ذوب یخ‌های دائمی قطب شمال با افزایش دما خطر آزاد شدن یک «بمب جیوه‌ای» را در پی دارد
تغییرات اقلیمی و گرم شدن کره زمین باعث می شود که منجمد دائمی قطب شمال به طور مکرر ذوب شود و جیوه محبوس شده در خاکی که هزاران سال است یخ زده است آزاد شود.
رودخانه یوکان که از آلاسکا به دریای برینگ می ریزد، منجمد دائمی را در امتداد سواحل خود می فرساید و رسوبات را به پایین دست منتقل می کند.
با گرم شدن سیاره، این یخ‌های همیشگی قطبی که به نام‌های منجمد دائمی، منجمد دائمی یا دائمی نیز شناخته می‌شوند، با سرعت بیشتری در حال فرسایش هستند و فلز سمی جیوه را در محیط آزاد می‌کنند.
اگرچه جیوه آزاد شده از ذوب منجمد دائمی در حال حاضر یک تهدید سمی فوری ایجاد نمی کند، انتظار می رود اثرات آن در طول زمان افزایش یابد.
این جیوه به تدریج در زنجیره غذایی انباشته می شود و ماهی های صید شده و حیات وحش به یک خطر بالقوه برای انسان در آینده تبدیل می شوند.
مطالعه جدیدی که توسط محققان دانشکده ادبیات، هنر و علوم Dornsife دانشگاه کالیفرنیای جنوبی منتشر شده است به روش های دقیق تری برای ارزیابی میزان آلودگی جیوه در قطب شمال می پردازد.
چرا در قطب شمال جیوه وجود دارد؟
گردش طبیعی اتمسفر به این معنی است که آلاینده ها به عرض های جغرافیایی بالاتر حرکت می کنند.
این منجر به تجمع جیوه در قطب شمال می شود که توسط گیاهان جذب می شود و پس از مرگ این گیاهان بخشی از خاک می شود. این حجم در یخ‌های دائمی – جایی که زمین در تمام سال یخ زده باقی می‌ماند – یخ می‌زند و طی هزاران سال، غلظت جیوه در خاک افزایش می‌یابد. جیوه در این حالت یخ زده خطرناک نیست.
این فلز سمی با ذوب شدن خاک آزاد می شود، فرآیندی که با تغییرات آب و هوایی تشدید می شود. قطب شمال با سرعتی چهار برابر سریعتر از میانگین جهانی در حال گرم شدن است.
این جیوه که قبلاً برای هزاران سال در یخبندان دائمی به دام افتاده بود، اکنون با ذوب شدن یخ‌های دائمی در حال فرسایش و انتشار در محیط است.
این می تواند یک تهدید بزرگ زیست محیطی و بهداشتی برای ۵ میلیون نفری که در قطب شمال زندگی می کنند، و همچنین بیش از ۳ میلیون نفری که در مناطقی زندگی می کنند که انتظار می رود تا سال ۲۰۵۰ به طور کامل یخبندان خود را از دست بدهند، باشد.
جاش وست، استاد علوم زمین و مطالعات محیطی در دانشگاه کالیفرنیای جنوبی دورنسایف و یکی از نویسندگان این مطالعه، گفت: “ممکن است یک بمب جیوه ای بزرگ آماده انفجار در قطب شمال باشد.”
خطر قرار گرفتن در معرض جیوه از طریق آب آشامیدنی حداقل است، اما بیشتر افراد از طریق رژیم غذایی خود در معرض مقداری جیوه قرار دارند. علاوه بر این، رسوبات فرسایش یافته اغلب در پایین دست رودخانه ها رسوب می کنند.
درک پویایی این جنبش برای ارزیابی مقیاس تهدید آن برای جوامع قطب شمال حیاتی است.
پیش بینی مشکل آلودگی جیوه در قطب شمال
این تحقیق جدید بر روش دقیق تری برای اندازه گیری میزان جیوه آزاد شده از یخبندان دائمی توسط رودخانه ها و تخمین کل جیوه آماده رهاسازی تمرکز دارد.
روش‌های قبلی برای تخمین سطوح این فلز سمی با محدودیت‌هایی مانند عمق نمونه‌برداری از خاک مواجه هستند که منجر به تغییر قابل توجهی در نتایج می‌شود. نمونه‌های قبلی فقط از سطح ۳ متری بالای یخ‌های دائمی گرفته شده بود.
در مقابل، این مطالعه جیوه را در رسوبات ساحلی رودخانه و ماسه‌هایی که به لایه‌های عمیق‌تر خاک می‌رسند، تجزیه و تحلیل کرد. این نشان داد که سطوح جیوه با تخمین های مطالعات قبلی مطابقت دارد و نشان می دهد که روش آنها احتمالاً دقیق است.
این گروه تحقیقاتی همچنین از ماهواره‌ها برای پیش‌بینی چگونگی تغییر مسیر رودخانه یوکان در سال‌های آینده و اینکه چگونه این تغییرات می‌تواند بر فرسایش سواحل رودخانه مملو از جیوه تأثیر بگذارد، استفاده کرد. آنها قصد دارند از این اطلاعات برای پیش بینی بهتر حرکت این آلاینده استفاده کنند.
محققان همچنین دریافتند که رسوبات دانه ریزتر حاوی جیوه بیشتری نسبت به رسوبات دانه درشت هستند. این نشان می دهد که انواع مختلف خاک می تواند خطرات مختلفی داشته باشد.
ایزابل اسمیت، دانشجوی دکترا در دانشگاه کالیفرنیای جنوبی و نویسنده اصلی این مقاله می‌گوید: «در نظر گرفتن همه این عوامل باید تخمین دقیق‌تری از کل جیوه‌ای که می‌تواند با ذوب شدن خاک‌های دائمی منجمد در چند دهه آینده آزاد شود، به ما بدهد. مطالعه
منبع: یورونیوز
