راه‌حل بحران کم‌آبی یا تهدیدی برای محیط زیست؟

در دنیایی که در آن تغییرات آب و هوایی ، کاهش منابع آب شیرین و رشد جمعیت فقط دسترسی محدود به آب آشامیدنی سالم ، نگهداری از آب دریا را با گسترش فناوری نجات دارد. به گفته آژانس اطلاعات جهانی آب ، تقاضا برای امکانات نمک زدایی طی سالهای ۱ به ۲ به طور چشمگیری افزایش می یابد و انتظار می رود ارزش بازار جهانی در سراسر جهان ۵ میلیارد دلار در سال با ۵ میلیارد دلار برسد. اما جدا از این رشد نفس گیر ، سؤالات جدی تری وجود دارد: آیا قیمت این نجات از آسیب های زیست محیطی و تشدید بحران آب و هوا خواهد بود؟

واقعیتی به نام بحران آب

حدود ۵ میلیارد نفر در جهان هیچ دسترسی به آب آشامیدنی سالم ندارند و دو شخص ثالث در جمعیت کشور حداقل یک ماه در سال است. در چنین شرایطی ، آرامش آب دریا توانست جایگاه خود را در برنامه ریزی آب بسیاری از کشورها به عنوان یک راه حل فنی و نسبتاً قابل اعتماد پیدا کند. این فناوری به یک مهره های آبرسانی ، به ویژه در خاورمیانه و شمال آفریقا (MENA) ، خشک ترین جهان تبدیل شده است.

آمار نفس گیر ؛ ۵ ٪ افزایش ظرفیت نمک زدایی در ۵ سال آینده

پیش بینی ها حاکی از آن است که ظرفیت آب شیرین کن جهانی به ۲ میلیون متر مکعب در روز خواهد رسید. ظرفیتی که چندین بار برای تقاضای روزانه برای آب انگلیس کافی است. این رشد در مناطقی با کمبود آب شدید مانند خاورمیانه و شمال آفریقا تسریع می شود. کشورهای منطقه ، که شامل ۵ کشور از ۵ کشور جهان در سراسر جهان است ، اکنون حدود ۲ درصد از ظرفیت آب شیرین کن را برگزار می کنند.

عربستان سعودی به تنهایی قصد دارد بیش از ۵ میلیارد دلار آمریکا را در پروژه های جدید سرمایه گذاری کند و روزانه ۲.۵ بشکه نفت را برای تأمین گیاهان خود روی آب خرج کند. سایر کشورها مانند مراکش ، مصر ، اردن و کویت همچنین پروژه هایی را توسعه می دهند که می توانند نیاز به میلیون ها نفر را برآورده کنند. به عنوان مثال ، این پروژه که در گلف اردن در دست ساخت است ، توانایی تحویل ۱.۵ میلیون نفر را در آب دارد.

بحران در قلب محلول ؛ آرامش آب دریا و تهدیدهای زیست محیطی

علیرغم مزایای قابل توجه ، متخصصان به طور فزاینده ای در مورد آسیب جدی زیست محیطی ناشی از فرآیند نمک زدایی هشدار می دهند. یکی از بزرگترین چالش ها ، تولید فاضلاب های متمرکز است که اگر مستقیماً به دریا تخلیه شوند ، میزان نمک محلی را افزایش می دهند و در نهایت مناطق دریای مرده ایجاد می کنند – مناطقی که اکسیژن کافی برای ادامه طول عمر موجودات دریایی ندارند.

اگرچه برخی از کارشناسان مانند کریستوفر گاسون این نگرانی ها را توسط سازمان اطلاعات جهانی آب اغراق می کنند و این دیدگاه که طراحی نتایج مناسب می تواند از آسیب جدی به زندگی دریایی جلوگیری کند ، شواهد نشان می دهد که بسیاری از پروژه ها در بسیاری از پروژه ها به درستی اجرا نشده اند.

مصرف با انرژی بالا ؛ مشکل بزرگ دیگر آب شیرین کن

اسناد یک فرایند بسیار پرانرژی است. حدود ۲.۵ درصد از کل مصرف فعلی در سراسر جهان در حال حاضر صرف شده است ، اما در برخی از کشورها این تعداد بسیار بیشتر است. به عنوان مثال ، ۵ ٪ از برق مورد استفاده اسرائیل توسط سیستم های نمک زدایی استفاده می شود.

مشکل اصلی این است که حدود ۵ ٪ از انرژی مورد استفاده در صنعت از سوخت های فسیلی ناشی می شود. براساس آژانس بین المللی انرژی ، انرژی مصرفی برای نمک زدایی در MENA (خاورمیانه و شمال آفریقا) ۲ میلیارد متر مکعب گاز در سال است.

به عنوان مثال ، وابستگی به کشورها به سوخت های فسیلی برای تولید برق به شرح زیر است:

• قطر: ۱ ٪
• عربستان سعودی: ۱ ٪
• کویت: ۱ ٪
• VAE: 1 ٪
• بریتانیا: ۲ ٪

آیا امیدی به آب شیرین کن سبز وجود دارد؟

رشد سریع فن آوری های غشایی مانند اسموز معکوس (RO) وعده کاهش مصرف انرژی و اثرات محیطی را می دهد. فن آوری های جدید در این زمینه اکنون ۲ تا ۵ برابر کارآمدتر از روش های گرمایش معمولی هستند. کشورهایی مانند عربستان سعودی و امارات متحده عربی نیز برای کاهش کربن در انرژی خورشیدی سرمایه گذاری می کنند ، اما وابستگی سوخت های فسیلی هنوز هم بسیار زیاد است.

با این حال ، برخی از کشورهای فقیر نیز وارد بازی شده اند: غنا ، آفریقای جنوبی ، نامیبیا و سنگال یا اولین کارخانه های خود را روی آب برنامه ریزی می کنند. اگر روند بهبود بهره وری انرژی ادامه یابد ، این فناوری نمی تواند از انحصار ثروتمندان نهفته و به یک راه حل جهانی تبدیل شود.

یک روش مفید اما گران قیمت

به گفته مستقل ، آرامش در آب دریا می تواند صرفه جویی در میلیاردها نفر از مردم تشنه در آینده باشد. با این حال ، باید به خاطر داشت که این فناوری خود یک راه حل کامل نیست. اثرات محیطی ، مصرف شدید انرژی ، وابستگی به سوخت های فسیلی و دسترسی نابرابر همه چالش هایی است که باید برای رونق پایدار صنعت در نظر گرفته شود. بدون تغییر مدیریت ، استفاده از انرژی های تجدید پذیر و افزایش بهره وری به یک بحران جدید برای زمین به جای محلول برای بحران آب می تواند تبدیل شود.