عجیب‌ترین مراسم تشییع جنازه در جهان؛ از بردن جمجمه به خانه تا رها کردن جنازه در قله کوه

در سرتاسر جهان، فرهنگ‌های مختلف در هنگام مرگ آداب و رسوم خاص خود را دارند. بعضی جاها سیاه پوش می شوند و بر روی قبر یا تابوت عزاداری می کنند و در جاهایی جشن باشکوه و عجیبی برپا می کنند. در اینجا نگاهی می اندازیم به برخی از شگفت انگیزترین و عجیب ترین آداب و رسوم تشییع جنازه در جهان.

مهره مرگ در کره جنوبی

به دلیل کمبود جا در گورستان ها، سوزاندن سوزاندن در کره جنوبی بسیار رایج شده است. مردم خاکستر مردگان را به دانه های نگین مانند فیروزه ای، صورتی یا سیاه تبدیل می کنند که به مهره های مرگ معروف است و با خود به خانه می برند.

جشن باشکوه سوزاندن مرده در بالی

در سنت بالیایی در اندونزی، مردم بر این باورند که سوزاندن روح روح را آزاد می کند تا متوفی بتواند در بدن جدیدی زندگی کند. این کار در این نقطه از جهان یک وظیفه مقدس شمرده می شود و معمولاً جشنی باشکوه برای آن برگزار می شود.

تابوت های فانتزی در غنا

این تابوت‌های سفارشی به گونه‌ای طراحی شده‌اند که ماهیت متوفی را به تصویر بکشند و شخصیت، حرفه یا سرگرمی‌های آن‌ها را منعکس کنند.

جاز در نیواورلئان

مراسم تشییع جنازه در نیواورلئان، ایالات متحده، با ترکیبی از سنت های غرب آفریقا، فرانسوی و آفریقایی-آمریکایی، تعادل منحصر به فردی بین شادی و غم دارد. عزاداران توسط گروهی از رزمی کاران رهبری می شوند. موسیقی با لحنی غمگین شروع می شود اما با دفن جسد به ریتم شاد تغییر می کند.

“ریسندگی استخوان ها” در ماداگاسکار

مردم مالاگاسی ماداگاسکار آیین معروفی به نام «فامادیهانا» یا «غلتاندن استخوان ها» دارند. هر پنج یا هفت سال یکبار، خانواده‌ها در سرداب اجدادی خود جشن می‌گیرند، جایی که اجساد کفن‌پوش شده را بیرون می‌آورند و در پارچه‌های جدید می‌پیچانند. آنها سپس در حالی که اجساد را بر روی سر خود حمل می کنند با موسیقی زنده می رقصند و قبل از بازگرداندن اجساد به مقبره خانواده دور آرامگاه حلقه می زنند.

پراکندگی خاکستر در دریا در هنگ کنگ

به دلیل کمبود قبرستان، بسیاری از مردم محلی سوزاندن را افق میهن می کنند. و از آنجایی که بردن خاکستر به خانه تابو محسوب می شود و هزینه مراسم سوزاندن آن بسیار بالاست، بسیاری از آنها خاکستر را در دریا پراکنده می کنند.

دفن در آسمان تبت

یکی از عجیب ترین آداب تشییع جنازه توسط بوداییان تبتی انجام می شود. بسیاری از بوداییان واجرایانا در تبت به تناسخ اعتقاد دارند. برای بازگرداندن روح به زمین، جسد را تکه تکه می کنند و بالای کوه می گذارند. این عمل برای هزاران سال انجام شده است.

لباس سفید در کامبوج

بسیاری از مردم کامبوج بودایی هستند، بنابراین آنها همچنین معتقدند که مرگ بخشی از چرخه تناسخ است. اقوام نزدیک و اعضای خانواده برای مراسم تشییع جنازه لباس سفید می پوشند و بسیاری برای مراسم خاکسپاری سر خود را می تراشند.

سنت های بودایی ژاپن

با توجه به سنت های بودایی، سوزاندن مرده یک افق میهن محبوب برای ژاپنی ها است. پس از تشییع جنازه، جسد سوزانده می شود و اعضای خانواده از چوب غذاخوری برای جدا کردن قطعات استخوان از بقایای سوزانده شده استفاده می کنند. سپس قطعات را در کوزه گذاشته و به مقبره خانوادگی می برند. راهبان بودایی ژاپنی نیز در مراسمی بسیار عجیب خود را مومیایی کردند.

تابوت های آویزان در فیلیپین

بسیاری از گروه های قومی در فیلیپین شیوه های تشییع جنازه منحصر به فردی دارند. مردم کانکان تابوت های خود را آویزان می کنند زیرا معتقدند هر چه به آسمان نزدیکتر باشد فرد متوفی به بهشت ​​نزدیکتر است.

پاره کردن لباس در سنت یهودی

در سنت یهودی، اعضای نزدیک خانواده تکه ای از لباس خود را پاره می کنند تا نماد از دست دادن و اندوهی باشد که تجربه می کنند. این کار قبل از تشییع جنازه انجام می شود.

برداشتن جمجمه در کیریباتی

در کشور کیریباتی در اقیانوس آرام، جسد متوفی چند ماه پس از دفن نبش قبر می شود. جمجمه برداشته و صیقل داده می شود تا خانواده بتوانند آن را در خانه خود به نمایش بگذارند.

مراسم تشییع جنازه مغولی عجیب

در مغولستان، تشییع جنازه سنتی فرآیندی مفصل است که در آن حاضران نماز می خوانند و سنگ های آبی را روی تختی که جسد قرار می گیرد، می گذارند. همچنین برای جلوگیری از ورود ارواح خبیثه، روبند سفیدی روی صورت قرار می دهند. وقتی جسد آماده شد، آن را بیرون از روستا رها می کنند تا سگ ها و کرکس ها آن را بخورند که یکی از عجیب ترین آداب تشییع جنازه در جهان است.

دفن فقط برای رئیس ماسایی

مردم ماسایی در کنیا و تانزانیا اجساد مردگان را در مزارع رها می کنند تا لاشخورها از آنها تغذیه کنند. تدفین رسمی فقط به نشانه احترام به رهبران این ملت آفریقایی محفوظ است.

یک مومیایی مدرن در پاپوآ گینه نو

یک سنت قدیمی در میان مردم آنگا در پاپوآ گینه نو مومیایی کردن بقایای مردگان است. اعتقاد بر این است که از این طریق می توان متوفی را راحت تر از زمانی که در زیر زمین دفن می شود به یاد آورد. همچنین اعتقاد بر این است که آنها می توانند پس از مرگ از خانواده خود محافظت کنند.

“دفن دوم” مردم ایگبو نیجریه

طبق سنت های قبیله ایگبو، مرگ پایان زندگی نیست، بلکه انتقال به دنیای جدید است. بنابراین پس از دفن جسد، “دفن دوم” را برگزار می کنند، جشنی مجلل از غذا، نوشیدنی و سرگرمی که از روزها تا هفته ها طول می کشد.

پتو و بالش برای درگذشتگان ارتدوکس شرقی

در سنت ارتدکس شرقی، فرد متوفی را در تابوتی با پتوها و بالش های فراوان قرار می دهند. عزاداران همچنین با قرار دادن هر چیزی که فکر می کنند فرد در زندگی آخرت خود به آن نیاز دارد، متوفی را برای دنیای دیگر آماده می کنند.

سنت های تشییع جنازه آفریقای جنوبی

پنجره های خانه ای که متوفی در آن زندگی می کرد به خاکستر آغشته می شود و تخت را از اتاق مرده بیرون می آورند. بعد از تشییع، قبل از ورود به خانه، همه غبار قبرستان را می شویند تا بدشانسی از بین برود.

تشییع جنازه در لهستان

مشابه مراسم تشییع جنازه کاتولیک ها، مراسمی وجود دارد که در آن جسد متوفی در خانه خود یا در خانه یکی از اقوام به خاک سپرده می شود. خانواده، دوستان و همسایگان به مدت سه شبانه روز دور هم جمع می شوند تا برای آن مرحوم دعا کنند. پس از تشییع جنازه، ضیافتی برگزار می شود که در آن مردم کزا، نوعی جو دوسر، با عسل و مشروبات الکلی می خورند.

جسد ایستاده در پورتوریکو

در سنتی معروف به “el muerto parao” به معنای “ایستادن مردگان”، برخی خانواده ها ترجیح می دهند جسد را ایستاده با چشمان باز یا تکیه بر صندلی بگذارند. یادبود مفصلی نیز برای گرامیداشت آنها و علایقشان برگزار خواهد شد.

منبع: روزیاتو