صدسالگی مردی که شاه را برای همیشه به مصر فرستاد
جیمی کارتر، سی و نهمین رئیس جمهور آمریکا که دوران تصدی وی در کاخ سفید تحت تاثیر سیاست های اقتصادی نامطلوب و همچنین انقلاب اسلامی و حوادث پس از آن بود، یک دوره چهار ساله بیشتر دوام نیاورد، دیروز ۱۰۰ ساله شد. وی در سال های اخیر از بیماری های مختلفی از جمله تومور بدخیم پوست رنج می برد.
در جریان انقلاب ایران و بی ثباتی و درگیری در این کشور، رسانه های آمریکایی به تریبونی برای حمایت از جیمی کارتر، رئیس جمهور وقت ایالات متحده در مواجهه با انتقادات بین المللی تبدیل شده بودند. در هفته دوم ژانویه ۱۹۷۹، تایم در گزارشی کامل با عنوان «اولویت های رئیس جمهور کارتر برای سال ۱۹۷۹» به مشکلات پیش روی جیمی کارتر در سال جدید در حوزه سیاست خارجی به ویژه در منطقه خاورمیانه اشاره کرد.
گزارشی که همزمان با سفر رئیس جمهور آمریکا به فرانسه برای شرکت در کنفرانس گوادلوپ (برای مقابله با بحران ایران و خاورمیانه) منتشر شد، به شرح زیر است:
مسائلی که رئیس جمهور با آن مواجه است عمدتاً پیچیده است و لازم است هر چه سریعتر در مورد آنها تصمیم گیری شود. ناآرامی های ایران و تهدید شوروی دانستن مسائل کوچکی نیست و قطعاً در چشم انداز سیاست های بلندمدت رئیس جمهور بی تأثیر نخواهد بود. شاید به همین دلیل بود که کارتر از زبیگنیو برژینسکی، مشاور ارشد امنیت ملی خود خواست تا در گزارشی ویژه با مروری کوتاه بر مسائل و مشکلات جهانی، نظر خود را در مورد مسائل پیش روی آمریکا در سال ۱۹۷۹ ارائه کند. برای دادن برژینسکی پرونده سیاه را در پایان دسامبر به رئیس جمهور داد. مشاور امنیت ملی رئیس جمهور تاکنون در مورد جزئیات این پرونده چیزی نگفته است. وی تنها می گوید: تلاش می کنیم چارچوبی کلی با هدف کمک هر چه بیشتر جامعه جهانی تهیه کنیم.
این در حالی است که نگرانی کشورهای اروپایی از وضعیت موجود، رئیس جمهور را بر آن داشته تا در کنفرانس مشترکی با حضور سران سه کشور اروپایی آلمان، فرانسه و انگلیس به گوادلوپ رفته و وضعیت موجود را بررسی کند. هلموت اشمیت نخست وزیر آلمان، جیمز کالاهان نخست وزیر بریتانیا و گیسکاردستن همتای فرانسوی رئیس جمهور در این کنفرانس حضور دارند. اگرچه مشاور امنیت ملی رئیس جمهور به محتوای گزارشی که تهیه کرده بود اشاره ای نکرد، اما به نظر می رسد می توان حدس زد که اولویت های کارتر در حوزه سیاست خارجی کشور برای گفتگو در کنفرانس گوادلوپ چه بوده است.
ضعف اطلاعات و عدم آگاهی از دیدگاه سیاسی ایران، آمریکا را با مشکلات روزافزونی مواجه کرده است. انتظار می رود محمدرضا شاه پهلوی هر لحظه سقوط کند. کارتر هنوز هیچ مسیر مشخصی را در پیش نگرفته است، اما به حمایت از محمدرضا شاه در خلوت ادامه می دهد. سقوط شاه ایران که بسیاری احتمال آن را بسیار محتمل می دانند، معادله قدرت را از مصر و اتیوپی به منطقه شرقی منتهی به پاکستان تغییر خواهد داد. اما در این میان، کمک نکردن آمریکا به مقامات ایرانی برای آرام کردن اوضاع این کشور، عربستان را نیز به وحشت انداخته است. عربستان سعودی نگران عدم توانایی مقابله با نفوذ شوروی در منطقه است.
در ۲۲ ژانویه ۱۹۷۹، تایم دوباره در گزارشی با عنوان «سکوت عجیب کاخ سفید در زمان بحران خارج از کشور» نوشت:
هوای گرم استوایی گوادلوپ همه را تنبل کرده است. ظاهرا رئیس جمهور کارتر نیز از این قضیه مستثنی نیست. کارتر پس از شرکت در کنفرانس گوادلوپ، آخر هفته را مانند سایر مسافران این جزیره گرم در سواحل کارائیب گذراند. در اوج هرج و مرج و تنش در جهان، رئیس جمهور کاملا آرام و بی دغدغه رفتار می کند. در حالی که خودش در میان مردم در مرکز توجه در این آشفتگی قرار دارد. او به تازگی برای افتتاحیه کنگره ۹۶ حزب در این هفته آماده می شود. اگر او افکار نو و تازه ای در حوزه سیاست خارجی آمریکا دارد، تنها اوست که از آنها خبر دارد. رئیس جمهور اظهار نظر خاصی نمی کند. کارتر تنها گفت: بسیار خرسند و خشنودیم که سطح روابط خود را با سایر کشورهای جهان به منظور تامین منافع کشور بهبود بخشیده ایم و با دشمنان سابق خود روابط دوستانه برقرار کرده ایم و سعی کرده ایم راه حل را افق میهن کنیم. مذاکره به جای دعوا و درگیری
کارتر که پس از بازگشت از کنفرانس گوادلوپ به واشنگتن تصمیم گرفته بود در یک کنفرانس مطبوعاتی شرکت کند، نظر خود را تغییر داد. از سوی دیگر «سایروس ونس» وزیر امور خارجه وی با حضور در نشست خبری گفت: اتفاق خاصی نیفتاده و شاه ایران در تعطیلات به سر می برد و آمریکا صحت این خبر را تایید می کند. پس از آن «جودی پاول» سخنگوی کاخ سفید به طور مختصر درباره سیاست های خارجی آمریکا در سال جاری با مطبوعات صحبت کرد. اما وقتی خبرنگاران از ونس پرسیدند، او گفت: ما خود را درگیر وضعیت فعلی ایران نکرده ایم. مقامات حتی درباره آنچه در گوادلوپ در رابطه با مشکلات ویتنام و چین اتفاق افتاد توضیحی ندادند.
برژینسکی نیز در خاطرات خود می نویسد: «کارتر از دست کسانی که در تلاش برای پذیرش شاه در آمریکا بودند عصبانی بود و یک بار در یک جلسه صمیمانه گفت: «من دوست ندارم شاه اینجا تنیس بازی کند در حالی که آمریکایی های ساکن تهران هستند. گروگان گرفته شدن یا کشته شدن وی گفت: پذیرش شاه برخلاف منافع آمریکاست و آخرین حلقه های ارتباطی با ایران انقلابی را پاره می کند و کارمندان سفارت ما در آن کشور را به خطر می اندازد. همیلتون جردن، رئیس دفتر کاخ سفید، استدلال دیگری را مطرح کرد و گفت: اگر شاه که سالها رابطه نزدیک با ایالات متحده دارد، به دلیل مخالفت ما در مکزیک بمیرد، جمهوریخواهان به رهبری کیسینجر بیشتر به دست خواهند آورد. بهانه هایی برای حمله به شما؛ به خصوص اینکه اشتباهات دمکرات های ما را عامل سقوط پهلوی می دانند.