روایت نشریه کنگره آمریکا از توسعه روابط اقتصادی ایران با دریای سیاه

به گزارش خبرگزاری افق میهن ، پایگاه خبری هیل نزدیک به کنگره آمریکا در مقاله ای با عنوان «ایران و دریای سیاه» نوشت که ایران با بازارهای سودآور در سراسر منطقه دریای سیاه مواجه است. این کشور همچنین فرصت های خوبی برای گسترش همکاری های استراتژیک با روسیه می بیند. در عین حال، ما با این احتمال مواجه هستیم که از سال ۲۰۲۵ به بعد آمریکا سیاست بازگشت به داخل را در پیش بگیرد.

والیسلاوا پترووا، معاون وزیر امور خارجه بلغارستان اردیبهشت ماه گذشته از صوفیه به تهران سفر کرد. وی در دیدار با حسین امیرعبداللهیان، وزیر امور خارجه ایران، با حجاب ظاهر شد و از توافق برای گسترش همکاری های تجاری و فرهنگی دو کشور خبر داد. توافقاتی که بلغارستان عضو ناتو را به یک رژیم اسلامی ضد آمریکایی نزدیکتر می کند. چند سال پیش بلغارستان و ایران بر سر تعمیق همکاری در زمینه انرژی هسته ای توافق کردند.

تابستان گذشته یک مهمان دیگر به ایران آمد. او لازار کومانسکو، دبیرکل سازمان همکاری اقتصادی دریای سیاه و وزیر خارجه سابق رومانی بود. کومانسکو همچنین با امیر عبداللهیان دیدار و از علاقه سازمان خود برای همکاری فعال با ایران خبر داد. ایران در سال ۲۰۲۲ با یک شرکت رومانیایی برای صادرات خدمات فنی و مهندسی قرارداد امضا کرد. در همان زمان، جهان غرب ایران را به همکاری نظامی با روسیه در بحبوحه جنگ اوکراین متهم کرد.

ایران به دنبال همکاری اقتصادی و فناوری با رومانی و بلغارستان است. این دو کشور عضو ناتو و اتحادیه اروپا هستند. ایران همچنین در حال توسعه روابط اقتصادی با ترکیه، آذربایجان و ارمنستان است. برای حاکمان ایران تجارت از نظر استراتژیک مهم است و سیاست خارجی به معنای سیاست ضد غربی است. جای تعجب نیست که جمهوری اسلامی بخواهد حضور خود را در منطقه دریای سیاه گسترش دهد و همکاری استراتژیک خود با روسیه را گسترش دهد.

طی دو سال گذشته، ایران به عنوان یکی از متحدان واقعی ولادیمیر پوتین ظاهر شده است. تهران دانش گسترده خود را در مورد نحوه دور زدن تحریم ها به روسیه ارائه می دهد و زمانی که هیچ کس دیگری به روسیه سلاح نمی دهد، به روسیه سلاح می دهد. البته این کار رایگان نیست. منطقه دریای سیاه هم مسیر ترانزیتی و هم مقصدی برای تجارت اسلحه و نفت ایران است. روسیه می تواند در این مسیر راه را برای ایران هموار کند.

ایران دانش و تجربه گسترده ای در دور زدن تحریم ها دارد. این کشور به‌عنوان یک قدرت صادرکننده انرژی که دهه‌ها با رژیم تحریم‌های آمریکا مبارزه کرده است، به این هنر تسلط دارد. ایران ناوگانی از کشتی ها دارد که از آنها برای حمل کالاهای تحریم شده، به ویژه نفت و تسلیحات استفاده می کند. مالکیت و مسیر این کشتی ها هرگز فاش نمی شود.

هنگامی که جهان غرب در سال گذشته یک رژیم تحریمی جامع علیه روسیه اعمال کرد، صدها کشتی از ناوگان ایران در مسیر رفت و برگشت روسیه شروع به فعالیت کردند. بسیاری از این کشتی ها در حال حاضر در مسیر و از بنادر دریای سیاه روسیه هستند. وزارت خزانه داری ایالات متحده گفت که این کشتی ها از تنگه های بسفر و کرچ در حال حرکت بودند و “خسارات زیست محیطی عظیم و خطرات ایمنی و هزینه های مرتبط” را به همراه داشتند.

این البته کمترین نگرانی آمریکاست. اگر این پدیده تحت کنترل قرار نگیرد، همکاری های راهبردی دریایی روسیه و ایران عمیق تر خواهد شد.

جمهوری اسلامی ایران در ژوئن اعلام کرد که قصد دارد یک شرکت کشتیرانی مشترک با روسیه تاسیس کند. روسیه به ایران (و چین) اجازه دسترسی به کانال ولگا-دون را داده است. این تنها آبراهی است که مسکو و تهران اکنون می توانند از طریق آن کشتی های ناوگان دریای خزر خود را به دریای سیاه بفرستند. تا سال گذشته، کرملین به هیچ کشور دیگری اجازه دسترسی به این کانال را نداده بود. اکنون تهران به مسکو در لایروبی و گسترش این کانال مهم استراتژیک کمک می کند.

اکنون زمان آن نیست که آمریکا سیاست درون گرایی را دنبال کند. در عوض، واشنگتن به عینکی با چشم انداز وسیع تری نیاز دارد.

انتهای پیام/