دستاورد مهم دانشمندان: اولین بمب سیاهچاله‌ای در آزمایشگاه ساخته و منفجر شد
در یک آزمایش نوآورانه ، فیزیکدانان ابتدا موفق به ساختن “بمب سیاه چاله” در محیط آزمایشگاهی شدند. این مفهوم برای اولین بار توسط فیزیکدان برجسته ، راجر پیروز معرفی شد و تاکنون نظری تر بود.
بمب سیاه چاله چیست؟
این آزمایش بسیار امیدوار کننده است اما از سیاه چاله واقعی استفاده نمی کند. در عوض ، از سیستمی استفاده می کند که فیزیک سیاهچاله ها را شبیه سازی می کند.
به عبارت دیگر ، یک بمب سیاه چاله الگوی ساده ای از سیاهچاله ها است و مطابق با همان قوانین فیزیکی که حاکم بر سیاهچاله های واقعی در جهان است ، عمل می کند.
در این مدل ، سیلندر چرخان نقش تله مکانی را ایفا می کند و کویل های مغناطیسی مانند آینه هایی که انرژی را به دام می اندازند عمل می کنند.
یکی از مزایای مهم این مدل آزمایشگاهی ، ایمنی آن است. بر خلاف سیاهچاله های واقعی که بسیار شدید و خطرناک هستند ، همه چیز تحت کنترل و ایمن است.
انفجاری که در این آزمایش رخ می دهد کاملاً کنترل شده و بی ضرر است و راهی ایمن برای بررسی پدیده ای فراهم می کند که در شکل واقعی آن می تواند عواقب برگشت ناپذیر در فضا داشته باشد.
دانشمندان با بررسی چگونگی به دام انداختن انرژی به سیستم شبیه سازی شده از سیاه چاله ، ممکن است دیدگاه های جدیدی در مورد استخراج انرژی کسب کنند.
اصول حاکم بر این بمب در افق رویداد می تواند سرنخ هایی را برای سایر مناطق مکانیک کوانتومی در اختیار دانشمندان قرار دهد و حتی منجر به پیشرفت در فن آوری های انرژی مدرن شود.
ایده بمب سیاه چاله از کجا آمده است؟
ایده بمب سیاه چاله در اواخر دهه ۱۹۸۰ به کار پنارو باز می گردد ، که نشان می دهد به جای منبع استخراج انرژی می توان از سیاه چاله استفاده کرد.
طبق نظریه اولیه ، اگر انرژی وارد سیستم شود ، ممکن است میدان گرانش سیاه چاله را به دام بیندازد و آن را با نیروهای چرخشی خود تقویت کرده و منجر به آزادسازی انرژی قابل توجهی شود.
کار پاپروس پایه و اساس شکل گیری آنچه اکنون به عنوان “روند پاپروس” شناخته می شود ، شد. مکانیسمی که در آن سیاهچاله ها از لحاظ نظری می توانند جرم و انرژی را به مواد قابل استفاده تبدیل کنند.
مفهوم بمب سیاه چاله این تئوری را تکمیل می کند. مدلی که در آن انرژی به دام می افتد منجر به انفجار شدید می شود.
این پدیده طی چندین دهه توجه فیزیکدانان را به خود جلب کرده است و آزمایش اخیر انسانی را برای درک چگونگی این اتفاق – هرچند در محیط آزمایشگاهی کنترل شده – به ارمغان آورده است.
اهمیت سیاهچاله ها
یکی از دلایلی که دانشمندان علاقه مند به مطالعه بمب سیاه چاله هستند ، درک بهتری از سیاهچاله ها است.
سیاهچاله ها دارای زاویه ای یا “چرخش” هستند که نقش مهمی در تعامل آنها با مواد اطراف خود دارد.
ساختن چنین مدلی در آزمایشگاه می تواند به درک رفتارهای مرموز سیاهچاله های چرخان ، مانند نحوه انتقال انرژی یا تعامل با محیط اطراف خود کمک کند.
اگرچه سیستم مورد استفاده در آزمایش بسیار شدیدتر از شرایط واقعی فضا است ، اما هنوز یک مدل ارزشمند برای آزمایش فرضیه هایی است که تاکنون آزمایش نشده اند.
بمب سیاه چاله همچنین می تواند عواقب گسترده ای برای مناطقی مانند استخراج انرژی و فیزیک کوانتومی داشته باشد.
دانشمندان با شبیه سازی پویایی انرژی در سیستمی شبیه به سیاه چاله ، می توانند روشهای جدیدی برای بهره برداری از منابع انرژی پیدا کنند.
با این حال ، این ایده در مرحله نظری باقی مانده است ، استفاده از سیاهچاله ها به جای منبع انرژی می تواند روزی از فن آوری های انقلابی در زمینه انرژی الهام بگیرد.
علاوه بر این ، مطالعه بمب سیاه چاله می تواند درک ما از پدیده های کوانتومی را در شرایط شدید افزایش دهد.
دستاوردهای این آزمایشات همچنین ممکن است در مناطقی مانند محاسبات کوانتومی یا فیزیک انرژی بالا مورد استفاده قرار گیرد. مناطقی که در آن شناخت ماده و رفتار انرژی در شرایط شدید بسیار مهم است.
Wittor Cardoso از دانشگاه لیسبون پرتغال می گوید:
به عنوان مثال ، اگر زمینه های جدیدی وجود داشته باشد ، ما باید موجهای گرانشی را که از این ابر در اطراف سیاهچاله ساطع شده است ، ببینیم یا ببینیم که سیاه چاله ها باعث کاهش چرخش آنها می شوند ؛ “زیرا آنها انرژی خود را به این ذرات جدید می دهند.”
منبع: دیجیاتو
