«رتروگیمینگ» یا علاقه به بازی‌های کامپیوتری کلاسیک چیست؟
العربیه: «بازی رترو» به معنای علاقه نوستالژیک به بازی‌های رایانه‌ای است که در دهه‌های گذشته ساخته شده‌اند و معمولاً مربوط به کنسول‌هایی است که سال‌ها خط تولیدشان متوقف شده است.
این کنسول ها نشان دهنده دوران طلایی بازی های کامپیوتری هستند. بازی‌های این کنسول‌ها معمولا گرافیک ساده‌تر، گیم‌پلی بدوی‌تر و جذابیت‌های نوستالژیک برای افرادی دارند که در کودکی یا نوجوانی از این بازی‌ها لذت می‌بردند.
Retrogaming را می توان بر روی کنسول های اصلی قدیمی یا شبیه سازهای نرم افزاری انجام داد. شبیه سازها نرم افزارهایی هستند که می توانند روی رایانه یا دستگاه دیگری نصب شوند و به فرد اجازه می دهند بازی های قدیمی را که دیگر در کنسول های امروزی موجود نیستند، انجام دهند.
کنسول های خانگی آتاری، نینتندو، سگا و سونی از جمله معروف ترین کنسول های عصر یکپارچه سازی هستند که در دهه های ۱۹۸۰ و ۱۹۹۰ محبوبیت زیادی به دست آوردند. بازی هایی مانند «هواپیما»، «افسانه زلدا»، «قارچ خوار»، «سونیک» و «شهری در شهر» از عناوین برجسته این دوره بودند.
هر کدام از این بازی‌ها تأثیر عمیقی بر فرهنگ بازی‌های رایانه‌های شخصی داشتند و هنوز هم در بین طرفداران بازی‌های قدیمی بسیار محبوب هستند. گسترش علاقه مخاطبان به این گونه بازی ها در سال های اخیر باعث شده تا پس از دو یا سه دهه دنباله های آنها برای کنسول های جدید تولید شود.
در کنار کنسول‌های خانگی، بازی‌های آرکید – ماشین‌هایی که در کنار خیابان یا فروشگاه‌ها ایستاده‌اند – نیز بخش مهمی از بازی‌های قدیمی هستند. ماشین‌های آرکید در دهه‌های ۱۹۷۰ و ۱۹۸۰ در بارها و مراکز خرید بسیار محبوب بودند و بازی‌هایی مانند Pac-Man و Space Invaders را محبوب کردند.
علاوه بر این، امروزه بسیاری از کنسول‌ها به صورت دیجیتال یا با بازسازی‌های فیزیکی مدرن مجدداً عرضه شده‌اند. در سال های اخیر، آتاری، نینتندو، سگا و سونی برخی از کنسول های قدیمی محبوب خود را با فناوری جدید برای مخاطبان نوستالژیک بازسازی کرده اند.
در نهایت، فرهنگ رتروگیمینگ پدیده ای است که نه تنها علاقه مندان به بازی های قدیمی را به خاطرات گذشته خود باز می گرداند، بلکه به نسل جدید این فرصت را می دهد تا بازی ها را از روزهای اولیه بازی های رایانه ای تجربه کنند.
