در کدام کشورهای اروپا بیماران سرطانی شانس بیشتری برای زنده ماندن دارند؟
آمارها نشان می دهد که شانس بقای بیماران سرطانی در اروپا بین کشورهای مختلف به طور قابل توجهی متفاوت است. این تفاوت ها به عواملی مانند شرایط اقتصادی، کیفیت سیستم مراقبت های بهداشتی و دسترسی به خدمات سلامت مربوط می شود.
سرطان دومین عامل مرگ و میر در اتحادیه اروپا در سال ۲۰۲۱ بود و باعث مرگ بیش از یک میلیون نفر شد. رقمی که نزدیک به ۲۲ درصد از کل مرگ و میرها در این منطقه را شامل می شود.
علیرغم پیشرفت‌های علمی و تلاش‌ها برای بهبود درمان و تشخیص زودهنگام، احتمال بقای بیماران بسته به نوع سرطان و کشوری که در آن زندگی می‌کنند، به‌طور قابل‌توجهی متفاوت است. نرخ بقا به درصد افرادی اطلاق می شود که پس از تشخیص سرطان در یک دوره زمانی معین زنده مانده اند. این بازه زمانی معمولا بین یک تا پنج سال در نظر گرفته می شود.
یک گزارش علمی نشان می دهد که تفاوت های قابل توجهی در شانس بقای بیماران سرطانی در کشورهای مختلف اروپایی وجود دارد. این گزارش که در سال ۲۰۱۸ در مجله تخصصی “The Lancet” منتشر شد، بخشی از پروژه تحقیقاتی “CONCORD-3” است که توسط پروفسور کلودیا آلمانی و تیمی از دانشمندان دانشکده بهداشت و پزشکی استوایی لندن تهیه شده است.
آمار چه می گوید؟
بر اساس این گزارش، میانگین بقای بیماران مبتلا به سرطان ریه در اتحادیه اروپا تنها ۱۵ درصد است. بلغارستان با ۷.۷ درصد کمترین میزان زنده ماندن و سوئیس و لتونی با ۲۰.۴ درصد بیشترین میزان بقا را ثبت کردند. آلمان با ۱۸.۳ درصد بهترین عملکرد را در بین اقتصادهای بزرگ داشت در حالی که انگلیس با ۱۳.۳ درصد کمتر از میانگین اتحادیه اروپا باقی ماند.
در مورد سرطان روده بزرگ، میانگین نرخ بقا در اتحادیه اروپا ۶۰ درصد گزارش شده است. قبرس با ۷۲.۱ درصد در بالای جدول و کرواسی با ۵۱.۱ درصد در انتهای جدول قرار دارند. در میان اقتصادهای بزرگ اروپایی، آلمان با ۶۴.۸ درصد و بریتانیا با ۶۰ درصد بهترین عملکرد را داشته اند.
سرطان پروستات یکی از انواع سرطانی است که بیشترین میزان بقا را دارد. میانگین نرخ زنده ماندن در اتحادیه اروپا ۸۷ درصد است که قبرس با ۹۹.۲ درصد در صدر قرار دارد. از سوی دیگر بلغارستان با ۶۸.۳ درصد کمترین آمار را ثبت کرده است.
در مورد سرطان سینه، آمار نشان می دهد که میانگین بقای بیماران در اتحادیه اروپا ۸۲ درصد است. قبرس با ۹۲.۸ درصد بهترین عملکرد را دارد در حالی که لیتوانی و رومانی با کمتر از ۷۵ درصد در انتهای جدول قرار دارند.
سرطان معده همچنان یکی از سرطان هایی است که شانس زنده ماندن در آن کم است. میانگین بقای بیماران در اتحادیه اروپا تنها ۲۷ درصد است. بلژیک با ۳۷.۵ درصد بهترین و بلغارستان با ۱۶ درصد کمترین رتبه را به خود اختصاص دادند.
در مورد سرطان تخمدان، میانگین بقای بیماران در اتحادیه اروپا ۳۹.۲ درصد است. سوئد با ۴۶.۵ درصد در صدر جدول قرار دارد و مالت و ایرلند با کمتر از یک سوم کمترین میزان بقا را دارند.
چرا میزان بقا در انواع مختلف سرطان متفاوت است؟
پروفسور میشل کلمن، اپیدمیولوژیست در گفتگو با واحد سلامت یورونیوز به دلایل تفاوت در میزان بقای بیماران سرطانی اشاره کرد و توضیح داد که این تفاوت به ماهیت متفاوت سرطان ها و محل قرارگیری آنها در بدن مربوط می شود. .
کولمن گفت: سرطان ها بسته به اینکه از کجا شروع می شوند و چه اندامی در نزدیکی آن قرار دارند می توانند کشنده باشند. به عنوان مثال، یک تومور در مغز بیشتر از یک تومور در پا تهدید کننده زندگی است.
وی همچنین تاکید کرد که این تفاوت ها به ویژگی های خود بیماری محدود نمی شود. عوامل دیگری مانند دسترسی به درمان های موثر و مرحله ای که سرطان در آن تشخیص داده می شود نیز تأثیر زیادی دارد.
کلمن افزود: “اگر سرطان در مراحل اولیه تشخیص داده شود، بیماران شانس بیشتری برای بقا دارند.” اما تشخیص در مراحل پیشرفته معمولا شانس بقا را کاهش می دهد.
چرا میزان بقای سرطان در کشورهای مختلف اینقدر متفاوت است؟
کلمن دو دلیل کلیدی برای تفاوت در میزان بقای بیماران سرطانی در کشورهای مختلف ارائه کرده است.
وی توضیح داد: دلیل اول تفاوت در مرحله تشخیص سرطان است. مرحله ای که سرطان در آن تشخیص داده می شود تأثیر زیادی بر بقا دارد و مرحله تشخیص سرطان از کشوری به کشور دیگر متفاوت است.
عامل دوم دسترسی به روش های پیشرفته درمانی است. به عنوان مثال، پرتودرمانی، که به عنوان یک درمان موثر برای نیمی از انواع سرطان ها استفاده می شود، در کشورهای ثروتمند اروپای غربی و شمالی بسیار بیشتر در دسترس است. اما در کشورهای کمتر توسعه یافته در شرق و جنوب اروپا، این امکانات محدودتر است.
چرا میزان بقای بیماران سرطانی در بریتانیا کمتر از آلمان و فرانسه است؟
دکتر Volker Arndt از مرکز تحقیقات سرطان آلمان (DKFZ) در مصاحبه با بخش بهداشت یورونیوز، تفاوت شانس بقای بیماران سرطانی را به ظرفیت سیستم بهداشتی و نحوه سازماندهی آن مرتبط دانست. وی گفت: این تفاوت احتمالاً به دلیل ظرفیت نظام سلامت و نحوه مدیریت آن از جمله مدت زمان انتظار برای درمان است.
پروفسور کلودیا عالمانی، یکی از محققین اصلی پروژه CONCORD نیز بر نقش کلیدی دسترسی به درمان های موثر تاکید کرد. وی تصریح کرد: اگرچه تشخیص زودهنگام سرطان بسیار مهم است، اما بدون دسترسی کافی به درمان های پیشرفته، این تشخیص نمی تواند منجر به نتایج مطلوب شود.
المانی همچنین هشدار داد که ثبت اطلاعات مربوط به سرطان به ویژه در کشورهای اروپای شرقی مشکل ساز است. وی تاکید کرد: بسیاری از مراکز ثبت سرطان در این مناطق با خطراتی مواجه هستند که می تواند کیفیت و صحت داده ها را تحت تاثیر قرار دهد و به تحقیقات آسیب برساند.
منبع: یورونیوز
