راه رسیدن به حضور قلب در نماز چیست؟

حامد فتوط احمدی پژوهشگر علوم قرآنی و حدیث در ایرنا نوشت: اگر هنگام رانندگی ترمز دستی روشن باشد، خودرو به سختی حرکت می کند و اصطکاک ترمز آن را سنگین می کند. به جای گاز دادن به خودرو بهتر است ترمز دستی را غیرفعال کنید. در این صورت با انرژی کمتر به سرعت بالاتری خواهید رسید. برخی تصورات منفی که از خود، جهان خلقت و خدا داریم، ترمزی برای پیشرفت انسان است. در این زمان تنها راه حل حذف افکار منفی و جایگزینی آنها با افکار مثبت است. در اینجا برخی از این ایده های منفی که ممکن است در ذهن برخی از نمازگزاران باشد را مرور می کنم:

۱- من کوچکتر از آن هستم که خدا به من گوش دهد: به جای این فکر منفی، در نماز بگوییم «هامان الله لمن حمدا». یعنی خداوند سخنان حمد را می شنود و می پذیرد. این جمله معمولاً در هر رکعت بعد از رکوع گفته می شود.

۲- به نظر من نماز درست نیست: این تصور گاهی به دلیل اهمیت دادن بیش از حد به فقه به وجود می آید تا اینکه تبدیل به وسواس می شود. در همه فعالیت ها، بازی ها و معاشرت ها قوانین و آداب و رسومی وجود دارد. هنگام نماز وقتی انسان در مقابل پروردگار عالم می ایستد باید با نهایت ادب و اخلاق و شرع بایستد و رفتار کند، اما ادب و رعایت بیش از حد احکام نیز پسندیده نیست.

۳- من از نماز چیزی نمی فهمم و تاکنون نتیجه ای از آن نگرفته ام: در قسمت های قبلی این یادداشت به قدرت نماز در هدایت مردم به راه راست و موفقیت پرداختم و خواهم گفت. در ادامه به نکات بیشتری اشاره کنید با این همه خواص پرقدرت نماز، اگر کسی از نماز نتیجه نگرفت، باید علیه خودش باشد نه نماز. آیا دعایی که تاکنون خوانده است او را به فردی امیدوارتر، قوی تر، قابل اعتمادتر، شادتر و خوش بین تر ساخته است؟ اگر اینطور نیست معلوم است که نمازش صحیح نبوده است. در شب های امتحان همه دانش آموزان یک کتاب می خوانند اما در امتحان نمره های متفاوتی می گیرند. کسانی که نمره ضعیفی گرفتند نمی توانند کتاب را مقصر بدانند. آنها باید شیوه خواندن خودشان را نقد کنند. اگر کتاب مشکل دارد، چرا برخی از افراد نمره کامل گرفتند؟

در نماز همه به یک شکل نماز می خوانند، اما برخی به نیت موفقیت در دنیا و آخرت آن را می خوانند و از آن به عنوان وسیله ای برای هدایت آنان لذت می برند. برخی دیگر فقط به قصد انجام تکالیف و با اکراه مطالعه می کنند. دسته اول می بینند و می دانند که نماز تغییرات اساسی در شخصیت، زندگی و عملکرد آنها ایجاد کرده است. برخی معتقدند هر چه دارند از نماز و یاد خداست. به گروه دوم باید گفت چرا از این ابزار قدرتمند استفاده نمی کنید؟ آیا شکست شما در استفاده از این ابزار قدرتمند به شما باز نمی گردد؟”

اگر هر بار به نیت «رفتن به سوی موفقیت با این وسیله» به نماز توقف کنیم، اگر در هنگام استماع اذان چند بار عبارت «حی علی الفلاح» را با خود تکرار کنیم و واقعاً احساس می کنیم که قرار است موفق شوند رسیدیم، به سمت رحمت خدا حرکت می کنیم، حالمان عوض می شود.

در علم پزشکی ثابت شده است که تأثیر دارو در افرادی که به عملکرد مثبت آن هنگام مصرف دارو اعتقاد دارند بیشتر از کسانی است که به آن اعتقاد ندارند. اگر بخواهیم از این ابزار قدرتمند به خوبی استفاده کنیم، باید با گوش به موذن گوش کنیم و در دل تکرار کنیم که «من به سوی موفقیت می روم و در راه رستگاری قدم برمی دارم».

یک بار که در حاج مجلس آقا دولابی بودم اذان گفتند. با چشمان بسته و چهره ای متفکر به آن گوش داد. بعد از اذان گفتند اگر این اذان را بفهمیم برایمان کافی است. چه برسد به نماز».

خداوند در قرآن فواید و آثار مثبت نماز را امری عقلانی می داند و معتقد است کسانی که این اثر را احساس نمی کنند به این دلیل است که به آن فکر نکرده اند. اگر اندکی در این باره بیندیشیم، به راحتی و با عقل خود به این نتیجه می رسیم که نماز با تدبیر شگفت انگیز خود بی شک ما را به سعادت، رستگاری، بهروزی و موفقیت می رساند. «و چون اذان می دهید، آن را بیهوده بگیرید و با آن بازی کنید، زیرا آنان قومی هستند که نمی فهمند، و هنگامی که آنها را به نماز می خوانید، آن را به شوخی می گیرند، زیرا آنان قومی هستند که نمی فهمند. نمی فهمم. فکر کرد.” (سوره مائده، آیه ۵۸)

۴- همیشه در نماز پریشان می شوم: در مورد حضور ذهن و حضور قلب در نماز روش های زیادی ذکر شده است، اما باید گفت که مهم ترین قدم برای تمرکز کافی در نماز، درک اهمیت آن است. باید به فکر نماز باشیم و آنقدر مطالعه کنیم که به اهمیت آن پی ببریم. یک جراح ممکن است روزی سه تا چهار عمل جراحی انجام دهد. اعمالی که اکثراً تکراری هستند، اما چون جراح اهمیت این عمل ها را درک می کند، هرگز در اواسط عمل حواسش پرت نمی شود و یا از روی کسالت آن ها را به دلیل تکرار عمل های جراحی انجام نمی دهد. او می داند که با یک اشتباه ممکن است جان یک نفر در خطر باشد. دانستن اهمیت نماز چیزی است که باعث می شود هنگام انجام آن، حضور قلب و تمرکز خود را حفظ کنیم.

۵- دعا برای بسیاری از گناهان من کاری نمی کند: این تصور نادرست ناشی از عدم آشنایی با قدرت نماز و یاد خداست که با تفکر و مطالعه آثار علمی و دانشگاهی در مورد کارکردهای نماز و واقعی رفع می شود. وعده می دهد. قرآن کریم در این زمینه. . امیدوارم این یادداشت ها به رفع این تصور غلط کمک کند.

۶- از تکرار همین جملات در نماز خسته می شوم: کلود بریستول، جانباز جنگ جهانی اول، در کتاب جادوی باور می گوید: «هر عبارتی که با نیروی قدرتمند تکرار بر منطق ما مسلط شود، مستقیماً روی ما تأثیر می گذارد. احساسات و عواطف و در نهایت منجر به نفوذ آن به اعماق ضمیر ناخودآگاه ما می شود.«تکرار عبارات مثبت باعث می شود که باور مثبت داشته باشید.» (مبانی موفقیت، ص ۳۵۰)

در ضمن یکی از دلایل تکرار نماز فراموش نکردن خداست. هیچکس نمی گوید مادرم یا فرزندم برایم تکراری شده اند و من از دیدن آنها خسته شده ام. یاد خدا باعث آرامش درونی می شود. Epictet، فیلسوف مشهور یونانی می گوید: «برای رسیدن به آرامش و خوشبختی تنها یک راه وجود دارد؛ آن این است که وجود خدا را در درون خود فراموش نکنید.» (قدرت اندیشه، ص ۲۶۰)

این کلام قرآن است; آنچه من سعی دارم در این یادداشت نشان دهم. ما هر روز بعضی چیزها را تکرار می کنیم و می دانیم که این تکرار کلید انجام درست آنهاست. هر روز دست هایت را می شوی، هر روز ورزش می کنی و اگر مریض شدی، هر روز دارو می خوری. هیچ کس نمی گوید، چون دیروز ورزش کردم، نیازی به ورزش امروز ندارم، یا اگر دیروز دست هایم را شستم، امروز نیازی به ورزش ندارم. اگر کسی می خواهد پاک باشد، باید هر روز تمیز کند. اگر کسی می خواهد سالم باشد، باید هر روز یک سری تمرینات را تمرین و تکرار کند.

نماز هم همینطور. یک بار دعا کردن بی فایده است. روزی پنج بار نماز بخوانیم تا هدفمان را از دست ندهیم. یادمان باشد که ما بندگان خدا هستیم و رویکردمان در زندگی به سمت اوست. پس رحمت او را احساس کنیم و دلهایمان را به آن شاد کنیم.

۷- اگر خدا می خواست به من گوش دهد، تا الان گوش می کرد: اگر خدا نمی خواست به تو گوش کند، تو دعا نمی کردی. اگر دعا نمی کنید، احتمالاً نمی خواهید خدا به شما گوش دهد. نماز را به یادش می خواند و در قرآن می گوید هر که مرا یاد کند من نیز او را یاد می کنم. خوشا به حال کسی که پروردگار عالم او را یاد کند.

هر چه از خدا می خواهیم به سرعت فراهم نمی شود. اولین قدم نیاز به شکل واقعی در درون ماست. با سیستمی که خداوند در ما تعبیه کرده است، به محض اینکه چیزی از او بخواهیم، ​​ضمیر ناخودآگاه برای دریافت آن فعال می شود. اگر در رسیدن به آن رویا پافشاری کنیم و در مسیر درست برای رسیدن به آن حرکت کنیم، رسیدن به آن آرزو به واقعیت تبدیل می شود. برای رسیدن به اهدافتان تلاش و صبر لازم است. ما معمولا این دو را دوست نداریم و برای رسیدن به خواسته هایمان عجله داریم. باید بدانیم که بیماری جز صبر دارویی ندارد.