شادترین کشور آسیا چگونه مشکل «مسکن» را حل کرد؟ | رمز «خانه‏‏‌اول» در سنگاپور

نتیجه سیاست پنج ساله سنگاپور در مورد مسکن ، که یکی از موفق ترین الگوهای مسکن حمایتی در سراسر جهان است ، برای سه گروه از خانوارها مورد بررسی قرار گرفت.

در دنیای اقتصاد ، نیلوفر ادیب نیا نوشت: در دهه های اخیر ، مفهوم مسکن حمایتی به یکی از اصلی ترین نگرانی های دولت های سراسر جهان تبدیل شده است. به خصوص در گرانترین و گرانترین شهرهایی که نابرابری در دسترسی به مسکن در حال افزایش است. در این میان ، سنگاپور به عنوان یک جمعیت کوچک اما متراکم ، با استفاده از سیاست های کارآمد دولت و سیستم برنامه ریزی پیشرفته توانسته است یکی از موفق ترین الگوهای پشتیبانی در جهان را پیاده سازی کند. در ادامه ، ما به مسیری که سنگاپور برای دستیابی به این موفقیت طی کرده است ، خواهیم پرداخت و درسهایی را که می توان از تجربه کشور آموخت ، بررسی خواهیم کرد.

ساختمانهای ساخته شده با “ساخت و ساز برای سفارش” / سنگاپور

سنگاپور ، یک دولت شهری کوچک و مستقر در جزیره در پایان شبه جزیره مالایا ، به عنوان یک شاخص توسعه بسیار بالا و یک رویکرد جالب برای حمایت از مسکن شناخته شده است. با این حال ، در بسیاری از نقاط دیگر جهان ، دولت ها از مسکن پشتیبانی نادان بوده اند و بر مدیریت مناسب و تخصیص به موقع منابع متمرکز نشده اند. در این جوامع ، مسکن حمایتی صرفاً “سرویس امدادی” محسوب می شود که فقط به آسیب پذیرترین خانوارها با شرایط دشوار پاسخگو است. با این حال ، در سنگاپور ، داستان ادامه یافته است.

بیش از ۵ درصد از جمعیت در مسکن حمایتی زندگی می کنند و شایان ذکر است که تا ۵ درصد از این ساکنان صاحب خانه های خود هستند. داشتن یکی از این واحدها بخش مهمی از هویت سنگاپور است. موسسه ای که در دهه های اخیر این تلاش ها را انجام داده است ، از اقدامات خود تحسین شده است و جایزه اسکان مجدد انسانی سازمان ملل (HEBITS) را برای ارائه یکی از سبزترین ، پاک ترین و برنامه های مسکن آگاهانه در جهان دریافت کرده است. سازمان مسکن و توسعه سنگاپور (HDB) در سال ۹ تأسیس شد. سه سال بعد ، این سازمان توانست بیش از ۶۰۰۰ واحد مسکن جدید بسازد که همگی دارای امکاناتی مانند آب لوله و سیستم بهداشتی پاک بودند. چشمان مسکن سنگاپور مسیری طولانی را طی کرده است.

از آنجا که برنامه مالکیت خانه در سالهای اولیه استقلال با هدف حل مشکل کمبود مسکن آغاز شده است ، اکنون شاهد ساخت و توسعه بیش از یک میلیون واحد مسکن و توسعه در چهار شهر و سه منطقه هستیم. سنگاپور به دنبال الگوی پایدار برای اسکان شهروندان خود است. دولت ، فراتر از ضمانت پناهگاه برای مردم ملت ، همواره در تلاش است تا از طریق نوآوری و بهبود مداوم ، محیطی با کیفیت را برای زندگی مردم خود فراهم کند.

بافت بازسازی شده “واقعی” بازسازی شده ؛ هر دو خانه و محله

براساس گزارشی از وب سایت رسمی دولت سنگاپور ، همانطور که در ابتدا گفته شد ، برنامه مالکیت خانه در سال ۶ برای عموم مردم اجرا شد تا امکان خرید واحدهای مسکونی با امکانات اساسی و قیمت های مقرون به صرفه برای شهروندان سنگاپور فراهم شود. این ، ضمن اعطای دارایی های ملموس به شهروندان ، احساس مشارکت آنها در توسعه و توسعه کشور را تقویت کرد. در حال حاضر ، بیش از یک میلیون واحد مسکونی HDB در سراسر سنگاپور وجود دارد.

بیشتر ساکنان خانه های HDB از کیفیت زندگی ، امنیت و احساس تعلق به جامعه بسیار راضی هستند. مالکیت خانه برای بسیاری از آنها نمادی از موفقیت و ثبات اقتصادی است. برنامه های بهبود و نوسازی به طور قابل توجهی کیفیت زندگی را بهبود بخشیده و روابط اجتماعی را تقویت کرده اند. فراتر از ساخت مسکن حمایتی ، سنگاپور همواره بر ارتقاء کیفیت زندگی در این مجتمع ها متمرکز شده است.

برای این منظور ، برنامه ای به نام “بهبود اصلی” (MUP) از سال برای بهبود طراحی بلوک های مسکونی ، واحدهای مسکونی و فضاهای اطراف محله ها اجرا شده است. این برنامه نقش مهمی در ارتقاء شرایط مسکن عمومی داشت. در سال ۲ ، MUP با دو برنامه جدید “بهسازی و بازسازی خانه” (HIP) و نوسازی محله (NRP) برای پیگیری مقیاس گسترده تر ، نوسازی و نوسازی مسکن عمومی و فراهم کردن محیطی دلپذیر برای زندگی ترکیب شد. برنامه بهبود و بازسازی خانه (HIP) ، که در سال ۶ جایگزین MUP (MUP) شد ، با هدف نوسازی خانه هایی که حدود ۵ سال اجرا شده بودند. این برنامه به ساکنان کمک می کند تا مشکلات معمولی فرسودگی در ساختمان ، مانند ترمیم بتن آسیب دیده ، تعویض خطوط لوله و تعویض میله های قدیمی را با نمونه های جدید ، ایمن و بادوام از بین ببرند. علاوه بر این ، امکانات اختیاری دیگری نیز ارائه می دهد. از نوسازی خدمات بهداشتی گرفته تا جایگزینی درهای ورودی ، نرده ها و دریچه های زباله. در سال ۲ ، دولت سنگاپور از اجرای دور دوم بهبود برای واحدهای مسکونی با عمر ۲ تا ۵ سال خبر داد.

این پروژه برای حفظ ایمنی ، کارآیی و کیفیت زندگی در این خانه های قدیمی طراحی شده است تا این واحدها هنوز شرایط مناسبی برای اقامت و پیگیری نیازهای روز داشته باشند. در کنار HIP ، برنامه نوسازی محله (NRP) نیز در سال ۲ معرفی شد. در حالی که HIP به واحدهای مسکونی می رود ، NRP بر زیبایی و بهبود فضاهای عمومی و ساختمانها تمرکز دارد. این برنامه کاملاً توسط دولت تأمین می شود و توسط شوراهای شهر اجرا می شود. نکته جالب این است که برای هر پروژه NRP ، شورای شهر به طور جدی با ساکنان در مورد تغییرات و جلسات پیشنهادی صحبت می کند تا مشخص کند آیا این پروژه حداقل ۲ درصد از صاحبان واجد شرایط پشتیبانی می شود یا خیر. تصور کنید که با اجرای NRP ، ایوان های جلوی درها زیباتر می شوند ، راهروهای داخلی ساخته می شوند ، زمین های بازی زیبا هستند ، گوشه های ورزش در فضای باز ایجاد می شوند ، باغ ها تازه هستند و معیشت محله. برنامه نوسازی ROH ، که در سال ۹ آغاز شد ، یک برنامه جامع و جاه طلب برای نوسازی و توسعه شهرهای بیشتر و محله های مسکونی سازمان مسکن و توسعه (HDB) است.

این برنامه دارای یک رویکرد نوآورانه ، احیای مراکز محله ، بهبود شبکه های ارتباطی ، افزایش سرانه فضای سبز و تقویت دسترسی شهروندان به طبیعت است. از زمان آغاز این پروژه ، چهار شهر و محله منتخب در سرتاسر سنگاپور در چرخه احیای و نوسازی تحت پوشش این پروژه قرار گرفته اند تا به بدن شهری بازگردند. براساس این گزارش ، سنگاپور همچنین در برنامه مسکن حمایتی خود در مورد سالمندان فکر کرده است و از آن غافل نشده است. به منظور احترام به سالمندان و ارتقاء کیفیت زندگی آنها در محیط آشنا ، آژانس مسکن و توسعه یک برنامه بهبود SUP (SUP) را تنظیم کرده است. این برنامه با هدف تجهیز محله های مسکونی HDB با چگالی زیاد جمعیت سالخورده با امکانات و ویژگی های متناسب با نیازهای این گروه سنی به طوری که آنها می توانند سهولت بیشتری را در محل زندگی خود بگذرانند. طی پنج سال آینده ، پنج محله در مناطق آنگ مویترا ، بوکیت مارا ، کوئینستون و توه پاید پوشانده می شوند تا فضایی امن و در دسترس را برای سالمندان فراهم کنند.

برنامه بازسازی یکپارچه (SERS) ، که در سال ۹ آغاز شد ، یک روش خاص و انتخابی برای استفاده بهتر از زمین و با بازسازی مسکن و توسعه با سطح بالا دارد. در این پروژه ، ساکنان خانه ها شامل بازسازی ، پول پرداخت شده و خانه های جدید در جای دیگر ارائه می شوند.

ترکیب “منابع” برای رسیدن به خانه

تأمین مالی در سیستم مسکن حمایتی سنگاپور یکی از ستون های اصلی موفقیت مدل است و با یک رویکرد جامع ، چند لایه و هدفمند طراحی شده است. با ترکیب منابع دولتی ، به تعویق افتاده های مردم ، یارانه های مالی و سیاست گذاری هوشمندانه ، این پایه و اساس خانه را برای بخش های مختلف جامعه فراهم می کند. اولین و مهمترین ستون تأمین مالی ، صندوق مرکزی پست (CPF) است که یک سیستم اجباری برای بازنشستگی ، مراقبت های بهداشتی و مسکن است. در این سیستم ، بخشی از حقوق ماهانه کارمندان و کارفرمایان به صندوق واریز می شود و افراد می توانند از حساب های مسکن خود برای پرداخت هزینه های پیش پرداخت و اقساط پشتیبانی از خانه های پشتیبانی استفاده کنند. این روش باعث می شود افراد بدون نیاز به نقدینگی روزمره ، خانه را در اختیار داشته باشند. دومین ابزار مهم کمک های مالی دولت برای کمک های مبتنی بر خانه است که دولت سنگاپور به ویژه برای خریداران ارائه داده است. ستون سوم وام های یارانه نرخ بهره پایین است که توسط آژانس توسعه مسکن سنگاپور ارائه می شود. این وام ها معمولاً با نرخ ثابت و پایین حدود ۱.۵ درصد تهیه می شوند و بازپرداخت آنها با برداشت خودکار از حساب CPF انجام می شود. این شرایط مالی مطلوب دسترسی به مسکن برای کلاسهای مختلف را تسهیل می کند.

پیش
براساس وب سایت رسمی دولت سنگاپور ، این کشور همچنین از انواع برنامه های کارآمد برای ارائه واحدهای مسکونی خود استفاده کرده است. چندین روش فروش برای پاسخگویی به نیازها و برنامه های مختلف خریداران وجود دارد. علاقه مندان به مسکن می توانند یک واحد جدید را از طریق برنامه فروش BTO خریداری کنند ، که از سال ۹ آغاز شده است. همچنین ، متقاضیان امکان خرید واحدهای مسکونی باقیمانده از پروژه های قبلی را از طریق برنامه فروش SBF (SBF) فراهم کرده است ، که از اکتبر ۲۰۰۸ اجرا شده است. سنگاپور برنامه های مالی خوبی برای کمک به مردم دارد ، به خصوص کسانی که می خواهند برای اولین بار به خانه بخرند. از تاریخ ۶ اوت ، خانواده هایی که اولین آژانس مسکن و توسعه بازسازی شده هستند می توانند از صندوق پست مرکزی (CPF) 5000 دلار دریافت کنند. این بدان معناست که دولت به آنها کمک می کند تا خانه جدید خود را آسانتر خریداری کنند.

همچنین ، کسانی که چند سال خانه های ساختمانی را از آژانس مسکن و توسعه خریداری می کنند نیز پشتیبانی می شوند و می توانند تا ۵۰۰۰ دلار دریافت کنند. این مبلغ شامل کمک های مالی CPF ، کمک مالی مضاعف و کمک مالی ویژه برای کسانی است که زندگی می کنند یا به والدین خود نزدیک هستند تا از والدین خود مراقبت کنند. افراد مجرد که می خواهند برای اولین بار به خانه تبدیل شوند ، از این کمک ها دست نمی کشند. آنها می توانند تا ۶۰۰۰ دلار برای خرید یک خانه جدید و حداکثر ۶۰۰۰ دلار برای خرید چند سال برای خرید خانه دریافت کنند. این کمک های مالی باعث می شود که بیشتر در خانه باشد و کمتر نگران مسکن باشد.

تخفیف “خانه” برای سالمندان

در برنامه دیگری که در سال ۲ معرفی شده است ، فرصتی برای سالمندان در سنگاپور وجود دارد تا از دارایی های مسکونی خود به صورت نقدی استفاده کنند. در این مکانیسم ، افراد مسن حق اقامت در خانه را برای مدت معینی (حداقل تا ۵ سال) حفظ می کنند و باقیمانده ارزش آینده ملک را به سازمان مسکن و توسعه (HDB) نمایندگی می کنند. در ازای انتقال ، به افراد مسن پرداخت می شود ، که برخی از آنها برای تقویت بازنشستگی بازنشستگی در پس زمینه مرکزی اختصاص داده می شود و فرد موظف است به پروژه زندگی CPF بپیوندد. این امر مستمری ماهانه برای سالمندان را تا پایان عمر وی تضمین می کند. به این ترتیب ، سالمندان می توانند ضمن استفاده از ارزش آینده دارایی های خود ، توانایی ادامه خانه خود را برای سالهای آینده و بهره مندی از مزایای افزایش بازنشستگی بازنشستگی و دریافت حقوق بازنشستگی حفظ کنند. دولت سنگاپور توجه ویژه ای به ارتقاء کیفیت زندگی سالمندان کرده است.

در این راستا ، یک برنامه کلیدی در حال اجرا است. برنامه امکانات برای سالمندان فعال که در سال ۲ آغاز شد. برای تأمین امنیت و تسهیل محیط زندگی سالمندان در خانه های خود طراحی شده است. از طریق این برنامه ، افراد مسن می توانند با نصب تجهیزات و امکانات ویژه ، خانه های خود را متناسب با نیازهای خود ارتقا دهند. به طور متوسط ​​، سرمایه گذاری در بخش مسکن در سنگاپور ۲ درصد از تولید ناخالص داخلی و ۲ درصد از کل سرمایه گذاری ها گزارش شده است. این ارقام اولویت و موقعیت بخش مسکن را در سیاست های کلان اقتصادی و اجتماعی دولت سنگاپور تأیید می کند.