«دوست خیالی» فرزند شما؛ آیا حرف زدن کودکان با هم‌بازی‌های فرضی نگران‌کننده است؟
همبازی های خیالی کودکان که برخی از والدین نگران آن هستند، اغلب می توانند به رشد خلاقیت، تقویت مهارت های اجتماعی و افزایش اعتماد به نفس کودکان کمک کنند.
هر چیزی که از یک “دوست خیالی” به فرزند شما می آید. آیا صحبت کودکان با دوستان خیالی نگران کننده است؟
همبازی های خیالی کودکان که برخی از والدین نگران آن هستند، اغلب می توانند به رشد خلاقیت، تقویت مهارت های اجتماعی و افزایش اعتماد به نفس کودکان کمک کنند.
انیمیشن Imaginary ساخته یوشیوکی موموسه کارگردان ژاپنی که از پنجم جولای بر روی پلتفرم نتفلیکس منتشر شده است به دنیای اسرارآمیز تخیلات کودکان می پردازد و داستانی عمیق و تخیلی را روایت می کند.
داستان این انیمیشن حول محور دختری یتیم و تنها به نام آماندا می باشد که با راجر، پسری اهل موتلایی، دوست می شود. در ظاهر، راجر مانند هر همبازی دیگری به نظر می رسد، اما او با یک راز بزرگ می آید: او فقط در تخیل آماندا وجود دارد.
راجارکه محصول تخیل آمانادا است، به ماجراجویی می پردازد و سعی می کند از دست انسان دیگری که او نیز دوستی خیالی اما شیطانی دارد، فرار کند.
مجله انگلیسی «The Conversation» در حین بررسی دقیق انیمیشن «فانتزی» از پدیده‌ای روان‌شناختی به نام «دوست خیالی» یا به قول محققان «همراه خیالی» به دلیل اینکه همیشه دوستانه نیست، تمجید کرد.
خلق و شکل گیری چنین شخصیت هایی در واقع یک فعالیت کاملاً طبیعی و بازیگوش در سراسر جهان است که در بین کودکان اوتیسم و همچنین جوانان ناشنوا و نابینا نیز مشاهده می شود.
مطالعات نشان می دهد که بیش از نیمی از کودکان “همبازی های خیالی” دارند. این پدیده در بین نوجوانان نیز رایج است و نزدیک به ۱۰ درصد از بزرگسالان نیز آن را تجربه می کنند.
اگرچه این ارقام ممکن است تعجب آور به نظر برسند، اما تعریف «دوستان خیالی» نقش مهمی در این آمار ایفا می کند.
پیج دیویس، محقق علوم روانشناسی در دانشگاه لیدز انگلستان، معتقد است که اگر کودک روح و شخصیت خود را به عروسک ها یا اسباب بازی های خود بچسباند، از همان مکانیسم مغزی برای خلق موجودات نامرئی استفاده می کند. به همین دلیل، این موجودات را نیز باید در زمره «همبازی های خیالی» قرار داد».
جهان در ذهن کودکان شکل گرفت
این روانشناس که بیش از یک دهه است چنین رفتاری را مطالعه کرده است، درباره انیمیشن ژاپنی نمایش داده شده در نتفلیکس نوشت: «من صحنه ای را پیدا کردم که مادر آماندا به شخص دیگری توضیح می دهد که دخترش با یک «همبازی خیالی» بازی می کند. این مادر از فوایدی که یک موجود خیالی برای کودک می تواند داشته باشد آگاه است. اما او ممکن است از تعداد مهارت های مثبت مرتبط با این رفتار بازیگوش بی اطلاع باشد.”
تحقیقات نشان داده است که “دوستان خیالی” می توانند نقش مهمی در تقویت مهارت های مختلف کودکان داشته باشند، از جمله:
مهارت های اجتماعی: تعامل با “دوستان خیالی” به کودکان کمک می کند تا نحوه برقراری ارتباط، حل تعارض و همدلی با دیگران را تمرین کنند.
دانش تفکر: تخیل و خلق شخصیت های خیالی باعث رشد تفکر انتزاعی و خلاقیت در کودکان می شود.
گفت و گوی درونی: «دوستان خیالی» می توانند به عنوان ابزاری برای گفت و گوی درونی و پردازش افکار و احساسات برای کودکان عمل کنند.
قصه گویی: خلق داستان و ماجراجویی با «دوستان خیالی» مهارت های داستان گویی و قصه گویی کودکان را تقویت می کند.
توضیحات: صحبت در مورد “دوستان خیالی” به کودکان کمک می کند تا توانایی توصیف و بیان جزئیات را توسعه دهند.
تأثیر مثبت بر کودکان اوتیستیک: این فواید در کودکان اوتیستیک نیز مشاهده شده است. “دوستان خیالی” می توانند به آنها در برقراری ارتباط، درک احساسات و تعامل با دنیای اطراف کمک کنند.
پیام به والدین: نگران نباشید
نگران نباشید: اگر فرزندتان با “دوستان خیالی” خود صحبت می کند، غذا می خورد یا بازی می کند، نگران نباشید. این رفتار کاملا طبیعی و حتی مفید است.
حمایت و تشویق: به جای سرکوب تخیل فرزندتان، از «دوستان خیالی» او استقبال کنید و به او کمک کنید تا خلاقیت و تخیل خود را توسعه دهد.
فرصتی برای یادگیری: این پدیده می تواند فرصتی عالی برای شناخت بیشتر دنیای ذهنی و نیازهای عاطفی فرزندتان باشد.
در مجموع، «دوستان خیالی» نقشی بسیار فراتر از یک سرگرمی ساده دارند. آنها می توانند به عنوان ابزار قدرتمندی برای رشد و توسعه مهارت های مختلف در کودکان به ویژه در زمینه های اجتماعی، عاطفی و شناختی عمل کنند.
منبع: یورونیوز
