سرنوشت ستاره‌های دورگه در تیم ملی فوتبال ایران؛ دنیس اکرت در راه گوچی و دژاگه یا دانیال داوری؟!

اواسط دهه ۸۰ بود که فوتبال ایران تلاش خود را برای استفاده از بازیکنان دورگه و دو تابعیتی آغاز کرد. این موضوع در دوران سرمربیگری کارلوس کی روش در تیم ملی ایران با جدیت بیشتری دنبال شد و در سال های اخیر بازیکنان ایرانی زیادی از کشورهای خارجی به فوتبال ایران روی آوردند. با این حال کمتر پیش می آید که بازیکنی از لیگ های اروپایی وارد فوتبال ایران شود و سرنوشت موفقی داشته باشد.

بسیاری از بازیکنان از دانیال داوری گرفته تا امیر شاپورزاده و حتی فریدون زندی پس از ورود به فوتبال ایران و پوشیدن لباس تیم ملی و باشگاه های ایران روند نزولی را آغاز کردند. البته موارد موفقی مانند اشکان دژاگ، رضا گوچان نژاد و سامان قدوس نیز وجود دارد اما حتی این دو بازیکن به خصوص دژاژ می توانستند در کارنامه ورزشی خود دستاوردهای بیشتری داشته باشند.

در هفته های اخیر بحث دنیس اکرت مهاجم دورگه متولد آلمان در تیم ملی ایران داغ شده است و گفته می شود این مهاجم در فیفادی بعدی توسط امیر قلعه نویی دعوت می شود. به همین دلیل سرنوشت دورگه های فوتبال ایران و بازیکنانی که پس از بازی در تیم های خارجی به تیم ملی دعوت شده اند بررسی شده است.

فریدون زندی

ورود بازیکنان دورگه به ​​فوتبال ایران با فریدون زندی آغاز شد. شماره ۱۰ خوش تیپ تیم کایزرسلاترن آلمان که در حضور برانکو ایوانکوویچ پیراهن تیم ملی ایران را بر تن کرد و شروع خوبی داشت. زندی نقش موثری در صعود تیم ملی به جام جهانی ۲۰۰۶ داشت و به محمد نصرتی برای گل صعود به بحرین کمک کرد. او در جام جهانی ۲۰۰۷ و جام ملت های ۲۰۰۷ یکی از بازیکنان اصلی ایران بود اما پس از جام جهانی آلمان روند نزولی او آغاز شد و هرگز به ستاره مورد انتظار تبدیل نشد.

زندی پس از جدایی از کیرشلاترن، مدتی برای تیم کوبلنز در سطح دوم آلمان بازی کرد و سپس به فوتبال قبرس رفت. سرانجام در سال ۱۳۸۷ به استیل آذین نرسره حسین هدایتی پیوست اما در این تیم نیز موفقیت چندانی کسب نکرد و پس از سقوط به دسته پایین به یکباره راهی استقلال شد. حضور در جمع آبی ها تا حدودی زندی را زنده کرد و حتی کی روش هم او را به تیم ملی دعوت کرد اما ناگهان در تصمیمی عجیب از تیم ملی خداحافظی کرد و کمی بعد راهی لیگ دسته دوم قطر شد تا برای الاهلی بازی کند! زندی در دومین فصل حضور خود در حالی که با الاهلی به لیگ ستارگان قطر رسیده بود، به دلیل مصدومیت شدید مدت ها از میادین دور بود و در نهایت تصمیم گرفت از فوتبال خداحافظی کند.

زندی در سال های اخیر وارد عرصه مربیگری شده و سابقه عضویت در کادر فنی دینامو درسدن در بوندسلیگا ۲ را نیز در کارنامه خود دارد و در حال حاضر یکی از اعضای کادر فنی تیم اوسنابروک در سطح سوم فوتبال آلمان است.

اشکان دژاگه

اشکان دژاگه از زمانی که برای تیم ملی زیر ۲۱ سال آلمان بازی می کرد مورد توجه فوتبال ایران قرار گرفت. او در آن زمان با ستارگانی چون اوزیل، خدیرا، بواتنگ و نویر همبازی بود و برای هرتابرلین در بوندسلیگا بازی می کرد. این ستاره ایرانی به ولفسبورگ آلمان رفت و با این تیم قهرمان بوندسلیگا شد. دژاگه در زمان سرمربیگری افشین قطبی قرار بود تیم ملی را در جام ملت های امارات همراهی کند اما در نهایت تسلیم شد و در نهایت در بازی ایران و قطر، زمان کی روش برای اولین بار با لباس ایران به میدان رفت و در همان بازی اول دو گل به ثمر رساند. پس از مدتی دژاگه به ​​فولام انگلستان رفت و در فصل دوم خود عملکرد نسبتا خوبی داشت. با حضور در جام جهانی ۲۰۱۴ تصور می شد اشکان به تیم های بهتری برود اما در تصمیمی عجیب به العربی قطر پیوست و از آن زمان افت او آغاز شد.

دژاگه دو فصل و نیم در العربی بازی کرد و پس از جدایی از این تیم قطری به یکباره به بوندسلیگا و تیم ولفسبورگ بازگشت اما به دلیل مصدومیت دقایقی برای این تیم به میدان رفت و خیلی زود جدا شد. او یک نیم فصل بدون تیم بود تا اینکه در چمپیونشیپ انگلیس به ناتینگهام فارست رفت اما در این تیم چندان بازی نکرد تا اینکه در پایان جام جهانی ۲۰۱۸ تصمیم گرفت به فوتبال ایران بیاید و لباس تراکتورسازی تبریز را بر تن کند. دژاگه دو فصل نسبتا خوب و یک فصل کابوس آور را در تبریز سپری کرد اما در تمام این سال ها در رده باشگاهی تنها سایه ای از ستاره ای بود که روزگاری در بوندسلیگا و لیگ برتر انگلیس می درخشید. او که زمانی در بهترین لیگ های اروپایی بازی می کرد پس از بازی در الشحانیه قطر و باشگاه فوتبال خوزستان از فوتبال خداحافظی کرد.

البته دژاگه در تمام این سال ها یکی از ستاره های تیم ملی بود و کارلوس کی روش همیشه از او در ترکیب اصلی استفاده می کرد. او در مجموع ۵۹ بار برای تیم ملی به میدان رفت و ۱۱ گل به ثمر رساند. ستاره ایرانی آخرین بار در زمان مارک ویلموتس به تیم ملی دعوت شد. جغه در حال حاضر سرمربی تیم لوسل در سطح دوم فوتبال قطر است.

زندی در سال های اخیر وارد عرصه مربیگری شده و سابقه عضویت در کادر فنی دینامو درسدن در بوندسلیگا ۲ را در کارنامه دارد و در حال حاضر عضوی از کادر فنی تیم اوسنابروک در سطح سوم فوتبال آلمان است.

رضا گوچان نژاد

بعد از حضور اشکان دژاگه در تیم ملی نوبت به دعوت یک ستاره دیگر رسید و رضا گوچان نژاد به تیم ملی ایران اضافه شد. قوچان نژاد که در آن زمان عضوی از استاندارد لیگ بلژیک بود، برای اولین بار در دیدار مقابل کره جنوبی برای تیم ملی ایران به میدان رفت و در ۴۳ بازی ملی توانست ۱۷ گل به ثمر برساند. ستاره سابق تیم ملی چند گل مهم از جمله گل صعود به جام جهانی ۲۰۱۴، گل مقابل بوسنی در جام جهانی ۲۰۱۴ و گل تساوی عراق در جام ملت های آسیا ۲۰۱۵ را به ثمر رساند و در تیم ملی ایران نیز حضور موفقی داشت.

قوچان نژاد که پیش از حضور در تیم ملی در چند تیم هلندی و بلژیکی بازی کرده بود، در مقطعی در رده های باشگاهی دچار افت شد و در تیم هایی چون چارلتون انگلیس، الکویت کویت و الوکره قطر بازی کرد اما ناگهان به هیرنفین بازگشت و چندین فصل درخشان را در فوتبال هلند تجربه کرد. او همچنین گاهی برای اف سی سیدنی و آپوئل نیکوزیا بازی کرد و سرانجام در سال ۲۰۲۱ پس از ترک زوله هلند از فوتبال خداحافظی کرد.

آخرین لژیونری که تا امروز به تیم ملی اضافه شد سامان قدوس است. او که شانس حضور در تیم ملی سوئد را داشت، قبل از جام جهانی ۲۰۱۸ به تیم ملی اضافه شد و همچنان یکی از ملی پوشان ایران است. قدوس تاکنون در ۶۳ بازی برای تیم ملی ۲ گل به ثمر رسانده و در ۲ جام جهانی و ۲ جام ملت ها نیز در تیم ایران حضور داشته است.

قدوس در زمانی که به تیم ملی دعوت شد ستاره تیم اوسترشوندس سوئد بود اما پس از انتقال ناموفق به آمیان فرانسه راهی برنتفورد انگلیس شد و ۱۰۸ بار برای این تیم در چمپیونشیپ و لیگ برتر انگلیس به میدان رفت. او از ابتدای فصل گذشته راهی کولبا امارات شد و همچنان یکی از مهره های کلیدی تیم امیر قالانیوی برای جام جهانی محسوب می شود.

دانیال داوری

باید او را نماد ستاره هایی بدانیم که پس از بازی در تیم ملی ایران وارد روند نزولی شدند و دوران فوتبالی آنها به کلی تغییر کرد. داوری زمانی که به تیم ملی پیوست در بوندسلیگا دروازه بان ثابتی بود اما اکنون در تیم سطح چهارم آلمان رویت وایس بازی می کند و دروازه بان اصلی تیمش است.

حضور داوران در فوتبال ایران در زمان کارلوس کی روش اتفاق افتاد. درست در روزهایی که رابطه کی روش و رحمتی تیره شده بود، شایعاتی مبنی بر حضور دانیال داوری در تیم ملی به گوش می رسید که یکی از دلایل خداحافظی ناگهانی رحمتی بود. داوری که در آن زمان در تیم براونشوایگ در بوندسلیگا ۲ بازی می کرد بالاخره به پیراهن تیم ملی رسید اما عملکرد او کی روش را راضی نکرد تا بیشتر از او استفاده کند تا داوری که با برانشوایگ به سطح اول فوتبال آلمان رسیده بود در جام جهانی ۲۰۱۴ ذخیره واقعی بود و بعد از جام جهانی با حضور بیش از حد بیزاران، با حضور بیش از پیش مردمی در جام جهانی، خبری از بیهران شد. دروازه بان دورگه داوری پس از جام جهانی به تیم گراسهاپرز سوئیس رفت اما اغلب در این تیم نیمکت نشین بود و پس از آن با بازی در تیم هایی مانند بیله فلد و دویسبورگ نتوانست دوران فوتبالی خود را احیا کند.

این داور امسال پس از بازی در تیم اوبرشاون در سطح چهارم فوتبال آلمان، در سن ۳۷ سالگی تصمیم به بازنشستگی از فوتبال گرفت.

امیر شاپورزاده

او با حضور در تیم هانسوروستوک آلمان در فوتبال ایران نامی برای خود دست و پا کرد و پس از مدتی حضور در بوندسلیگا و سپس بوندسلیگا ۲ با تیم اف اس وی فرانکفورت به یکباره به تیم استیل آذین پیوست اما در فوتبال ایران نیز موفق نبود. او دو فصل در استیل آذین بازی کرد و مانند سایر بازیکنان این تیم پس از سقوط به لیگ یک رفت و در حالی که چهار بار برای تیم ملی بازی کرد، برای همیشه فوتبال ایران را ترک کرد و به آلمان بازگشت.

شاپورزاده پس از بازگشت به آلمان در تیم هایی چون کیکرز آفن باخ و ورزبرگر کیکرز بازی کرد و در سال ۲۰۱۷ در سن ۳۵ سالگی کفش های خود را آویخت و تصمیم گرفت وارد عرصه مدیریت ورزشی شود. او زمانی مدیر ورزشی تیم اسنابروک در دسته سوم آلمان و آدمیرا واکر اتریش بود و در حال حاضر مدیر ورزشی هانساروستوک است.

استیون بیت آشور

او از جمله افرادی بود که تصور می شد با حضور در تیم ملی به ستون ثابتی در سمت راست خط دفاعی تبدیل شود اما کی روش افرادی مانند خسرو حیدری و پژمان منتظری را به او ترجیح داد و پس از نیمکت نشینی در جام جهانی ۲۰۱۴ به تیم ملی دعوت نشد. بیتاشور برخلاف تیم ملی دوران موفقی را در فوتبال آمریکا تجربه کرد و روزهای خوبی را با تیم های سن خوزه، ونکوور وایت کپس، تورنتو و لس آنجلس سپری کرد. بیت آشور شش بار برای تیم ملی بازی کرد.

در سال ۲۰۲۰ پس از یک فصل دوری از فوتبال به تیم کلرادو راپیدز در MLS رفت و در سال ۲۰۲۴ با لباس همین تیم از دنیای فوتبال خداحافظی کرد.

امید نظری

این هافبک که متولد سوئد و مادری فیلیپینی است، در مقطعی مورد علاقه کارلوس کی روش بود اما نتوانست جایگاه خود را در تیم ملی حفظ کند و از لیست کی روش خارج شد. نظری که در مقطعی با برادر کوچکترش در مالمو سوئد بازی می کرد، یکی از بازیکنانی بود که در جوانی تصور می شد بازیکن بزرگی است، اما هرگز به سطح بالایی نرسید و پس از سال ها بازی در لیگ های فیلیپین، مالزی و اندونزی در حال حاضر بدون تیم است. او ۵ بازی برای تیم ملی ایران انجام داد و یک گل به ثمر رساند.

امین نظری برادر امید نیز سابقه بازی در تیم ملی فیلیپین را در کارنامه دارد اما هرگز به تیم ملی ایران راه نیافت.

آتشکده ویلیام

نام این بازیکن برای فوتبالدوستان ایرانی چندان آشنا نیست اما سابقه بازی در تیم ملی را دارد. آتشکود در سال ۲۰۱۳ زمانی که در تیم اوربرو سوئد بازی می کرد به تیم ملی ایران دعوت شد. او در سال ۲۰۱۵ به تیم اورگیتو سوئد پیوست و از سال ۲۰۱۸ که از این تیم جدا شد نتوانست با تیمی قرارداد ببندد و بدون تیم ماند.