شاید سودهای گذشته به خاطره تبدیل شوند
«اخبار بورسا»:
بی شک ما نیز مانند بسیاری از شما در چند روز و هفته گذشته به حال و هوای بازار سرمایه امیدوار بودیم و این در حالی است که اکثر سایت ها و کانال های تلگرامی فعال در حوزه بازار سرمایه باز هم در مورد مقاصد فضایی و مواردی از این دست صحبت می کنند به این نتیجه رسیدند که پتانسیل خاصی برای رشد بازار و سهام وجود دارد. با نگاهی تحلیلی و واقع بینانه به توسعه صنایع مختلف در ۶ ماهه اول سال بنگریم.
در هفته های اخیر در دو گزارش اجمالی به بررسی شرایط در صنعت فلزات اساسی و بانکداری پرداخته ایم. این هفته با توجه به استقبال عجیب سرمایه گذاران از سهام شرکت های پالایشی در هفته های اخیر، عملکرد شرکت های این گروه صنعتی را در قالب گزارش چهارشنبه داغ بررسی خواهیم کرد تا در اواخر سال جاری جنبه های روشن تری از روند سودآوری آنها نمایان شود.
چالشهای صنعت پالایش ایران را میتوان از جنبههای مختلف بررسی کرد، از فناوریهای قدیمی و تجهیزات قدیمی منجر به تولید محصولات نامرغوب گرفته تا سیاستهای نادرست سالهای اخیر. اما قصد داریم با نگاهی متفاوت به چالش های این صنعت، عوامل اصلی موثر بر سودآوری این شرکت ها را بررسی کنیم تا مخاطبان گروه رسانه افق میهنتا دید روشن تری نسبت به سرمایه گذاری ها یا مشارکت در شرکت های فعال این گروه به دست آورد.
همانطور که بسیاری از فعالان بازار سرمایه می دانند، تحلیل شرایط در صنعت پالایش همواره با دشواری ها و پیچیدگی های فراوانی همراه بوده است. با توجه به اینکه بسیاری از فعالیت های پالایشگاه های کشور حتی پس از خصوصی سازی در سایه سیاست های دولت و شرکت ملی پخش و پالایش انجام می شود، نمی توان نحوه محاسبه قیمت و قیمت نهایی فرآورده های آنها را به درستی پیش بینی کرد.
اگرچه در سالهای اخیر چندین فرمول پیشنهادی برای قیمتگذاری فرآوردهها و قیمت نفت عرضهشده توسط شرکتهای پالایشی انجام شده است، اما حتی مدیران مالی این شرکتها نیز نمیتوانند پیشبینی درستی از سودآوری شرکتهای تابعه داشته باشند.
از جمله چالشهای اصلی سهامداران و تحلیلگران در صنعت پالایش، اندازه تخفیف خوراک عرضهشده و قیمتگذاری محصولات پایینتر است که در بسیاری از نشریات رسمی جهان وجود ندارد.
حتی نگرانی هایی مانند استراتژیک بودن صنعت پالایش، شیوه مدیریت، تعلیق طرح های توسعه در برخی پالایشگاه ها، کیفیت فرآورده ها، قیمت نفت انقلابی و قیمت گذاری فرآورده های پالایشی کار را به حدی پیش برد که برخی از وزرای نفت و مدیران این شرکتها که در مقاطع مختلف از هم پاشیدند، پذیرفتند که خصوصیسازی این شرکتها اشتباه بوده است.
بسیاری از کارشناسان این حوزه نیز معتقدند خصوصی سازی ۷ پالایشگاه از ۹ پالایشگاه کشور در دوران اسطوره اقتصاد و سیاست کشور آقای احمدی نژاد یکی از اشتباهات تاریخی این صنعت است.
خصوصی سازی هایی که بسیار کمتر از ارزش واقعی انجام می شد و همواره شبهه تبانی و احتمال بالای سوء مدیریت یا مدیریت غیر کارشناسانه را به همراه داشت. (بد نیست کمی بیشتر با تاریخچه خصوصی سازی و فروش پالایشگاه نفت کرمانشاه آشنا شوید)
با همه این توضیحات، سهام بسیاری از پالایشگاه های مستهلک و قدیمی کشور در بورس معامله می شود و با توجه به تعداد زیاد سهامداران باید وضعیت سودآوری آنها رصد شود.
پالایشگاه بندرعباس:
یکی از گزارش های ضعیف و ناامیدکننده پالایشگاه ها در ۶ ماهه اول سال مالی ۱۴۰۳ گزارش پالایشگاه بندرعباس بود. این در حالی است که این شرکت در گزارش ۶ ماهه خود با کاهش ۶۲ درصدی ۷۷۰۰ میلیارد تومانی نسبت به مدت مشابه سال قبل، ۴۷۰۰ میلیارد تومان سود خالص را به سامانه کدال منتقل کرد.
همانطور که در ابتدای گزارش اشاره شد، نوسانات حاشیه سود ناشی از تغییر مداوم قیمت محصولات توسط توزیع کننده و پالایشگاه و همچنین کاهش قابل توجه توزیع کرک جهانی محصولات پالایش شده، یکی از پالایشگاه ها یکی از بزرگترین چالش های سال های اخیر است و پالایشگاه بندرعباس نیز از این قاعده مستثنی نیست.
همانطور که از نمای فوق مشخص است، کاهش شدید حاشیه سود ناخالص محصولات اصلی شرکت شامل بنزین، گاز نفت (گازوئیل)، روغن گرمایشی و میله وکیوم منجر به کاهش چشمگیر حاشیه سود ناخالص محصولات اصلی شرکت در ۶ ماهه نخست امسال شد. سال، بهبود سودآوری و افزایش رشد فروش شرکت ۴۱ درصد متعادل
با توجه به کاهش چشمگیر حاشیه سود ناخالص و کاهش بازه قیمتی جهانی محصولات اصلی، کاری نداریم، اما چرا در این کشور محصولات بی کیفیت و مازاد تولید مثل نفت کوره، میله وکیوم و… تولید کنیم. ? .، که ناشی از ضریب پیچیدگی کم و فناوری هاست. فرض کردن حاشیه سود ۲۰ درصدی قدیمی است، سوالی که احتمالاً هر تحلیلگر نفت و پالایش در جهان ساعت ها فکر می کند.
برای برنده شدن یک جایزه نقدی بزرگ، زباله تولید کنید:
اگر برخی از تصمیمات و قیمت های دولت و شرکت ملی پالایش و پخش ایران را در هر کجای دنیا منتشر کنید، ممکن است باعث خوشحالی و تمسخر بسیاری از تحلیلگران صنعت نفت و پالایش شوید.
با توجه به اینکه بسیاری از کشورها در سالهای اخیر بیشتر سرمایهگذاریهای خود را به سمت کاهش تولید نفت کوره و نفت کوره در پالایشگاهها سوق دادهاند، ایران پاداشهای نقدی کلان و حاشیههای سود هنگفتی را برای تولید این محصول کمارزش، مضر و زیانآور در نظر گرفته است. محصول
احتمالاً به خاطر دارید که در سال ۲۰۲۰ اتحادیه اروپا قوانین سختگیرانه ای در مورد استفاده از سوخت دیزل یا روغن گرمایشی برای کشتی ها وضع کرد. البته این قوانین تنها در مورد کشتی ها صدق نمی کرد و بسیاری از کشورهای اتحادیه اروپا در سال های اخیر تولید و مصرف نفت گرمایش را به میزان بسیار کمی کاهش داده اند.
ممکن است قدیمی باشد، اما چین با تغییر تجهیزات و فناوریهای پالایشگاههای خود طی سالهای گذشته، از سال ۲۰۰۰ تا ۲۰۱۲، انتظار میرود میانگین تولید نفت کوره در صنعت پالایش از ۱۰ درصد به ۲.۶ درصد کاهش یابد. .
اما اینجا ایران است و عدم تعادل انرژی در کشور ما به ما این امکان را داده است که از نفت گرمایش به طرق مختلف استفاده کنیم. شاید مهم ترین و بارزترین کاربرد آن را بتوان به راحتی در هوایی که در طول روز تنفس می کنید مشاهده کرد. بله، سوخت را می توان در نیروگاه ها، نیروگاه های صنعتی و هر جا که گاز کمیاب است استفاده کرد که البته محدود به ایران نیست و برخی از کشورهای دوست و برادر مانند روسیه و کره شمالی از معدود مصرف کنندگان این محصول در خود هستند. صنایع .
مایه تاسف است که ما در ایران نه تنها از این سوخت آلوده و سمی در سطح وسیع استفاده می کنیم، بلکه پاداش های نقدی هنگفتی نیز به تولیدکنندگان این ماده منسوخ جهانی می دهیم.
شاید تنها اقدامی که در سالهای اخیر با توجه به کیفیت پایین محصولات و نوسازی فناوریهای شرکتهای پالایشگاهی در ایران انجام شده، ارائه تخفیف ۵ درصدی نفت عرضهشده به این شرکتها در قبال ۴۰ درصد سود سالانه باشد. و صرف پروژه های عمرانی و ارتقای کیفیت می شود لازم به ذکر است که میانگین تولید نفت کوره در پالایشگاه های کشور حدود ۲۳ تا ۲۸ درصد است و به دلیل تاخیر در توسعه و با توجه به طرح های بهبود کیفیت و همچنین روغن مصرفی در ایران، بعید است به زودی شاهد کاهش چشمگیر باشیم.
نگاهی به گزارش های مالی پالایشگاه بندرعباس بیندازیم تا حماقت برخی مسئولان کشور در برخورد با بحران پالایشگاهی را بهتر درک کنیم.
همانطور که در نمایه بالا مشخص است، به لطف کارشناسان وزارت نفت دولت آقای رئیسی، حاشیه سود ناخالص تولید نفت کوره در ۶ ماهه اول ۲۰ درصد و حاشیه سود ناخالص بنزین ۱۰.۵ درصد است. ۱۴۰۲.
به عبارت دیگر تولید بنزین با ارزش افزوده بالاتر برای پالایشگاه بندرعباس ۳۵۰۰ میلیارد تومان سود ناخالص به همراه داشت در حالی که سود ناخالص تولید نفت کوره ۴۶۵۰ میلیارد تومان بود.
اگر پالایشگاه بندرعباس در سال گذشته به جای تولید بنزین به عنوان فرآورده اصلی خود، تمام انرژی خود را صرف تولید نفت کوره می کرد (محصول بی ارزشی که معمولاً یک محصول زیان ده به حساب می آید و قیمتی کمتر از نفت دارد)، ممکن بود بیش از سود اعلام شده برای سهامداران خود سود ایجاد می کند
حاشیه سود تعدیل شده:
یکی از چالش هایی که سهامداران شرکت های پالایشی در بازار سرمایه ایران همواره با آن مواجه هستند، محاسبه حاشیه سود ناخالص این شرکت ها و پیش بینی سود خالص است. بدون شک یکی از دلایل اصلی ضعیف بودن نتایج پالایشگاه ها در شش ماهه اول سال کاهش چشمگیر حاشیه سود بسیاری از محصولات تولیدی به دلیل افت قیمت ها که توزیع جهانی را به هم ریخته است و تغییر محاسبات است. فرمول محصولات توسط صدا و سیما و پالایش ملی.
همانطور که از جدول بالا مشخص است، کاهش چشمگیر حاشیه سود محصولات اصلی شرکت (بنزین – گازوئیل – روغن گرمایشی) به حدود ۳ درصد در ابتدا منجر به کاهش بیش از ۶۲ درصدی سود خالص شرکت در شش ماهه شد. ماه ها نسبت به مدت مشابه سال قبل
بدون شناسایی حدود ۹۹۰ میلیارد تومان برای تعدیل تعرفه گاز مایع بر اساس ابلاغ اجرای احکام دیوان عدالت اداری کشور، شاید شاهد کاهش بیش از ۲۰ درصدی سود ناامیدکننده فعلی این پالایشگاه بودیم.
با فرض عدم تغییر قیمت ها و اسپردهای جهانی در ماه های آینده، سهامداران این شرکت نمی توانند به سود بیش از ۷۰ تا ۸۰ تومان به ازای هر سهم در پایان سال خوشبین باشند، چه شرکت پالایشی و مواد اساسی است. مشکل با نسبت P/E متوسط ۴ و ۵ موضوع جالبی نخواهد بود.
در گزارش چهارشنبه داغ هفته آینده به بررسی گزارش های مالی سایر پالایشگاه های فعال کشور نیز خواهیم پرداخت.
پایان مقاله
پایگاه خبری افق میهن وی آمادگی دارد هرگونه انتقاد علمی و منطقی به گزارش حاضر را از سوی کلیه اساتید، کارمندان، کارشناسان و علاقمندان به بازار سرمایه منتشر کند.