رابطه ناخن با سلامت جسم؛ آیا رنگ ناخن خبر می‌دهد از سر درون؟
اگرچه ناخن ها تنها بخش کوچکی از بدن ما هستند و چندان مهم به نظر نمی رسند، تغییر در ظاهر آن ها می تواند نشانه مهمی از آنچه در داخل بدن ما می گذرد باشد.
برخی از بیماری های ناخن نتیجه تغییر در اندازه سلول یا رشد و تقسیم غیر طبیعی سلول است. اگرچه تغییر ظاهر ناخن در چنین مواردی ممکن است برای برخی افراد ناراحتی ایجاد کند، اما گاهی اوقات، این تغییرات می تواند بی ضرر باشد. در برخی موارد تغییر شکل ناخن نشان دهنده وجود بیماری در بدن است و نباید آن را نادیده گرفت.
مانند هر ناحیه دیگری از بدن، ناخن‌ها می‌توانند نئوپلاسم‌ها، رشد غیرطبیعی بافت‌ها را ایجاد کنند که ممکن است نام آنها را به عنوان تومور شنیده باشید. گاهی اوقات نئوپلاسم می تواند خوش خیم و گاهی بدخیم باشد که به بافت های مجاور حمله می کند.
ملانوما
یکی از نئوپلاسم های بدخیم موجود در ناخن ملانوم است که نوعی سرطان پوست است. این نوع ضایعه که به عنوان ملانونیشیا شناخته می شود، اغلب به صورت خطوط قهوه ای تیره یا سیاه از پایین به بالای ناخن ظاهر می شود و می تواند در طول زمان رشد کند.
رنگ این خطوط نتیجه رشد بیش از حد ملانوسیت ها در بافت زیر ناخن است. ملانوسیت ها رنگدانه های پوست را با تولید ملانین تعیین می کنند.
اونیکوپاپیلوما
البته این خطوط همیشه نشان دهنده ملانوم نیستند، گاهی این تغییر رنگ به دلیل وجود تومورهای خوش خیم در ناخن ها است. یک نوع از این تومورهای خوش خیم باعث بیماری نادری به نام onychopapilloma می شود که معمولاً به صورت رگه های قهوه ای تیره قرمز، زگیل مانند، شکافتن و بالا آمدن نوک ناخن ظاهر می شود.
با این حال، مطالعات جدید نشان می دهد که وجود اونیکوپاپیلوما ممکن است با سندرم استعداد تومور (TPDS) مرتبط باشد. این سندرم یک اختلال ارثی نادر است که در اثر جهش ژن BAP1 ایجاد می شود. داشتن این جهش خطر ابتلا به انواع خاصی از سرطان های پوست، چشم، کلیه و مزوتلیوما (بافتی که قفسه سینه و شکم را می پوشاند) را افزایش می دهد.
ناخن ها همچنین می توانند تحت تأثیر هیپرتروفی قرار گیرند که در آن سلول ها حجم آنها افزایش می یابد. در چنین حالتی که آنیکوگریفوزیس نامیده می شود، ناخن ها ضخیم می شوند و بیش از حد رشد می کنند. این اختلال گاهی ممکن است در نتیجه یک بیماری ارثی و گاهی در اثر ضربه زدن به ناخن، عفونت یا به دلیل مشکلات پزشکی مانند گردش خون یا پسوریازیس رخ دهد. این اختلال با کوتاه کردن مداوم ناخن یا گاهی با جراحی و برداشتن کامل ناخن برطرف می شود.
اگرچه برآمدگی های عمودی برای ناخن طبیعی است، بافت های دیگر مانند فرورفتگی های ریز یا شیارهایی که روی ناخن قرار دارند می توانند نشانه چیز دیگری باشند.
ناخن های حفره ای
ناخن‌های حفره‌ای با فرورفتگی‌های گرد و کوچک گاهی نتیجه پسوریازیس هستند و وقتی این اختلال در محل رشد ناخن ایجاد می‌شود، شکل آن را کاملاً تحت تأثیر قرار می‌دهد. این سوراخ‌ها گاهی در اثر اگزما روی ناخن‌ها ظاهر می‌شوند و در افرادی که از بیماری «پیگمنت» یا بیماری خودایمنی «آلوپسی آره‌آتا» رنج می‌برند نیز دیده می‌شوند. درمان ممکن است بسته به علت گودال متفاوت باشد، اما در مورد پسوریازیس ناخن، برخی از درمان‌ها شامل کورتیکواستروئیدها یا مشتقات ویتامین A هستند.
خطوط زیستی
شیارهای عمیقی که به صورت افقی در سراسر ناخن ایجاد می شوند نشان می دهد که رشد ناخن متوقف شده است. همانطور که می دانید، میخ در ماتریس ساخته می شود. برخی از عوامل مانند سوءتغذیه، شیمی درمانی، دیابت کنترل نشده و سایر بیماری های جسمی یا روانی شدید می توانند باعث اختلال در شکل گیری ناخن توسط ماتریکس شوند. در نتیجه ناخنی که در حین بیماری ساخته می شود از نظر ظاهر، بافت و ترکیب متفاوت است. به همین دلیل به صورت یک خط عرضی و تورفته دیده می شود که به آن خط بیو می گویند.
گاهی اوقات خطوط بیو در اثر عوامل خارجی مانند آسیب به ماتریکس یا کوتیکول ناخن در حین مانیکور یا عفونت در این ناحیه ایجاد می شوند.
رنگ زرد
زرد شدن ناخن ها لزوما جای نگرانی نیست، گاهی اوقات این رنگ به دلیل استفاده از لاک های آرایشی ایجاد می شود، اما اگر رنگ زرد از بین نرود و با ضخیم شدن ناخن و رشد کند همراه باشد، می تواند نشان دهنده سندرم ناخن زرد باشد. این یک بیماری بسیار نادر است که گاهی اوقات می تواند با علائمی فراتر از تغییر رنگ ناخن مانند ورم پا و مشکلات تنفسی مانند سرفه همراه باشد. اگرچه هنوز علت دقیق این بیماری مشخص نیست، اما برخی از محققان بر این باورند که احتمالاً ژنتیکی یا مربوط به مشکلاتی در سیستم لنفاوی بدن است.
البته یکی از شایع ترین دلایل زردی ناخن ها عفونت قارچی است. چنین عفونت هایی معمولاً با زرد شدن لبه های ناخن شروع می شود که در نهایت می تواند به کل ناخن سرایت کند. این عفونت ها معمولاً جدی نیستند اما بر سلامت ناخن تأثیر می گذارند. برای درمان آن می توان از داروهای ضد قارچ استفاده کرد.
لکه های سفید
برخلاف تصور رایج، لکه های سفید کوچکی که گاهی روی ناخن ها ظاهر می شوند، ربطی به ننوشیدن شیر کافی یا کمبود کلسیم ندارند. در اصطلاح پزشکی به این لکه‌ها «لوکونیشی» می‌گویند و شایع‌ترین علت آن آسیب به خود ناخن یا ماتریکس زیر آن است. در این صورت هیچ درمانی برای آن وجود ندارد و تنها باید منتظر باشید تا این لک ها با رشد ناخن از بین بروند.
با این حال، لوکونیشیا می‌تواند دلایل دیگری مانند عفونت‌های قارچی، آلرژی (اغلب به محصولات ناخن) و در موارد نادر بیماری‌هایی مانند دیابت، نارسایی قلبی و پسوریازیس داشته باشد.
میخ بچسبانید
چاق شدن ناخن ها وضعیتی است که در آن ناخن های دست و پا بلند شده و خم می شوند. این تغییر شکل ناخن ابتدا با نرم شدن شروع می شود و با خم شدن و تغییر شکل آن به پایان می رسد. این تغییر شکل ناخن دلایل مختلفی دارد. در برخی افراد، ناخن ها به طور ارثی حالت چاقویی دارند، اما در گروهی دیگر، ناخن ها دیرتر به این شکل تبدیل می شوند.
چماق زدن ناخن اغلب در افراد مبتلا به بیماری های قلبی و ریوی از جمله سرطان ریه دیده می شود. تصور می شود که این اختلال با تغییرات اکسیژن و گردش خون در این شرایط مرتبط باشد.
ناخن قاشقی
ناخن قاشقی یا کیلونیزیا یک اختلال ناخن است که اغلب با نازک شدن ناخن ها شروع می شود و معمولاً قبل از ایجاد فرورفتگی در وسط ناخن شروع به صاف شدن می کند.
شایع ترین علت این ویژگی کم خونی و کمبود آهن است. کمبود آهن منجر به کاهش گلبول های قرمز خون می شود.
با این حال، چندین علت خارجی بالقوه دیگر برای ناخن های قاشقی وجود دارد. به عنوان مثال، افرادی که در مشاغلی کار می کنند که شامل قرار گرفتن در معرض فرآورده های نفتی است، و همچنین افرادی که در ارتفاعات زندگی می کنند، به احتمال زیاد ناخن های قاشقی دارند.
منبع: یورونیوز
