راهبرد کاهش بیکاری و فقر در اقتصاد کشور چیست؟

در چند هفته گذشته ما خبرهای زیادی در مورد سازگاری یا بسته شدن واحدهای تولیدی و پایان خطوط تولید شما داشته ایم. نتیجه معایب ، خصوصی سازی اشتباه و عدم حمایت دولت برای اشتغال و تولید ، این کار را به حدی سوق داده است که معاون اول رئیس جمهور ، محمد رضا ، در اعلامیه به وزارتخانه های مختلف از شرکت های تولیدی و خدماتی این کشور حمایت کرده است.

در شرایط فعلی ، سؤال این است که چند توافق نامه مانند یک یا دو ماه بیمه و بدهی های مالیاتی می تواند از وضعیت صرفه جویی کند. چنین اقدامات لازم و چه اقدامات دیگری برای بهبود وضعیت واحدهای تولید باید انجام شود؟

مورتزا افقا ، استاد دانشگاه شهید چمران آهواز ، در پاسخ به این سؤالات گفت: “این اقدامات نه تنها مفید بودند ، بلکه لازم بودند.” البته شرایط نه تنها به دلیل جنگ ۶ روزه بلکه برای مدت طولانی در مشکل است.

وی گفت: واحدهای تولیدی ، به ویژه شرکتهای کوچک و متوسط که سهم بسزایی در اشتغال و تحویل کالاهای بازار دارند ، بسیار مستعد هستند. بنابراین پشتیبانی از این بخش ها بسیار مهم است ، زیرا از یک طرف کالاهای مورد نیاز برای بازار را تحویل می دهند و از طرف دیگر آنها سطح اشتغال بالایی دارند که منجر به افزایش چاه های جامعه می شود.

AFQA افزود: “بر خلاف شرکت های بزرگی که اشتغال کمتری ایجاد می کنند ، شرکت های کوچک و متوسط نقش مهمی در کاهش بیکاری دارند.” آنها علت فقر و نابرابری هستند ، بنابراین پشتیبانی از آنها نه تنها مفید است بلکه مهم نیز هستند.

استاد اقتصادی -چامران -اقتصادی در آهواز گفت: “من باید به آنها یادآوری کنم که بی توجه بودن گذشته این شرکت ها را بسیار آسیب پذیر کرده است.” بسیاری از این شرکت ها به دلیل مشکلاتی از قبیل بوروکراسی ناکارآمد ، مدیریت ضعیف و فساد در روابط اداری و اجرایی ، بین ۵ تا ۵ درصد از ظرفیت تولید خود را برای سالها استفاده نکرده اند. بسیاری از این مشکلات هیچ ارتباطی با تحریم ها یا جنگ فعلی ندارند.

در نتیجه ، این شرکت ها قبل از جنگ در محدودیت تولید و سودآوری قرار داشتند و کوچکترین شوک می توانست منجر به بسته شدن آنها شود. متأسفانه ، جنگ شش روزه باعث شد برخی از این شرکت ها به عقب برگردند و پایتخت را بسته و به دنبال آن برخی از نیروهای بیکار این شرکت ها. از طرف دیگر ، این واحدها به دلیل بسته شدن تولید قادر به پرداخت مالیات و بیمه نبودند. بنابراین ، امکان جابجایی مالیات و حق بیمه توسط دولت ضروری بود.

“با این حال ، لازم به ذکر است که این پشتیبانی تا پایان مرداد ماه کمکی نمی کند و این پشتیبانی و استثنائات باید در دراز مدت استفاده شود.

در بخش دیگری از سخنرانی خود ، اقتصاددان خاطرنشان کرد: فقدان منابع دولتی برای دولت مداوم و کارآمد برای شرکت های تولیدی و گفت که دولت منابع مالی کافی برای ادامه این حمایت به دلیل تحریم ها و دولت ندارد. در حقیقت ، نافرمانی ما را در یک دور بدخیم قرار داده است که نه دولت نمی تواند تحت حمایت خود و شرکت های تولیدی را تحت این شرایط ادامه دهد.

استاد اقتصادی در دانشگاه چمپل آهواز گفت: “حتی اگر تحریم ها لغو شود و روابط مالی و پولی با جهان برقرار شود ، مشکل اصلی ، یعنی مدیریت و ناکارآمدی بوروکراتیک ، باقی مانده است.” ریشه این مشکلات را می توان در اولویت بندی یافت که در اولویت معیشت و مشکلات رفاهی اجتماعی مردم قرار نمی گیرد.

وی گفت: “در چند دهه گذشته ، درآمد نفت برخی از این کاستی ها را پوشش داده است ، اما از زمان کاهش درآمد نفت ، این مشکلات به طور فزاینده ای بوده است.

AFQA گفت: “تحریم ها و تنش های بین المللی در کوتاه مدت ضروری است و به طور متوسط و در دراز مدت باید نگرش و اولویت های دولت را در اداره کشور تغییر دهیم.” در غیر این صورت ، حتی اگر تحریم ها لغو شود ، وابستگی به درآمد نفت و با هرگونه نوسانات در قیمت یا کاهش درآمد نفت به وضعیت فعلی باز می گردد. بنابراین ، من تأکید می کنم که پیشرفت قابل توجهی در ساختارهای اداری و مدیریتی کشور در ساختارهای اداری و مدیریتی کشور وجود نخواهد داشت.

منبع: ایلنا