سلاح خورشیدی مرگبار ارشمیدس که «کشتی‌های دشمن را به آتش می‌کشید» حقیقت داشت؟
یک دانش آموز کلاس هشتمی از انتاریو، کانادا، با اثبات “پرتو مرگ” ارشمیدس، دانشمند همه جانبه یونان باستان، به حل یک بحث تاریخی طولانی مدت کمک کرد.
این بدان معناست که ناوشکن کشتی افسانه ای می تواند واقعی باشد. این سلاح که ظاهراً پرتوهای خورشیدی را برای آتش زدن کشتی‌های دشمن پرتاب می‌کرد، بر اساس گزارش‌های تاریخی، بر علیه نیروی دریایی روم باستان با عواقب مرگباری مستقر شد. با این حال، محققان هنوز نمی توانند تعیین کنند که آیا این ابزار باستانی واقعا وجود داشته است یا خیر.
برای کمک به حل این بحث، برندان سنر ۱۲ ساله نسخه کوچک شده ای از این سلاح مرگبار را ساخت و به این نتیجه رسید که این مفهوم کارآمد بوده و به طور بالقوه می تواند در نبرد با نیروهای متخاصم استفاده شود. گرفتن
تاریخچه سلاح مرگبار ارشمیدس
گفته می شود که نمونه اصلی سلاح مرگ پرتو در زمان محاصره سیراکوز که از ۲۱۳ تا ۲۱۲ قبل از میلاد به طول انجامید، علیه رومیان مهاجم استفاده شده است. ماجرا از این قرار بود که با پیشروی کشتی‌های جنگی رومی به سمت شهر یونانی سیراکوز – واقع در جزیره سیسیل امروزی – نیروهای دفاعی محلی به اختراعات ارشمیدس متوسل شدند تا دشمن را در آب‌های خلیج اطراف نگه دارند.
از جمله ماشین های جنگی شگفت انگیزی که در آن روزها شایعه شده بود که یونانیان از آن استفاده می کردند، «پنجه ارشمیدس» معروف است، مکانیزمی شبیه جرثقیل با قلاب آویزان که برای بلند کردن کشتی های دشمن از آب و واژگونی آنها استفاده می شد.
بر اساس منابع یک مورخ یونانی به نام لوسیان، ارشمیدس آینه هایی را در امتداد خلیج سیراکوز قرار داد تا پرتوهای خورشید را بر روی کشتی های دشمن متمرکز کند و آنها را به آتش بکشد.
در حالی که برخی از محققان، از جمله فیلسوف مشهور فرانسوی رنه دکارت، کل این ایده را به عنوان یک داستان تخیلی رد کرده اند، برخی دیگر تلاش کرده اند تا این سلاح را بازسازی کنند، با موفقیت قابل توجهی. به عنوان مثال، در سال ۲۰۰۵، تیمی از موسسه فناوری ماساچوست (MIT) دریافتند که طراحی ارشمیدس قادر است کشتی های دشمن را تنها در ۱۱ دقیقه به آتش بکشد.
صنایع دستی کانادایی
اکنون، بدون قصد تبخیر دشمن یا سوزاندن کشتی آنها، این دانشجوی کانادایی با استفاده از یک سری آینه های مقعر و چراغ های رومیزی LED، به نسخه رومیزی سلاح باستانی اشعه مرگ بسنده کرد.
او با این کاردستی دریافت که هنگام استفاده از سطوح صیقلی آینه برای تمرکز منبع حرارتی ۵۰ واتی خود بر روی یک تکه مقوا، دمای مورد نظر را می توان با هر آینه اضافی ۲ درجه سانتیگراد افزایش داد.
اما از آینه چهارم به بعد باعث جهش عظیم دمایی ۸ درجه سانتیگراد شد.
هنگامی که او آزمایش را با استفاده از یک لامپ ۱۰۰ وات تکرار کرد، دریافت که برای سه آینه اول “تغییر دما با هر آینه ۴ درجه سانتیگراد و با افزودن آینه چهارم ۱۰ درجه سانتیگراد بود.”
نویسنده جوان این مطالعه می نویسد: “بر اساس یافته های تجربی خود، من نیز با گروه تحقیقاتی MIT موافقم.” من موافق و معتقدم که با یک منبع گرما قوی و چندین آینه بزرگتر که همگی در زاویه مناسب متمرکز شده اند، احتراق می تواند امکان پذیر باشد. “
او در نهایت نتیجه می گیرد که «توضیحات تاریخی استفاده از پرتو مرگ خورشیدی در سیراکوز باستان قابل قبول است، با این حال هیچ مدرک باستان شناسی از پرتو مرگ ارشمیدس به جز آنچه در کتاب های فیلسوفان باستان ثبت شده است، یافت نشده است».
برای تلاش‌های خود، این دانش‌آموز کانادایی مدال طلای نمایشگاه علوم متیوز، مدال طلای نمایشگاه علم و مهندسی فیزیک دره تیمز و جایزه کتابخانه عمومی لندن را برای الهام بخشیدن به علاقه‌مندی‌های کودکان در علم و فناوری دریافت کرده است.
منبع: یورونیوز
