دانشمندان رمز و راز یکی از بزرگ‌ترین تلماسه‌های کره زمین را کشف کردند‌

تپه‌ها به دلیل ساختارهای اسرارآمیزشان، از پیچیده‌ترین مناظر طبیعی روی این سیاره هستند، شبیه به آنچه در مریخ و تیتان، بزرگترین قمر زحل، یافت می‌شود.

تپه های شنی، تپه های ستاره ای یا تپه های هرمی صدها متر ارتفاع دارند و در سیاره ما در آفریقا، آسیا و آمریکای شمالی دیده شده اند. با این حال، کارشناسان نتوانسته اند تاریخ تشکیل آنها را تعیین کنند.

اکنون گروهی از دانشمندان برای اولین بار قدمت یکی از بزرگترین و پیچیده ترین انواع تپه های شنی روی کره زمین را در منطقه ای دورافتاده در مراکش محاسبه کرده و دریافتند که این تپه به نام “لالا لالیا” حدود ۱۳ هزار سال تشکیل شده است. سالها پیش.

پروفسور جف دالار، زمین شناس در دانشگاه آبریستویث در ولز، گفت که تپه های شنی “یکی از شگفتی های طبیعی جهان” هستند. “این بازوها آنها را شبیه ستاره می کند.”

در واقع برخورد بادهایی که در جهت مخالف می وزند منجر به ایجاد تپه های شنی می شود. آقای دالار که این تحقیق را با پروفسور چارلز بریستو در دانشگاه بیرکبک لندن انجام داده است، می گوید که درک زندگی این تپه ها به دانشمندان کمک می کند تا ساختار بادها را درک کنند و بتوانند شرایط آب و هوایی گذشته را درک کنند.

«لالا لالیا» (نامی بومی در زبان محلی آمازیغ به معنای «بلندترین نقطه مقدس») در صحرای شنی «ارگ چبی» در جنوب شرقی مراکش قرار دارد و ۱۰۰ متر ارتفاع و ۷۰۰ متر عرض دارد. . دانشمندان می گویند که رشد این بیابان حدود ۸۰۰۰ سال پس از شکل گیری اولیه متوقف و تثبیت شد، اما با تغییرات آب و هوایی، در چند هزار سال اخیر به سرعت گسترش یافت.

در واقع چیزی که دانشمندان را شگفت زده کرده این است که پایه تپه ۱۳۰۰۰ سال قدمت دارد، اما قسمت بالایی آن تنها در ۱۰۰۰ سال گذشته شکل گرفته است.

بیابان ها را معمولاً در تاریخ های زمین شناسی می توان شناسایی کرد، اما تپه های ستاره ای نسبتاً جدید هستند و تا همین اواخر توجه دانشمندان را به خود جلب نکرده بودند.

پروفسور دالر می‌گوید که این ممکن است به این دلیل باشد که آن‌ها آنقدر بزرگ هستند که کارشناسان متوجه نشدند که به یک تپه شنی نگاه می‌کنند. وی افزود: این یافته ها احتمالاً بسیاری از مردم را شگفت زده خواهد کرد، زیرا می توان مشاهده کرد که این تپه عظیم با چه سرعتی در حال شکل گیری است و سالیانه حدود ۵۰ سانتی متر در بیابان حرکت می کند.

دانشمندان برای تعیین سن این خوشه ستاره ای از تکنیکی به نام “لومینسانس” استفاده کردند. این روش محاسبه می‌کند که دانه‌های ماسه تپه چه زمانی آخرین بار در معرض نور روز قرار گرفته‌اند.

محققان ابتدا نمونه های شن گرفته شده از محل را در یک آزمایشگاه تاریک در شرایط نور قرمز کم، شبیه به یک استودیوی عکاسی قدیمی، تجزیه و تحلیل کردند. وقتی دانه های کوارتز در این شرایط قرار می گیرند مانند باتری قابل شارژ به صورت نور انرژی آزاد می کنند و دانشمندان با این روش می توانند سن آنها را محاسبه کنند.

پروفسور دالار می گوید: «در تاریکخانه آزمایشگاهی ما نور این دانه های شن را می بینیم. “هرچه دانه های رسوب قدیمی تر درخشان تر بدرخشند، زمان بیشتری دفن شده اند.”

یکی دیگر از این تپه های شنی عظیم در کلرادو در آمریکای شمالی قرار دارد که با ۲۲۵ متر بلندترین تپه در ایالات متحده است.

پروفسور دالار با بیان اینکه بالا رفتن از این تپه ها کار سختی است، می گوید: «وقتی صعود می کنید، دو پله بالا می روید و یکی به عقب می لغزید. اما ارزشش را دارد زیرا آنها از بالا بسیار زیبا هستند.”

نتایج تحقیقات جدید در مجله علمی “Scientific Reports” منتشر شده است.

منبع: یورونیوز