دانشمندان: پروتئین خرس‌های آبی می‌تواند سرعت پیری را در سلول‌های انسان کاهش دهد
محققان در یک مطالعه جدید دریافتند تاردیگرادها ممکن است کلید کاهش روند پیری در انسان باشند. آنها پروتئینی از بدن این موجود را در آزمایشگاه به سلول های انسان اضافه کردند و متوجه کاهش سرعت متابولیسم آنها شدند.
به گزارش Live Science، گروهی از دانشمندان دانشگاه وایومینگ دریافتند که پروتئین موجود در بدن خرس های قطبی می تواند متابولیسم سلول های انسان را در شرایط آزمایشگاهی کند کند. در این مطالعه، آنها بر روی پروتئینی به نام CAHS D تمرکز کردند که وقتی به سلول های انسانی اضافه می شود، حالتی ژل مانند به خود می گیرد.
استفاده از پروتئین خرس آبی برای کند کردن پیری در سلول های انسان
سیلویا سانچز مارتینز، محقق ارشد این مطالعه از گروه زیست‌شناسی مولکولی دانشگاه وایومینگ، می‌گوید: درست مانند خرس‌های قطبی، وقتی سلول‌های انسانی را با این پروتئین‌ها در بیوستاز قرار می‌دهیم، آنها در برابر استرس مقاوم‌تر می‌شوند. و “آنها برخی از قابلیت های خرس آبی را در سلول های انسانی نشان دادند.”
بیوستاز حالتی است که از نظر حرکت معلق در نظر گرفته می شود و موجودات زنده می توانند تغییرات ناخوشایند محیط را تحمل کنند. به عنوان مثال، آنها می توانند بدون آب برای مدت طولانی زنده بمانند. اکنون محققان نشان داده‌اند که پروتئین‌هایی که بیوستاز را ممکن می‌کنند، می‌توانند عملکرد مشابهی در سلول‌های انسان داشته باشند.
در مقاله‌ای درباره این تحقیق که در مجله Protein Science منتشر شده، آمده است: «یافته‌های ما مسیری را برای حرکت به سمت فناوری‌های متمرکز بر ایجاد حالت بیوستاز در سلول‌ها و حتی کل موجودات فراهم می‌کند. [نظیر انسان‌ها] به منظور کاهش سرعت پیری و بهبود شرایط نگهداری و پایداری مفید است.
جالب توجه است که محققان می گویند که این روند می تواند معکوس شود. این بدان معنی است که متابولیسم سلول ها می تواند به حالت عادی بازگردد. توماس بوثبی، استادیار دپارتمان زیست شناسی مولکولی در دانشگاه وایومینگ می گوید: زمانی که استرس از بین می رود، ژل خرس آبی حل می شود و سلول های انسانی به شرایط متابولیک طبیعی باز می گردند.
خرس های قطبی موجوداتی تقریبا میکروسکوپی هستند که دارای هشت پا هستند و می توانند در شرایط بسیار سخت از جمله در فضا و محیط های بدون آب برای مدت طولانی زنده بمانند.
