رودخانه گمشدهای که می‌تواند چگونگی ساخت اهرام را توضیح دهد
مجموعه اهرام باستانی مصر برغم پیشرفت غیرقابل انکار علم و دانش انسان، همچنان یکی از رازآلودترین ساخته شده به دست بشر هستند که سوالات بیشماری درباره آنها، از نحوه ساخت تا کارکردشان، مطرح بوده است.
یکی از این سوالات این است که چرا بیش از ۳۰ هرم باستانی مصر، از جمله هرم بزرگ جیزه تنها بنای بجا مانده از عجایب هفتگانه جهان، در نواری در امتداد لبه یک صحرای خشک و با فاصله نسبتا دوری از سواحل رود نیل امروزی بنا شده است؟
تحقیقات تازه نشان می‌دهد احتمالاً دلیل آن بوده است که در کنار شاخه‌های یک رودخانه ساخته شده‌اند. رودخانه‌ای که در گذر زمان گم شده است. دانشمندان می‌گویند این تئوری نه مکان اهرام را توضیح می‌دهند، بلکه تنها می‌توانند این سازه‌های مرموز را در بیش از ۴۵۰۰ سال پیش را روشن کنند.
تختخواب در طول هزاره‌ها به طور قابل توجهی تغییر کرده است و احتمالاً در گذشته بیشتر بر دبی آب بسیار، شاخه‌های دیگری نیز دارند که امروز دیگر وجود ندارند.
در مطالعه جدید به دانشمندان علوم ماهواره‌ای نگاه کردند تا مکان احتمالی یک رودخانه قدیمی را، که در نزدیکی مناطق فلات صحرای غربی در کنار اهرام قرار داشته، جستجو کنند. پس از یافتن یک مورد امیدوارکننده، آنها برای انجام بررسی های ژئوفیزیکی و جمع آوری نمونه های رسوب به منطقه رفتند.
اکنون آنها ادعا می‌کنند که این یک شاخه آبی باستانی به طول ۶۴ کیلومتر حکایت دارد که در گذر زمان ناپدید شده است. پیشنهاد کرده‌اند که این رودخانه بلند «اهرام» نامگذاری شود.
دکتر امان غنیم، نویسنده ارشد این مطالعه از دانشگاه کارولینای شمالی ویلمینگتون، در این باره می‌گوید: «طول این رودخانه احتمالاً زیاد بوده است، اما این شاخه از وسیعی در برخی مناطق وجود دارد.»
مسیر فرضی آبراهه باستانی به موازات رود نیلوی اضافه کرد: «از نظر عرض در نیم کیلومتر یا بیشتر صحبت می‌کنیم، چیزی معادل عرض نیل امروزی. پس این یک شاخه کوچک نبوده، بلکه یک شاخه اصلی ایجاد شده است.»
به نظر می‌رسد که این شاخه رودخانه در حدود ۴۲۰۰ سال پیش، قرن‌ها پس از ساخت اهرام، خشکیده است. به گفته پژوهشگران، به دنبال یک خشکسالی شدید این نوار آبی در مسیر شن‌های بادگیر قرار گرفتن و رودخانه زیر یک پتوی بیابانی مدفون شد.
دکتر غنیم می‌گوید: «با ناپدید شدن شاخه‌های آبی، شهرها و قصبه‌های مصر باستان نیز ناپدید شدند و واقعاً نمی‌دانیم کجا را پیدا می‌کنند.»
تصور می‌شود این شاخه پیش از ناپدید شدن، ابزاری ارزشمند برای کمک به ساخت اهرام بوده است. در واقع این آبراه کارگران را قادر می‌ساخته تا به جای آن هزاران تن سنگ را روی شن و ماسه‌های بیابانی بکشند، آنها را روی آب و تا مکان‌های نزدیک احداث هرم‌ها بیاورند.
نتایج مطالعات تازه در نشریه علمی «Communications Earth & Environment» منتشر شده است.
منبع: یورونیوز
