راستی‌آزمایی روایت کتاب مقدس یهودیان؛ رد میدان مغناطیسی زمین در آجر باستانی راز ۳۰۰۰ ساله را فاش کرد

دانشمندان با تکنیک جدیدی که میدان های مغناطیسی زمین را در آجرهای سوخته باستانی تشخیص می دهد، توانسته اند رویدادی را که در کتاب مقدس یهودیان روایت شده است، اثبات کنند.

بر اساس روایت کتاب دوم پادشاهان، شهر «گات» یکی از پنج شهر فلسطین در عصر آهن، ۳ هزار سال پیش توسط نیروهای حزائیل پادشاه دمشق تصرف و غارت شد.

باستان شناسان پیش از این با رادیوکربن یک «لایه تخریب کاملاً مشخص» را در سایت باستانی تل صفی در حدود ۸۳۰ قبل از میلاد تعیین کرده بودند. با این حال، تجزیه و تحلیل بعدی یک دیوار فروریخته در همان منطقه تا حدودی این تصور را رد کرد، زیرا نتایج بررسی نشان داد که این سازه در طول دهه‌ها به جای یک رویداد خشونت‌آمیز فرو ریخته است.

خشت‌های گلی این دیوار نشانه‌هایی از قرار گرفتن در معرض دمای بالا را نشان می‌داد، گویی که قبل از ساخت دیوار در کوره پخته شده‌اند.

اما چنین رویدادی با این باور رایج که آجرهای گلی کوره ای در منطقه شام ​​تنها در دوره رومیان رایج شد و قبل از آن معمولاً ساختمان ها را با آجرهای آفتاب خشک می ساختند، در تضاد است.

برای این منظور تعدادی از محققین روش جدیدی را برای تعیین روش پخت آجر امتحان کردند. دکتر Yoav Walkenin، نویسنده این مطالعه می گوید: «خشتی که آجرها از آن ساخته شده اند حاوی میلیون ها ماده فرومغناطیسی است. این ذرات معدنی با خواص مغناطیسی مانند بسیاری از قطب نماها یا آهنرباهای کوچک رفتار می کنند.

او می افزاید: “گرمای تا ۲۰۰ درجه سانتیگراد یا بیشتر، همانطور که در آتش اتفاق می افتد، سیگنال های مغناطیسی را از این ذرات آزاد می کند و آنها تمایل دارند با میدان مغناطیسی زمین در آن زمان و مکان خاص هماهنگ شوند.” در نتیجه، برخلاف خاک رس خشک شده، آجر پخته به میدان مغناطیسی قوی و یکنواختی دست می یابد که می توان آن را با مغناطیس سنج اندازه گیری کرد. این نشان می دهد که آجر در واقع پخته شده است.”

دانشمندان استدلال کردند که اگر دیوار در اثر آتش سوزی از بین رفته بود، تمام آجرها باید جهت میدان مغناطیسی زمین را در زمان و مکان دقیق رویداد ثبت می کردند. البته آجرهای پخته شده در کوره نیز در هنگام پخت این میدان مغناطیسی را دریافت می کنند، البته به دلیل اینکه در هنگام ساخت دیوار، هر آجر در جهت تصادفی چیده می شد، میدان های مغناطیسی نیز در جهات مختلف قرار می گرفتند.

نویسندگان این مطالعه از تکنیکی به نام “غناطیس زدایی حرارتی” استفاده کردند تا تعیین کنند که آیا میدان های مغناطیسی آجرها در یک راستا قرار دارند یا خیر. این فرآیند شامل حرارت دادن خاک رس در یک کوره مخصوص است به گونه ای که میدان مغناطیسی زمین حذف شود. در این فرآیند، هنگامی که آجر در معرض همان دمایی قرار می گیرد که در ابتدا آن را مغناطیسی می کرد، مغناطیسی زدایی می شود.

با استفاده از این روش، محققان توانستند دمای دقیقی را که آجرها در ابتدا در آن گرم می‌شدند، تعیین کنند و همچنین توانستند بفهمند که میدان‌های مغناطیسی آن‌ها همگی در یک جهت قرار دارند.

دکتر واکنین می‌گوید: «یافته‌های ما نشان می‌دهد که آجرها در جای خود سوزانده شده‌اند و سپس در آنجا سرد شده‌اند، در آتش خود سازه، که منجر به فروریختن آن در عرض چند ساعت شد. “اگر آنها پخته شده و سپس در دیوار قرار می گیرند، جهت گیری مغناطیسی آنها تصادفی خواهد بود.”

نتایج مطالعات جدید در مجله علمی «PLOS ONE» منتشر شده است.

منبع: یورونیوز