درآمدی بر متوسط سن بازنشستگی در کشورهای مختلف
در حاشیه تصمیم افزایش سن بازنشستگی؛
سازمان توسعه اقتصادی و همکاری (OECD) پیش بینی می کند که با توجه به پیری جمعیت در بسیاری از کشورهای توسعه یافته و ادامه نیاز به نیروی کار. افزایش دو ساله در میانگین سن موثر بازنشستگی تا اواسط دهه ۲۰۶۰ اجتناب ناپذیر است. در این راستا میانگین سن بازنشستگی در کشورهای مختلف بر اساس آخرین داده های این سازمان مورد بحث قرار گرفت.
«اخبار بورس»:
در حاشیه تصمیم برای افزایش سن بازنشستگی که در نهایت ۶۲ سال برای مردان و ۵۵ سال برای مردان تعیین شد. ما سن بازنشستگی در کشورهای مختلف را بر اساس آخرین دادههای سازمان توسعه اقتصادی و همکاری (OECD) در سال ۲۰۲۰ بررسی کردیم تا بینش عمیقتری نسبت به این موضوع داشته باشیم.
نمودار زیر ۴۵ کشور را بررسی می کند که سه مؤلفه سن بازنشستگی فعلی، سن مؤثر بازنشستگی و سن مؤثر بازنشستگی زنان را تعیین کرده اند. با این حال، چشم انداز بازنشستگی بسته به کشوری که در آن زندگی می کنیم، به دلایلی مانند ترکیب نیروی کار، اقتصاد و فرهنگ بسیار متفاوت است.
ابتدا بهتر است مولفه های ذکر شده را تعریف کنیم تا با این پارامترها آشنا شویم. این موضوع بر اساس مفاهیم سازمان همکاری و توسعه اقتصادی ذکر شده است:
سن بازنشستگی فعلی سنی است که افراد می توانند پس از تکمیل اشتغال کامل از سن ۲۲ سالگی (بدون جریمه بازنشستگی) بازنشسته شوند. که در نمودار با رنگ قرمز مشخص شده است.
سن موثر بازنشستگی به میانگین سن بازنشستگی برای کارکنان ۴۰ سال و بالاتر اشاره دارد. در نمودار زیر این سن در کشورهای مختلف به رنگ آبی نشان داده شده است.
از نمودار بالا می توان دریافت که یک دوره متغیر تعریف شده است و کارگران دیر یا زود بازنشسته می شوند. این تنوع می تواند ناشی از عوامل زیادی باشد، از جمله تفاوت در سن شروع کار، برخی از صنایع ارائه بازنشستگی پیش از موعد یا مزایایی برای تعهدات بعدی، یا کشورهایی که بر اساس الزامات و سیاست های بازار، بازنشستگی های متفاوتی را مجاز می دانند.
لازم به ذکر است که برخی افراد بازنشستگی پیش از موعد را به دلایل شخصی یا نداشتن فرصت شغلی انتخاب می کنند. در نتیجه، ممکن است مبلغی از مستمری خود را کاهش دهند یا آن را به طور کامل از دست بدهند. به همین ترتیب، برخی از افراد زمانی که فرصت کار دارند، فعالیت حرفه ای خود را ادامه می دهند.
ایسلند، اسرائیل و نروژ بالاترین سن بازنشستگی فعلی را با ۶۷ سال داشتند، اما همگی میانگین سن موثر بازنشستگی کمتری داشتند. از سوی دیگر، عربستان سعودی تنها با ۴۷ سال سن کمترین سن بازنشستگی و مزایای بازنشستگی کامل را داشت. تنها ترکیه به ۵۲ سالگی نزدیک شد و به طور قابل توجهی هر دو به طور متوسط سن موثر بازنشستگی بسیار بالاتری داشتند.
نکته مهم دیگر این است که در بسیاری از کشورهای آسیایی از جمله چین، هند و کره جنوبی، حداقل سن رسمی بازنشستگی در اوایل دهه ۶۰ و اواخر دهه ۵۰ است، اما شاهد هستیم که کارگران تا اواخر ۶۰ سالگی در نیروی کار باقی می مانند. در حال حاضر به طور متوسط تعداد کارگران بیشتری وجود دارد که قبل از حداقل سن بازنشستگی در اکثر کشورهای اروپایی و همچنین ایالات متحده و کانادا بازنشسته می شوند.
در مورد سن بازنشستگی زنان، شایان ذکر است که تقریباً همه کشورهایی که سن مؤثر بازنشستگی زنان را اندازهگیری کردند، زودتر از مردان نیروی کار را ترک کردند. این ممکن است به دلیل هنجارهای جنسیتی فرهنگی، نرخ مشارکت نیروی کار و حتی ایجاد سیستم های بازنشستگی در کشورهای مختلف باشد. اگرچه در این مورد استثناهایی وجود دارد. همانند آرژانتین، استونی، فنلاند، فرانسه و لوکزامبورگ، زنان دیرتر از مردان بازنشسته شدند.
امسال (۲۰۲۳) همچنین شاهد اعتصابات و ناآرامی های گسترده در فرانسه و همچنین شعله ور شدن بحث ها در مورد تعادل بین ثبات اقتصادی و رفاه فردی بودیم که به دلیل افزایش سن بازنشستگی زودهنگام به دو سال جنجال ایجاد کرد. . OECD همچنین پیش بینی می کند که به دلیل پیری جمعیت در بسیاری از کشورهای توسعه یافته و نیاز مداوم به نیروی کار. افزایش دو ساله در میانگین سن موثر بازنشستگی تا اواسط دهه ۲۰۶۰ اجتناب ناپذیر است.
پایان مقاله