علاقه سیاسیون به تیم های فوتبال؛ درست یا غلط؟
یکی از حواشی بازی تراکتورسازی و پرسپولیس که جنبه غیر فنی داشت و بسیار مورد توجه قرار گرفت، حمایت آشکار پسر مسعود بزچیان، رئیس جمهور جدید ایران از تراکتورسازی بود.
مهدی مژجیان بر اساس تصاویر ثبت شده در ورزشگاه در جایگاه ویژه ورزشگاه یادگار حضور یافت و به تماشای بازی تیم محبوبش نشست. او پس از پایان مسابقه عکسی با پرچم تراکتور در کنار پسرش گرفت که آن هم منتشر و خبرساز شد. سوال اینجاست؛ آیا حمایت آشکار سیاستمداران از تیم های ورزشی اشکالی دارد؟ ما اینطور فکر نمی کنیم.
بارها علاقه سیاستمداران به ورزش پنهان نمانده و از طریق رسانه ها به بیرون درز کرده است. مثلاً معلوم است محمد خاتمی رئیس دولت اصلاحات و برادرش محمدرضا نماینده مجلس ششم از هواداران پرسپولیس بودند. به همان اندازه معروف است که محمود احمدی نژاد رئیس دولت نهم و دهم از هواداران استقلال بود. حتی زمانی یکی از مشاوران وی در مصاحبه ای تأملی از ملاقات های مکرر احمدی نژاد با فرهاد مجیدی، ستاره وقت استقلال خبر داد. همه اینها مربوط به دوران قبل از جنون شبکه های اجتماعی است. پس از آغاز این دوران اما علاقه سیاستمداران به فوتبال بازتاب بیشتری پیدا کرد و محل بحث شد. شاید جنجالی ترین نمونه از این دست حمایت از پسر مسعود سلطانی فر وزیر اسبق ورزش پرسپولیس بود. علنی شدن این موضوع همزمان با موفقیت های پی در پی پرسپولیس به جنجال بزرگی تبدیل شده بود و برخی هواداران رقیب این دو اتفاق را بی ارتباط با یکدیگر نمی دیدند. در نمونه ای دیگر احمد خمینی فرزند حسن خمینی یکی از هواداران سرشناس استقلال است که نه تنها در شبکه های اجتماعی مواضع محکمی می گیرد، بلکه تصاویری از او در بین هواداران آبی روی سکوهای آزادی نیز به چشم می خورد. استادیوم
