شکاف عمیق در سلامت دهان/ آمار تکان‌دهنده تا سیاست‌گذاری بودجه‌ای

براساس داده های رسمی ، هر ایرانی به طور متوسط ​​۲ دندان پوسیده دارد و در کودکان ۵ تا ۵ سال ، ۲ ٪ حداقل ۲ دندان ویران شده یا کشیده دارند و بیش از ۵ ٪ در گروه سنی بیش از ۵ سال کاملاً نامتناهی هستند.

آمار نگران کننده ای که از عمق بحران در زمینه سلامت دهان و دندان خبر می دهد. بحرانی که برخلاف ارائه عمومی ، نه تنها زیبایی شناسی بلکه با تهدیدهای جدی برای قلب ، هضم ، کلیه ها ، ریه ها و سلامت روانی افراد است.

براساس مرکز تحقیقات ماجلیس ، خدمات دندانپزشکی در سال دوم دومین عامل بزرگ در سیستم بهداشت عمومی با سهم ۴.۹ ٪ طبق دارو بود ، این بدان معنی است که میلیون ها نفر در کشور فقط در صورت عدم تحمل بحران به دندانپزشک می روند.

اما ریشه این بحران کجاست و چرا سیستم بهداشتی در این زمینه ناکارآمد است و چگونه در خارج است؟

منصور آلیماردانی و سید محمد جمالیان ، اعضای کمیسیون بهداشت ماجلیس ، ابعاد این چالش و مسیرهای تصحیح آنها را بررسی کرده اند و آنچه مشخص است نیاز به فراتر از درمان و بازگشت به پیشگیری برای تشکیل دستورالعمل ها است.

از عدالت درمانی تا برداشتن دندان ؛ اگر هزینه ها در قدرت مردم نباشد

Mansour Alimardani ، عضو کمیسیون بهداشت Majlis ، به خبرنگار ملت گفت و به شکاف عمیق بین هزینه های خدمات و ظرفیت مالی مردم اشاره کرد: “تاریخ به مواد مصرفی گران محدود نمی شود. مشکل اصلی عدم تناسب بین درآمد افراد و هزینه های خدمات و خدمات فوق العاده است ، که غذای آن ، غذای ، غذای و مواد غذایی است اجاره از اجاره ، و مهمتر از همه هزینه های غذا ، غذایی که مربوط به غذا و اجاره و اجاره از مواد غذایی و اجاره اجاره است ، و مهمتر از همه هزینه های درمان ، و مهمتر از همه در مورد مواد غذایی و اجاره ای که از مواد غذایی گرفته شده و از اجاره ها و بالاتر از همه در مواد غذایی و نه اجاره شده است.

وی خاطرنشان کرد: ناتوانی افرادی که هزینه های خود را پرداخت کرده اند ، آن را از دهان دهان برداشته و افزود: “درآمد برداشت یک متخصص برای خودش کافی است ، اما مشکل این است که قدرت خرید بخش های مختلف جامعه بسیار کم نگه داشته می شود و افراد می توانند هزینه های اساسی مانند ترمیم ، عصبی یا حتی استخراج دندان ساده را تهیه کنند.”

نمایندگان هابار ، خورامدار و سولتانیه در دوازدهم ماجلیس معتقدند که حتی مراکز دولتی که کلاس ها باید محروم شوند دیگر کار نمی کنند و مردم مجبورند برخی از اشیاء را از خارج تولید کنند. این بدان معنی است که خدمات بهداشتی دولت دیگر ارزان و در دسترس نیست. هنگامی که عدالت درمانی ناپدید می شود ، افراد یا درمان بی تفاوت یا دیررس را دریافت می کنند.

درمان دیرهنگام ؛ نتیجه ساختار ضعیف پیشگیری

سید محمد جمالیان ، عضو کمیسیون بهداشت ماجلیس ، در گفتگو با مجلس نمایندگان ، داستان را از دیدگاه متفاوت بررسی می کند و بر نقش مراکز خدمات درمانی تأکید می کند: “نقطه شروع یک برنامه جدی یک برنامه جدی در زمینه دندانپزشکی باید آغاز شود و عملکرد کنونی مراکز بهداشتی جامع راضی نیست.” افرادی که انتظار دارید ، به ویژه در زمینه آموزش ، پیشگیری و امتحانات اولیه ، برآورده نمی شوند.

وی یادآوری کرد که عدم برنامه ریزی در سطح کلان سلامت دهان و دندان ، سیاست بیشتری نسبت به واکنش بحران انجام داده است ، تا این مسئله را در کمیسیون بهداشت ماجلیس فرصتی برای در نظر گرفتن مشکلات دندانپزشکی ارائه ندهد ، اما من این مشکل را برای کمیسیون و یکی از اولویت ها پیشنهاد می کنم.

راه حل چیست؟ بهداشت دهان و دندان و طراحی مجدد ساختار

Alimardani همچنان تأکید می کند که راه حل بازسازی مراکز پزشکی نیست ، بلکه بهداشت دهان و دندان است و ما باید از بهداشت دهان و دندان در شبکه بهداشت استفاده کنیم زیرا آنها می توانند کارهایی مانند آموزش ، بارداری ، معاینه دانش آموزان ، تعمیر سطح و بودجه دندان را انجام دهند.

یکی از اعضای کمیسیون بهداشت ماجلیس با ارائه یک مدل محاسباتی ، اثربخشی این رویکرد را توضیح می دهد: فرض کنید کارکنان بهداشت و هر فردی که فقط ۴ خدمات در سال ارائه می دهند. این به معنای ۶۰۰۰ سرویس دندانپزشکی ابتدایی در سال است. یا اگر همه روزانه دو سرویس ارائه دهند ، ما به مقدار زیادی از مداخلات اولیه که از پوسیدگی ، از دست دادن دندان و هزینه های قوی جلوگیری می کنیم ، خواهیم رسید. اینها گران نیستند ، بلکه سرمایه گذاری هستند.

مرکز تحقیقات Majlis همچنین در گزارش رسمی اظهار داشت که شاخص DMFT در کودکان ایرانی زیاد است و میانگین ملی در سن ۶ سالگی به ۶.۵ سال رسیده است. در نه استان ، اوضاع بدتر از میانگین ملی است و این گزارش همچنین حاکی از عدم وجود منابع خاص پرسنل در مدارس ، ضعف و ناکارآمدی دستگاه ها است.

تعرفه های باورنکردنی و خدمات لوکس

جمالیان از وضعیت تعرفه و عدم نظارت تخصصی در دانشگاه های پزشکی انتقاد می کند و اضافه می کند: دندانپزشکی یک منطقه کاملاً تخصصی است ، اما در بخش هایی برای درمان نظارت بر درمان ، ما هیچ متخصص دندانپزشکی نداریم و نتیجه این است که تعرفه ها مشاهده نمی شوند و در عمل ، خدماتی مانند جراحی عصبی یا سادگی تغییر می یابد.

وی همچنین تأکید می کند که مواد مصرفی با کیفیت بالا نیز سلامت مردم را به خطر می اندازد و اکثر مصرف کننده وارد می شوند. با افزایش نرخ ارز ، بازار به مواد ارزان و با کیفیت بالا رفت ، به این معنی که بیمار ممکن است خوب نباشد ، حتی اگر هزینه آن باشد. این نکته ای است که باید توسط تولید داخلی و نظارت کیفی پشتیبانی شود.

از درمان درمانی ؛ تغییر تغییر واضح است

در نهایت ، آلیماردانی با ارائه یک مقایسه بزرگ تأکید می کند که تغییر در درمان درمانی برای پیشگیری یک ضرورت است ، و اگر فقط ۲ درصد از جمعیت کشور را برای دندانپزشک در سال در نظر بگیریم ، ما تقریباً ۲ میلیون نفر را در نظر می گیریم و میانگین هزینه های هر خدمتی که ۲ میلیون تومانس هستند ، ما به بیش از ۵ میلیارد دلار آمریکا برای درمان نیاز داریم.

جمالیان همچنین بر لزوم همکاری بین موسسات مختلف تأکید می کند و می افزاید: جلسات با وزارت بهداشت ، کمیسیون بهداشت پارلمانی و نمایندگان مجلس باید برای طراحی یک برنامه شرکت با بودجه خاصی برای دندانپزشکی برای بودجه برگزار شود. اگر تصمیم نگیریم ، همان بحران سال آینده تکرار می شود.

خلاصه و منظره

مشکل سلامت دهان و دندان دیگر فقط یک مشکل بهداشتی یا زیبایی نیست ، بلکه در ارتباط مستقیم با سلامت عمومی و کیفیت زندگی افراد ، دندان ها و از بین رفتن قلب ، معده رشد و حتی مشکلات روانی می تواند منجر به سیستم بهداشتی و خانواده ها شود.

جمالیان به درستی تأکید می کند که در بودجه سال سهم خاص و عملیاتی از بخش بهداشت دهان و دندان و جلسات مشترک با وزارت بهداشت باید به منظور توجه به بودجه بودجه و آل -نیماردانی برگزار شود ، به موجب آن شما به نیاز به تغییر رویکرد مربوط می شوید ، ایالات متحده که باید از درمان مراقبت کنیم.

اگر تصمیمات سیاسی و مؤسسات مرتبط به ویژه در این موضوع رعایت نشوند ، هزینه های پزشکی ، نابرابری دسترسی به خدمات و کاهش کیفیت زندگی از سال به سال افزایش می یابد.

تنها راه صرفه جویی و تعمیر دندانهای ویران شده ، تغییر ظاهر ، تغییر همکاری چند جانبه ، اختصاص وجوه هدفمند و انتقال از هزینه های فردی به سرمایه گذاری های ملی در جهت مراقبت های پیشگیرانه. قدم برای شروع فردا تا فردا خیلی دیر نیست.

منبع: خانه ملت