رخوت ارزی و صادرات

بازار ؛ گروه صنعت: پس از جنگ دوازده روزه ، تصور زیادی وجود داشت که روند تضعیف شده ریال شدت می یابد و پتو دلار بیش از ۱۰۰،۰۰۰ تومن شکسته می شود. این نه تنها اتفاق افتاده است ، بلکه نوعی تنبلی و رکود در معاملات ارزی نیز هست.

به دلایل ، شروین شهریری به یادداشتی ویژه ای پرداخته است که در مورد جزئیات زیر خوانده شده است.

آیا بازی ارزی امسال به پایان رسیده یا ادامه دارد؟ مهمترین عامل در تضعیف ارزهای ملی مبتنی بر القاء تاریخی ، اجرای سیاست پولی گسترده در یک بستر تورم است که بانک مرکزی ایران با درک خطرات وضعیت فعلی به درستی درک کرده است. البته گزارش های ماهانه بورس اوراق بهادار نشان می دهد که طی دو ماه خرداد وت تیر یک برنامه گسترش توسط بانک مرکزی اجرا شد که منجر به رشد برخی سپرده های بانکی شد. تخمین این است که رشد نقدینگی خرداد و ژوئیه بیش از ۲ ٪ بود. اگرچه این اعداد یک پرش موقت را نشان می دهد ، رشد نقدینگی چهار ماهه اول سال اول پایین تر از نرخ تورم (۲ ٪) است ، به این معنی که انقباض نسبی پول است. اگر بانک مرکزی آخرین دستور گسترش را اصلاح کند ، هیچ سوخت جدیدی برای پرش ارز فراهم نمی شود.

افزایش دلار آمریکا در سال گذشته بیش از ۲ درصد ، تورم ۲ درصد و رشد نقدینگی در حدود ۲ درصد بود. واگرایی رشد ارز از این دو متغیر ، از آنجا که ارزش ریال در مرداد سال گذشته واقعاً زیاد نبود.

تحولات در دولت بیانگر تلاش برای مدیریت منابع ارز محدود است. بر این اساس ، تعدادی از کالاهای ضروری از جمله روغن خام ، کود ، دانه روغن ، برنج ، جو ، ذرت و غیره از ارز ۵ ٪ حذف نشده و بخشی از واردات آنها باید با نرخ ارز ۶۰۰۰ تومانس انجام شود. این تصمیم به این معنی است که دولت اصرار دارد که امسال حد بالایی از ۲ میلیارد دلار آمریکا را برای مواد اولیه وارداتی با ارز موقت حفظ کند.

تقاضای تجاری معمولاً بیش از سه چهارم تقاضای کلی ارز کشور را تشکیل می دهد. این بخش پس از جنگ شوکه شد زیرا خطر خرید و نگهداری کالا افزایش یافته است. در کوتاه مدت ، تسلط بر این شرایط یکی از موتورهای اصلی تقاضای ارز را مهار کرده است.

علیرغم عدم اطمینان نامشخص بر اساس جنگ ، صادرات نفت ایران (عمدتا طبق گفته چین) سوابق تاریخی را ادامه می دهد. تعداد قبل از جنگ حدود ۱.۵ میلیون بشکه بود. موسسه جهانی S&P (یکی از مقامات معتبر نظارت بر نفت ایران) تخمین می زند که صادرات نفت ایران اکنون ۱.۵ میلیون بشکه در روز است. به گفته این منبع ، تحریم های جدید ایالات متحده باعث کاهش تعداد بیشتر و ۶۰۰۰ بشکه می شود. یک محاسبه ساده نشان می دهد که این فرض که این پیش بینی برآورده شده است ، درآمد نفت ۲ میلیارد دلار آمریکا در بودجه با قیمت فعلی نفت قابل دستیابی است.

تحولات در دولت بیانگر تلاش برای مدیریت منابع ارز محدود است. بر این اساس ، تعدادی از کالاهای ضروری از جمله روغن خام ، کود ، دانه روغن ، برنج ، جو ، ذرت و غیره از ارز ۵ ٪ حذف نشده و بخشی از واردات آنها باید با نرخ ارز ۶۰۰۰ تومانس انجام شود. این تصمیم به این معنی است که دولت اصرار دارد که امسال برای وارد کردن ارز اصلی ۲ میلیارد دلار آمریکا برای واردات ، و اینکه چگونه در گذشته کسری منابع از خرید ارز رایگان یا کاهش شانس سایر بخش ها و در نتیجه فشار به بازار غیررسمی است. از طرف دیگر ، وزارت اهداف Semitic هدف از این است که صادرکنندگان کوچک را از عرضه ارز در مرکز مبادله آزاد کند ، که از لحاظ تاریخی در تقویت دامنه و تعادل در بازار غیررسمی نقش داشته است.

از این رو سقف دلار در فروردین ماه قبل (۴۰۰۰ دلار) همچنین می تواند حد بالایی نرخ ارز در سال باشد ، این بدان معنی است که حداکثر ۵ ٪ نرخ رشد در مقایسه با سطح فعلی است. اگر صادرات نفت تحولات سیاسی (مکانیسم جنگ و ماشه) از دامنه ۱.۲ میلیون بشکه در روز تحت تأثیر قرار گیرد یا قیمت نفت کاهش یابد ، چشم انداز ارز متفاوت خواهد بود.