صنعت بیمه ایران؛ باتلاقی کدر از فساد یا گرفتار سوءمدیریت؟

محمد بک وردی ؛ بازار: صنعت بیمه ایران به جای اینکه برای مردم وحشی باشد ، در پشت صحنه به زمین بازی مدیران ناکارآمد و ذینفعان است. عدم شفافیت ، نفوذ سیاسی ، سوء استفاده از منابع و عدم نظارت کارآمد ، این صنعت یکی از مشکوک ترین بخش های اقتصادی کشور را ساخته است.

شرکت های بیمه به جای ارائه خدمات واقعی ، منافع خود را با احتمال بیشتر ادعا می کنند و به سود عملیاتی نمی رسند. درآمد حاصل از سرمایه گذاری های غیر مرتبط ، گمانه زنی ها در مورد بازارهای مالی و استفاده از تأثیرات دولتی ، تمرکز بر وظیفه اصلی صنعت بیمه ، یعنی حفظ امنیت مالی افراد در برابر خطرات را جایگزین کرده است.

مجوز بیمه مرکزی ؛ همدست ناکارآمد یا ساکت را نشان می دهید؟

بیمه مرکزی به عنوان یک مقام نظارت نه تنها در اصلاح این فرایند معیوب نقش ایفا کرده است ، بلکه در بسیاری موارد با سکوت و اشتیاق خود ، تخلفات شرکتهای بیمه را قانونی کرده است. سالهاست که گزارش هایی از شرکتهای بیمه گزارش شده است ، اما برخوردها رسمی تر و ناکارآمدتر هستند. این ضعف نظارتی برخی از بیمه گذاران را وادار کرده است که از طرق مختلف از آسیب به افراد جلوگیری کنند.

برخی از این روش ها عبارتند از:

– عدم پرداخت صدمات جدی با بهانه های بدخیم

– خاتمه یک طرفه قراردادها بدون اطلاع قبلی به بیمه گذاران

– تأخیر در پرداخت خسارت تا زمانی که بیمه گذار تمایلی به تماس با آن برای حفظ آن نداشته باشد

در چنین شرایطی ، یک بیمه مرکزی باید پاسخ دهد که آیا وظیفه نظارت و محافظت از مردم است یا فقط منافع شرکت های بیمه را تأمین می کند.

مدیران ناکارآمد ؛ اجاره سیاسی ، سابقه ضعیف ، اما هنوز در مورد قدرت قدرت

بخش عمده ای از مشکلات صنعت بیمه ایران به حضور مدیرانی که بر اساس دانش و دانش تخصصی خود به سمت های مهمی نرسیده اند ، باز می گردد ، اما به لطف اجاره سیاسی و پشت روابط.

در حالی که در کشورهای پیشرفته ، مدیران بیمه از کارشناسان مالی ، آماری و ریسک پذیر در ایران انتخاب می شوند ، این انتصابات مبتنی بر معیارهای سیاسی و ارتباطات غیر شفاف است که منجر به ناکارآمدی ، فساد و ناتوانی در واکنش به بحران ها می شود.

نه سود عملیاتی ؛ با پول مردم بازی کنید ، به آنها خدمت نکنید

بررسی صورتهای مالی سالانه بسیاری از شرکتهای بیمه نشان می دهد که بیشتر درآمد آنها از فعالیت اصلی بیمه نیست بلکه از سود غیر عملیاتی است. این بدان معناست که شرکت های بیمه هنگام دریافت حق بیمه و خدمات ، اما از طریق سرمایه گذاری در بازارهای مالی ، املاک و مستغلات و سایر فعالیت های سوداگرانه ، درآمد کسب می کنند.

اگر عنصر تأثیرگذار تورم را کنار بگذاریم ، به جای بهبود خدمات بیمه ، در شرکتهای بیمه می بینیم ، در مورد فعالیتهای مالی ریسک پذیر که می تواند در صورت بروز بحران اقتصادی ، صنعت بیمه را به ورشکستگی تبدیل کند. این رویکرد نه تنها به ضرر بیمه گذاران ، بلکه کل اقتصاد کشور نیز تهدید کرد.

راه حل چیست؟ اصلاحات یا نابودی کامل این ساختار معیوب؟

صنعت بیمه ایران در کشوری قرار دارد که فقط دو گزینه وجود دارد: اصلاحات جدی یا فروپاشی کامل این سیستم فاسد و جایگزین آن با یک ساختار جدید.

مهمترین اقدامات برای صرفه جویی در صنعت بیمه:

۱. ساختار مدیریت اصلاحات: مدیران ناکارآمد ، ارتقاء و انتصاب کارشناسان واقعی را در رئیس شرکت های بیمه حذف کنید

۲. افزایش شفافیت: انتشار عمومی اطلاعات مالی ، پردازش قرارداد کلان و فرآیندهای خسارت

۱. تقویت نظارت بر بیمه مرکزی: ایجاد یک مقام نظارت مستقل که می تواند تخلفات را بدون ملاحظات سیاسی بررسی کند و از تخلفات جلوگیری کند.

صنعت بیمه ایران ، بیمار یا فرصت دوباره؟

به جای کمک به امنیت مالی مردم ، صنعت بیمه ایران به ابزاری برای منافع برخی یا یک جریان خاص تبدیل شده است. تا زمانی که فساد ، سوء مدیریت و بی تفاوتی نسبت به مقامات نظارت ادامه یابد ، اعتماد مردم بیشتر به صنعت کاهش می یابد.

سوال اساسی این است: آیا صنعت بیمه می تواند از این روش متفاوت بازگردد ، یا سرنوشت آن کاملاً از بین رفته و توسط یک سیستم جدید جایگزین شده است؟