سرمایه مردم گیلان، موتور توسعه دیگر استان‌ها؛ خروج ۳۵ درصدی منابع بانکی از استان
فقط ۵ ٪ از سپرده های گیلان در استان هزینه می شود
مدیر کل امور اقتصادی و دارایی گیلان گفت: سقوط گیلان از ۲ به ۵ کشور در نسبت منابع به استفاده از بانکی از سال ۶ تهدید جدی برای اقتصاد محلی بوده است. این کاهش فقط یک عدد نیست ، بلکه بیانگر یک روند ساختاری است که در صورت ادامه ، می تواند سالها ظرفیت های توسعه استان را به عقب برگرداند.
در جلسه اخیر مدیر کل امور اقتصادی و امور مالی با نمایندگان مجلس ، آماری ارائه شده است که از نظر اقتصادی مهم و نیاز به تجزیه و تحلیل دقیق دارند. به گفته Alireza Norouzi ، شاخص تسهیلات در گیلان حدود ۲ ٪ است. به عبارت دیگر ، فقط دو سوم وجوهی که مردم استان در بانک ها واریز کرده اند ، در قالب تسهیلات در استان استفاده می شود.
در حالی که این نسبت در بسیاری از استان ها نزدیک به ۵ ٪ تا ۵ ٪ است ، فاصله ۲ ٪ گیلان از منابع ترک استان به معنای واقعی کلمه ، خروج پایتخت مردم گیلان به استان های دیگر است. با این حال ، این استان در بسیاری از شاخص های اقتصادی مانند بیکاری ، سرمایه گذاری صنعتی و بهره وری کشاورزی یک چالش جدی دارد.
سقوط گیلان از ۲ به ۵ کشور به نسبت منابع به استفاده از بانکی از سال ۶ خطر جدی برای اقتصاد محلی بوده است. این کاهش فقط یک عدد نیست ، بلکه بیانگر یک روند ساختاری است که در صورت ادامه ، می تواند ظرفیت های توسعه استان را برای سالها به عقب برگرداند.
پیشنهاد نوروز برای بازگرداندن ۵ ٪ از منابع طی دو سال آینده و تزریق سالانه حدود ۵ تریلیون دلار در منابع بانکی به اقتصاد گیلان منطقی و کاربردی به نظر می رسد. اما تحقق آن چند الزام اساسی است:
۱. ایجاد یک توجیه سودآور و مالی برای پروژه های اقتصادی که بانک ها را ترغیب می کند تا تسهیلات را در استان فراهم کنند.
۲. به بخش خصوصی محلی برای طراحی و اجرای پروژه های تأمین مالی توانمند شوید.
۱. هماهنگی بین آژانس های ایجاد سیاست استانی و شبکه بانکی را برای تعریف مجدد اولویت های سرمایه گذاری افزایش دهید.
۱. اصلاح ساختارهای نظارت و اعتبار سنجی برای کاهش خطر کمبود و افزایش بهره وری از تأسیسات.
واقعیت این است که استان گیلان در زمینه های کشاورزی ، گردشگری ، تجارت و تبدیل از ظرفیت های قابل توجهی برخوردار است. اما تا زمانی که خود افراد استانی قادر به تقویت این ظرفیت ها باشند ، هیچ امیدی برای توسعه پایدار و متعادل وجود ندارد.
امروز ، بیش از هر زمان دیگری ، تعریف مجدد سیاست های بانکی با بازگشت سرمایه محلی باید به یک تقاضای جدی تبدیل شود. زیرا بدون سرمایه ، هیچ چشم اندازی برای توسعه محلی وجود نخواهد داشت.
