سنگهای عجیب مریخ فاش کردند: سیاره سرخ زمانی دنیایی گرمسیری بود
کشف صخره های درخشان توسط مریخ نورد Perseverance نشان می دهد که مریخ زمانی گرمسیری و مرطوب بوده و باران های سیل آسا داشته است.
سیاره سرخ همیشه یک بیابان بایر و خشک نبوده است. شواهد جدید شگفت انگیز نشان می دهد که مریخ ممکن است آب و هوای مشابه مناطق استوایی زمین در گذشته های دور داشته باشد. دنیایی مرطوب و کثیف که زیر بارندگی های شدید جان گرفت.
این داستان شگفت انگیز با چند سنگ رنگ پریده غیرمعمول شروع شد که توجه مریخ نورد Perseverance ناسا را به خود جلب کرد. محققان اعلام کرده اند که این سنگ ها از ماده ای به نام کائولینیت ساخته شده اند. نوعی خاک رس غنی از آلومینیوم که داستان های ناگفته ای از گذشته مریخ در دل خود دارد.
اما اهمیت این کشف چیست؟ در سیاره ما، کائولینیت تقریباً همیشه در شرایط بسیار گرم و بخار تشکیل می شود، درست مانند آب و هوای جنگل های بارانی استوایی. این ماده حاصل میلیون ها سال بارندگی مداوم است که تمام مواد معدنی دیگر را از سنگ ها شسته است. چنین فرآیندی کیلومترها با تصویر مدرن مریخ به عنوان سیاره ای سرد و بی جان فاصله دارد.
آدریان باروز، دانشمند خاک در دانشگاه پردو و نویسنده اصلی این مطالعه، توضیح می دهد:
یافتن کائولینیت در سطح مریخ، که اکنون سیاره ای خشک و سرد و بدون آب مایع است، شواهد قاطعی ارائه می دهد که در دوران باستان، حجم آب در این سیاره بسیار بیشتر از امروز بوده است.
تیم تحقیقاتی ساختار کائولینیت کشف شده در مریخ را با نمونه های زمینی جمع آوری شده از آفریقای جنوبی و سن دیگو مقایسه کرد. نتیجه قابل توجه بود: ساختار صخره ها به طرز شگفت انگیزی شبیه بودند، به این معنی که روند شکل گیری آنها در دو سیاره متفاوت احتمالاً یکسان بود.
تصاویر ماهواره ای حتی ذخایر بزرگ تری از کائولینیت را در سایر نقاط مریخ نشان می دهد، اما کاوشگرها هنوز به این مناطق نرسیده اند. به همین دلیل، این چند تکه سنگ از اهمیت حیاتی برخوردار است. برایانی هورگان، دانشمند دیگری در این پروژه تأکید می کند: «تا زمانی که نتوانیم با یک کاوشگر به رخنمون های سنگی بزرگ برسیم، این سنگ های کوچک تنها مدرک ما هستند.
کشف جدید فرضیه وجود یک واحه مرطوب در گذشته های دور مریخ را بیشتر تقویت می کند. دانشمندان معتقدند که مریخ آب خود را در حدود ۳ تا ۴ میلیارد سال پیش از دست داده است. زمانی که میدان مغناطیسی سیاره ضعیف شد و باد خورشیدی توانست به تدریج جو آن را از بین ببرد.
مطالعه این خاکهای باستانی میتواند به دانشمندان این امکان را بدهد که دقیقاً بفهمند سیاره سرخ چگونه و چه زمانی به صحرای خشک امروزی تبدیل شده است و آیا هرگز فرصتی برای میزبانی حیات داشته است.
گزارش این یافته ها در مجله Communications Earth & Environment منتشر شده است.
منبع: زومیت
