«عبارات ممنوعه»؛ کلماتی که پزشکان نباید به زبان برانند
به گفته محققان، استفاده از اصطلاحات غلط توسط پزشکان در برخورد با بیماران می تواند عواقب ناگواری داشته باشد و نه تنها باعث افزایش رنج و ترس آنها شود، بلکه اعتماد به پزشکان و موسسات پزشکی را کاهش داده و تصمیم گیری بیماران و درمانگران را مخدوش کند. محققان فهرستی از این «عبارات ممنوعه» را تهیه کردند.
وقتی آسیب پذیر هستیم، حتی یک حرف یا رفتار اشتباه پزشک و کادر درمان می تواند برای ما اهمیت زیادی پیدا کند. ما هرگز دوست نداریم جملات ناامید کننده ای مانند “کاری نمی توانیم انجام دهیم” یا حتی بدتر از آن “ما فقط دور خود می چرخیم” از دکتر بشنویم.
اگرچه علم پزشکی به طور مداوم در حال تکامل است، جنبه های بیمار مانند ترس بیمار، کمبود دانش، انتظارات غیرواقعی و درد جزء جدایی ناپذیر مراقبت های پزشکی هستند.
پرداختن به نگرانی های بیمار در فرآیندهای پیچیده درمانی، مانند درمان نارسایی قلبی پیشرفته و مراحل نهایی سرطان و بیماری های ریوی، معمولاً نیاز به توضیحات مفصل دارد. با این حال، ماهیت این گفتگوها ممکن است باعث شود برخی از کارکنان درمان به اظهارات مستقیم و ساده‌تر متوسل شوند و بیماران و خانواده‌هایشان ممکن است این اظهارات را غیر حساس یا حتی توهین‌آمیز بدانند.
لئونارد بری، محقق دانشگاه A&M تگزاس، گفت: بیماری های جدی نه تنها باعث درد جسمی، بلکه آسیب روحی نیز می شود، رفتار پزشک از جمله ارتباط کلامی و غیرکلامی او می تواند این رنج روحی را افزایش یا کاهش دهد.
به گفته بری و همکارانش، برخی از عبارات هرگز نباید توسط پزشکان در شرایط سخت استفاده شود.
عبارات ممنوعه
این گروه از محققین عباراتی را ارائه کرده اند که آنها را “مقاطع مکالمه” می نامند. این اظهارات که از طریق یک بررسی بالینی به دست آمده است، بیماران را ناتوان می کند و به نوعی آنها را از تصمیم گیری معنادار در مورد مراقبت های پزشکی خود محروم می کند.
بر اساس تحقیقات این تیم تحقیقاتی، این اصطلاحات عبارتند از:
دیگر کاری نمی توانیم بکنیم.»
او بهبود نخواهد یافت.»
“مراقبت را متوقف کن”
“ما تا الان برگشتیم”
“میخوای همه کارها رو انجام بدیم؟”
“جنگیدن” یا “جنگیدن”
“نمیدونم چرا اینقدر دیر اومدی”
“دکترهای دیگر چه می کردند/به چه فکر می کردند؟”
تیم مراقبت همچنین به پزشکان توصیه کرد که از این اصطلاحات استفاده نکنند، به ویژه در هنگام مراقبت از بیماران سرطانی:
بیایید فعلا نگران این موضوع نباشیم.
“خوشبختید که بیماری مرحله ۲ است”
“تو شیمی درمانی شکست خوردی”
این عبارات نگرانی بیمار را بی اعتبار می کند و این تصور را ایجاد می کند که مراحل اولیه سرطان چیزی است که باید برای آن شکرگزاری کرد. همچنین با چنین عباراتی، بیمار به جای اینکه بداند شیمی درمانی در درمانش شکست خورده است، احساس می کند که در استفاده از این روش درمانی شکست خورده است.
چه کاری می توان انجام داد
به گفته بری و همکاران، پزشکان می توانند گفتگوهای صادقانه و متفکرانه تری با بیماران و خانواده هایشان داشته باشند.
آنها باید یاد بگیرند که عباراتی را که ناخواسته باعث ترس، توهین یا ناتوانی می شود شناسایی کنند و در سبک ارتباطی خود تجدید نظر کنند.
این فرصت زمانی به وجود می آید که پزشکان بیماران را به صحبت دعوت می کنند. این را می توان با پرسیدن سؤالی از آنها انجام داد. آنها می توانند با جایگزین کردن روش دیگری برای گفتار از استفاده از “کلمات ممنوعه” اجتناب کنند. به عنوان مثال، پزشکان به جای اینکه بگویند “او بهتر نمی شود” می توانند بگویند: “نگرانم که او بهتر نشود.” چنین تغییر کوچکی باعث می شود که عبارت “به سمت krah” به جای یک پیش بینی قطعی، نشانه نگرانی باشد.
از سوی دیگر، کلماتی مانند «مبارزه» یا «جنگ» نشان می دهد که اراده فرد نقش تعیین کننده ای در غلبه بر بیماری دارد. و بیماران ممکن است احساس کنند که اگر به اندازه کافی مقابله نکنند، دیگران را ناامید می کنند. برای حل این مشکل، پزشکان می توانند بگویند «ما با هم در مقابل این بیماری ایستاده ایم» تا بیماران احساس کنند تیمی در کنار خود دارند.
بری افزود: تاکید دانشکده های پزشکی بر علوم پزشکی است، اما گنجاندن آموزش های ارتباطی در برنامه آموزشی نیز مهم است.
به نظر وی داشتن اساتید ماهر و بیمار محور و الگوهای ارتباطی در دوره آموزش پزشکی و دستیاری بسیار موثر است.
منبع: یورونیوز
