رقابت مدیران در غلط خوانی!

ایران تحلیل- گروه شبکه: محمد خزاعی رئیس سازمان سینمایی در اختتامیه چهل و دومین جشنواره فیلم فجر سخنان خود را با دعای تحویل سال آغاز کرد که به اشتباه خوانده شد و واکنش های بسیاری را در شبکه های اجتماعی به همراه داشت. . در واقع دعا یا مقلب القلوب را کاملاً اشتباه تلفظ کرده است. فارغ از اینکه این دعا برای اختتامیه جشنواره فیلم مناسب نبود، باید گفت این دعا دعایی نیست که رئیس سازمان سینمایی بخواهد آن را پر از اشتباه بخواند. به هر حال این اتفاق (تلفظ نادرست کلمات) که بارها از سوی برخی مسئولین شاهد آن بوده ایم، بازتاب بسیاری را در پی داشته است. حسین مقازیدی نیا در این رابطه نکاتی را درباره اعتراضات فاحش رئیس سازمان سینمایی در قرائت دعای تحویل سال بیان کرد. وی در کانال تلگرامی خود نوشت: «می توان فرض کرد که بعد از این که دعای تحویل سال به این شکل و تصویر از قول معاون وزیر خوانده شود، متولیان رفوکاری استدلال می کنند که هرکسی ممکن است در ابتدا کف بزند. یک سخنرانی و چند لغزش زبانی مرتکب می شود.معمولاً به دلیل فشار کاری است و در پایان یک جشنواره شلوغ نمی توان چنین اشتباهی را نادیده گرفت.اما در این مورد خاص ماجرا کاملاً متفاوت است. لغزش زبان، بلکه افشای یک راز: او از ابتدایی ترین دانش در مورد زبان عربی بی خبر است، نسل ما زبان عربی را از دو طریق آموخته است؛ یا در مدرسه یا نزد مادران و مادربزرگ ها. مدرسه قبل از رسیدن به کلاس اول دبیرستان فهمیده اند که چگونه فعل امری در عربی به کار می رود و می دانند که «حول» نمی تواند بر وزن قول «حول» باشد، دو کلمه «لیل» و «نهار» به معنای شب و روز در روزهای اول یادگیری عربی آموزش داده می شود و به زودی یاد می گیریم که وقتی «لیل» می گوییم باید بعد از آن «ناهار» بگوییم، بنابراین ترکیب «لیل» با «الانهر» چیزی نیست. هیچ معنایی ندارد. از این نکته بگذریم که اینها را می توان با خواندن چند شعر فارسی یاد گرفت و نیازی به یادگیری عربی نیست. این قوانین بسیار مقدماتی تر از امتحان نهایی زبان عربی برای اخذ دیپلم هستند. کسانی که زبان عربی را از مادر و مادربزرگ خود یاد گرفته اند، در عرض چند هفته به وزن و ریتم این زبان عادت می کنند و این کلمات ساده را به درستی تلفظ می کنند. بنابراین هر مقدار آشنایی با زبان عربی برای آقای خزاعی کافی است، حتی اگر برای اولین بار در عمر خود با متن دعای تحویل سال مواجه شده باشد، تا این اندازه اشتباه نکند. هنگام تلاوت آن، علاوه بر اشتباه خواندن چند کلمه، غالباً کلمات عربی را نیز به اشتباه می‌خواند. برای پرداخت حالا چرا این همه مهم است؟ اهمیت آن در این است که تا چند سال پیش شرط استخدام کارمند ساده در سازمان های دولتی شرکت در یک آزمون گزینشی پیچیده بود که مشخص می کرد داوطلب خواندن قرآن بلد است یا نه. اما در رده‌های بالاتر (در سطح معاونت وزیر) نمی‌توان فردی را که در مدارس استثنایی تحصیل نکرده و با خانواده روحانیون یا خانواده‌های مسئولین رابطه سببی یا نسبی نداشتند منصوب کرد. سیستم. چنین افرادی ممکن است حافظ قرآن باشند، نصف مفاتیح الجنان را حذف کرده باشند و… اینکه در حال حاضر فردی به عنوان رئیس سینمای کشور انتخاب شده است که نمی تواند یکی از ساده ترین متون عربی را بخواند. نشان می دهد که چه تغییرات عمده ای در اولویت ها ایجاد شده است. »

یاد لوور و ساندرگیت تجدید شد
عصر ایران نیز در این باره نوشت: رئیس سازمان سینمایی در اختتامیه جشنواره فیلم فجر دعای تحویل سال خواند اما اشتباه و غلط است. یعنی از جایی به بعد نه یک اشتباه، سه اشتباه! احتمالا فکر می کرد اگر دعای تحویل سال را می خواند، کنایه ای از سال جدید سینمایی است و البته رئیس سازمان لیگ فوتبال هم باید دعای تحویل سال را در ابتدا بخواند. لیگ برتر و وزیر آموزش و پرورش هم دعای تحویل سال را در اول وقت بخواند. مهر! البته همه ما اشتباهات کلامی داریم اما اشتباه نشانه نخواندن و کم سواد بودن است. تا جایی که بنده خدا به جای «مدبر اللیل و انحار» می گوید «مدبر اللیل و انحار». یعنی ارباب شب و روز نیست بلکه ارباب شب و جو است! در جای دیگر هاول که به معنای تبدیل شدن است، مانند کلمه اول «هول» «هول» نامیده می شود! او احتمالا به اندازه کافی دیوانه بود. هر فارسی زبانی در ابتدای سال این دعا را شنیده است و اگر فردی ۵۰ ساله باشد و از ۴ سالگی به بعد به یاد بیاورد، در طول ۵۰ سال حداقل ۴۶ بار این دعا را در بهترین دقایق شنیده است. زمانی است که سال تحویل می شود:
یا القلوب و الابصار
یا استاد شب و روز
یا حامل حال و موقعیت
وضعیت ما را به وضعیتی بهتر تبدیل کنیم
وقتی مدیرعامل سازمان سینمایی این چهار قسمت را در جای دیگری و با اشتباهات مکرر می خواند، به این معناست که هرگز آنها را نشنیده یا معنی آنها را نمی داند یا حافظه ضعیفی دارد، در حالی که نباید مدیران ارشد به ویژه در طیف اصولگرا به ویژه نوع جدید اصولگرایان انقلابی و جهادی. آنها اصرار دارند که بیش از حد معمول تظاهر به دعا کنند. با این اوصاف جا دارد سیمرغ ویژه ای به رئیس سازمان سینمایی بدهند، اما ملت را «شوک» می کنند! (اگر سیمرغ شیخ فرید الدین عطار نیشابوری بالای قاف بود، انگار سیمرغ رئیس سینمای حکومتی بالای قاف نشسته است!) این جمله آخر البته کنایه آمیز بود. در واقع جای تأمل بر این گفته دکتر محمد فضلی، جامعه شناس است که می گوید میانگین هوش افراد عادی از بسیاری از متولیان امر بالاتر است و کار با دستان آنها به حدی است که بعید بود در در سالن اختتامیه جشنواره، شخصی همانگونه که متولی سینمای ۱۰۰ ساله بود، دعای سال کرد. کشور آواز می خواند، آواز می خواند و خنده حضار به این دلیل بلند شد. درد این است…”

واکنش کاربر
اما کاربران شبکه های اجتماعی نیز واکنش هایی به این اتفاق داشتند.
یکی از کاربران در این باره نوشت: «الان وقت نماز تحویل چنده! یک ماه و نیم تا عید!
کاربر دیگری گفت: عرق … هنوز با آن انگلیسی زبان خشک نشده است.
دیگری نوشت: از مدیرعامل یک سازمان فرهنگی بیش از این انتظار می رود. اما به هر حال وقتی همه سر کار نیستند و همه همه هستند، این داستان ها هم اتفاق می افتد».
کاربر دیگری اینگونه می نویسد: دعای آخر سال را که در دبستان از بچه می خواهی حفظ کن، لااقل دوست داری بچه هایت برایت بخوانند!
برخی دیگر از کاربران نوشتند: به همین دلیل هیئت داوران به هیچ فیلمنامه ای جایزه ندادند! وقتی رئیس جشنواره نمی تواند دو خط از فیلمنامه را بخواند، بقیه پیشنهاد است!»، «وقتی… به زور انگلیسی مقدماتی صحبت می کند، دیگر از بقیه انتظاری نیست»، «او حتی نمی دانست چه کسی این دعا را خوانده و چه معنایی دارد و احتمالاً تصمیم خود را گرفته است. یکی از آیات قرآن می فرماید: «اشکال ندارد انسان چیزی را نداند، اما اصرار بر گفتن چیزی که نمی دانید.
این یک مشکل است.”