راه نجات صنعت برق؛ توسعه انرژی‌های تجدیدپذیر و مدیریت هوشمند مصرف
چگونه ایران می تواند بحران برق را طی کند؟
رشد مصرف ، فرسودگی زیرساخت و کاهش منابع آب باعث شده است که ایران در معرض بحران جدی انرژی قرار بگیرد.
خاموشی های مکرر در سالهای اخیر نشان داده اند که ایران در تأمین برق پایدار با یک بحران جدی روبرو است. بحرانی که محدود به بخش خانه نیست و همچنین صنایع کشور را درگیر کرده است. رشد مصرف ، فرسودگی زیرساخت ها ، وابستگی زیاد به نیروگاه های حرارتی و کاهش ظرفیت تولید نیروگاه های آب به دلیل خشکسالی مجموعه ای از چالش ها را ایجاد کرده است که نیاز به یک رویکرد جامع دارند.
طبق آمار ، مصرف برق در ایران سالانه بالاتر از میانگین جهانی در حال رشد است. در حالی که بسیاری از نیروگاه ها با فناوری قدیمی و راندمان پایین کار می کنند ، سهم انرژی تجدید پذیر در نمونه کارها محصول کمتر از ۲ ٪ است. از طرف دیگر ، کاهش بارندگی و کمبود منابع آب باعث کاهش قدرت تولید نیروگاه های آب شده است. این وضعیت به همراه تلفات زیاد در شبکه انتقال و توزیع ، تأمین برق در اوج مصرف را دشوار کرده است.
کارشناسان معتقدند که ایران باید در اسرع وقت سرمایه گذاری در نیروگاه های خورشیدی و باد را افزایش دهد. همچنین ، ارتقاء کارآیی نیروگاه های حرارتی و تبدیل آنها به یک چرخه ترکیبی می تواند بخش قابل توجهی از تولید و مصرف را جبران کند. توسعه نیروگاه های کوچک در مقیاس در نزدیکی مراکز مصرف کننده نیز عوارض را کاهش داده و ثبات شبکه را افزایش می دهد.
اصلاح تعرفه های برق با هدف تشویق مصرف کم و بازدارندگی برای مصرف زیاد یکی از مراحل اساسی است. علاوه بر این ، استفاده از شبکه های هوشمند برای نظارت بر مصرف فوری و فرهنگ عمومی در زمینه پس انداز می تواند نقش مهمی در کاهش بار شبکه داشته باشد.
با توجه به تداوم خشکسالی ، از نیروگاه های آب باید بیشتر به عنوان ذخیره استراتژیک در ساعات اوج استفاده شود. در عین حال ، جایگزینی سیستم های خنک کننده آب زیاد نیروگاه های حرارتی با فناوری های کم آب مانند خنک کننده خشک ضروری است.
برای توسعه زیرساخت های جدید ، استفاده از قراردادهای تضمین شده خرید برق ، صدور اوراق بهادار سبز و استفاده از منابع صندوق توسعه ملی می تواند مبنای جذب سرمایه گذاری های بخش خصوصی و حتی سرمایه گذاران خارجی را فراهم کند.
توسعه تولید پراکنده و نصب پانل های خورشیدی در پشت بام خانه ها ، کارخانه ها و روستاها باید به یک سیاست گسترده تبدیل شود. همچنین ، استفاده از فناوری های ذخیره انرژی ، از باتری های بزرگ گرفته تا نیروگاه های ذخیره سازی پمپ ، می تواند تعادل شبکه را در شرایط نوسان حفظ کند. هماهنگی بین بخش های آب و انرژی نیز به هرگونه برنامه ریزی پایدار نیاز دارد.
بحران برق در ایران نه تنها به دلیل کمبود منابع یا افزایش مصرف ، بلکه مجموعه ای از نقاط ضعف مدیریت ، زیرساخت ها و سرمایه گذاری است. آینده روشن هنگامی که سه محور اصلی بهینه سازی تولید ، مدیریت مصرف و توسعه انرژی مدرن در دستور کار قرار بگیرند ، به حقیقت می پیوندند.
