در سالهای اخیر بین قیمت‌ها و دستمزدها مسابقه است | به جای افزایش دستمزد به تثبیت قیمت ها فکر کنیم
در سال های اخیر رقابت بین قیمت و دستمزد در جریان بوده است. یعنی قیمت ها افزایش می یابد، دولت دستمزدها را افزایش می دهد، سپس افزایش دستمزد دوباره منجر به افزایش قیمت ها می شود و این چرخه معیوب ادامه دارد. نتیجه این شرایط چیست؟ تورم تشدید می شود و در نتیجه قیمت کالاها و خدمات تولیدی افزایش می یابد.
افق میهن حقوق کارگران و تفاوت سطح آن با تورم و قیمت ها از جمله موضوعاتی است که تکرار می شود اما تکرار نمی شود. هر چند وقت یک بار واکنش، نظر یا پیامی در شبکه های اجتماعی موج توجه به حقوق کارگران را افزایش می دهد. محمدجواد آذری جهرمی وزیر ارتباطات اخیرا در شبکه اجتماعی ایکس در این خصوص نوشته است: «همه چیز به دلار تبدیل شده است جز حقوق کارگران و کارمندان، البته جای نگرانی نیست، مسئولان محترم جلسات منظمی برگزار می کنند، اما نتیجه نمی دهد، دیگر مشکل آنها نیست».
اگرچه انتظاری برای پرداخت دلاری حقوق کارگران وجود ندارد، اما میزان حقوق کارگران و برابری آن با سطح معیشت کارگران انتظار بسیاری از فعالان کارگری است.
در سال های اخیر رقابتی بین قیمت و دستمزد وجود دارد
مسعود، دانشمند فعال اقتصادی و عضو اتاق بازرگانی ایران به فرارو گفت: ابتدا برای روشن شدن موضوع و جلوگیری از سوء تفاهم می‌خواهم بگویم در ایران امکان پرداخت حقوق به دلار وجود ندارد، زیرا این خلاف قانون پولی بانکی است، اگر قانون پولی بانکی می‌گوید که همه معاملات در داخل کشور باید به صورت ارزی انجام شود. پرداخت ها بر اساس ریال است، اما می توان گفت که معادل ریالی آن پرداخت می شود، اما در سال های اخیر رقابت بین قیمت ها و دستمزدها در حال وقوع است، پس از آن افزایش دستمزدها منجر به افزایش قیمت ها می شود قیمت کالاها و خدمات تولیدی افزایش خواهد یافت و در نهایت در بازار صادراتی دچار مشکل خواهیم شد.
وی افزود: به نظر من راه حل این وضعیت این است که به جای افزایش دستمزد، به سمت ثبات قیمت ها برویم، اگر بتوانیم قیمت ها را ثابت نگه داریم، طبیعی است که کارگر به دنبال افزایش دستمزد نباشد، زیرا وقتی بتواند با حقوق خود هزینه ها را تامین کند، بخشی از راه را طی کرده است. حداقل دستمزد در چند سال اخیر چقدر تغییر کرده است؟
چرا شهروندان از کلاه یارانه ای استفاده می کنند؟
این عضو اتاق بازرگانی ادامه داد: اخیراً در وزارت کار و مجلس بحث حذف ۲۵ میلیون نفر از یارانه بگیران مطرح شده است، حرف اصلی من این است که دولت یارانه را از کجا تامین می کند؟ منابع ملی متعلق به مردم ایران است، بنابراین دولت نمی تواند بگوید فردی که زحمت کشیده و با پولش یارانه نگرفته و یارانه نگرفته است، نباید یارانه دریافت کند. یک قاعده کلی نیست، اما ما به سمت تنبلی می رویم، نه به سمت کار، به اعتقاد من اگر قرار است به همه مردم ایران یارانه بدهیم، یا بهتر است بگوییم با این روند یارانه ای، می توانیم قیمت ۲۰ تا ۳۰ کالای اساسی را تثبیت کنیم فعال سازی و فروش محصولات کشور در بازارهای داخلی و جهانی.
وی افزود: همه این تمهیدات باعث می شود کارخانه های ما که در حال حاضر با ظرفیت ۳۰ درصد کار می کنند با ۱۰۰ درصد ظرفیت کار کنند، وقتی کارخانه به ظرفیت ۱۰۰ درصد برسد هزینه ها کاهش می یابد، نتیجه این شرایط رونق در اقتصاد کشور خواهد بود، باید به سمت تثبیت قیمت ها حرکت کنیم تا دستمزدها متناسب با دلار باشد. خارجی هایی که در کشور ما از کالاهای یارانه ای استفاده می کنند، ما برای برق، آب، نهاده های دامی و امثال اینها یارانه می دهیم، اما اتباع کشورمان هم از این یارانه ها استفاده می کنند.
