی انجام دهد.
خانم گاسلینک به شوخی می گوید: «مردم گاهی دختری با گوشواره مروارید را با مونالیزا مقایسه می کنند و آن را مونالیزای شمال می نامند تا اهمیت این نقاشی را نشان دهند. اما شاید دیدگاه ها تغییر کند و با توجه به این اکتشافات، از این پس این تابلوی مونالیزا باشد که دختری از جنوب نامیده می شود.
منبع: یورونیوز
