رسوخ تلسکوپ جیمز وب به اعماق سپیده‌دم کیهانی با کشف کهکشان‌هایی با عمر بیش از ۱۳ میلیارد سال
ستاره شناسان با استفاده از تلسکوپ فضایی جیمز وب سه کهکشان اولیه را در کیهان کشف کرده اند که قدمت آنها تنها به ۴۰۰ تا ۶۰۰ میلیون سال پس از آغاز شکل گیری کیهان می رسد.
در تصویری که توسط تلسکوپ جیمز وب گرفته شده است، این سه کهکشانی به صورت حباب های کم نوری دیده می شوند که از گازهای هلیوم و هیدروژن مجاور تغذیه می شوند.
این عناصر گازی باعث رشد و نمو این کهکشان ها در جهان در طی میلیون ها سال می شوند و به شکل گیری آنها در حالت های بیضی و مارپیچی کمک می کنند.
کاسپر الم هاینتز، اخترفیزیکدان مرکز کیهانی داون (DAWN) در دانمارک و نویسنده اصلی این مطالعه، می‌گوید: «شما می‌توانید بگویید که این اولین تصویر «مستقیم» از فرآیند تشکیل کهکشان است که تا به حال دیده‌ایم.
وی افزود: در حالی که جیمز وب قبلا کهکشان های اولیه را در مراحل بعدی تکامل به ما نشان داد، در اینجا ما شاهد تولد آنها و تشکیل اولین منظومه های ستاره ای در جهان هستیم.
سال های اولیه پس از انفجار بزرگ همیشه مورد توجه دانشمندان بوده است. حدود ۴۰۰۰۰۰ سال پس از انفجار بزرگ، جهان ما وارد تاریکی شد. این اتفاق پس از آن رخ داد که اتمسفر متلاطم و سوزان قبلی به اندازه کافی سرد شد تا اتم های هیدروژن خنثی تشکیل شوند.
این فعل و انفعال شیمیایی باعث شد که جهان در یک مه اولیه پوشیده شود. این مه حدود ۱ میلیارد سال پس از انفجار بزرگ جهان را پوشانده بود، تا زمانی که نور اولین نسل از ستاره های جهان را فرا گرفت.
تحقیقات اخیر نشان داده است که کهکشان های کوتوله که در چند صد میلیون سال اول کیهان شکل گرفته اند، به طور شگفت انگیزی نقش زیادی در محو این فضای مه آلود داشته اند.
داراک واتسون، یکی از نویسندگان این مطالعه، گفت: “این فرآیندی است که ما در مشاهدات خود می بینیم. این کهکشان ها مانند جزایر درخشان در دریایی از گازهای خنثی و ابری ظاهر می شوند.
ابزار قدرتمند مادون قرمز تلسکوپ جیمز وب توانست جذب نور سه کهکشان و محیط اطراف آنها را به تصویر بکشد.
این تصویر همچنین نشان می دهد که کهکشان ها مخازن بزرگ و متراکمی از گاز هیدروژن خنثی هستند و هنوز اولین ستاره های خود را به دنیا نیاورده اند. برای اینکه ستارگان متولد شوند، برخی از بخش‌های این گاز اولیه باید با هم در حفره‌های بسیار متراکم ادغام شوند. فرآیندی که باعث شکل گیری اجرام ستاره ای می شود.
به گفته دانشمندان، از زمان این تصویر، ممکن است میلیون ها سال طول بکشد تا اولین نسل از ستاره ها در این کهکشان ها متولد شوند.
ستاره‌شناسان هنوز نمی‌دانند گاز چگونه بین مراکز کهکشان‌ها، که شامل سیاه‌چاله‌های عظیم نیز هستند، و همچنین حومه‌های کهکشانی توزیع می‌شود.
از بالا سمت چپ به سمت راست پایین: مراحل تشکیل ستاره در فضای کهکشانی اولیه و فضای شفاف کیهانمشاهدات آینده نه تنها به حل این معما کمک می کند، بلکه نشان می دهد که آیا مخازن گاز این کهکشان ها به طور کامل از هیدروژن اولیه ساخته شده اند یا از فروپاشی عناصر سنگین تر.
گابریل برامر، محقق مرکز سحر کیهانی و یکی از نویسندگان این مطالعه، می‌گوید: «این فرآیندی است که ما آن را بیشتر بررسی خواهیم کرد، تا زمانی که بتوانیم قطعات بیشتری از پازل را کنار هم بچینیم».
وی با اشاره به نقش تلسکوپ جیمز وب در ثبت این فرآیند گفت: تصاویر و داده های این کهکشان های دور قبل از وب غیرممکن بود.
نتایج مطالعات جدید در مجله علمی «ساینس» منتشر شده است.
منبع: یورونیوز
