علم چگونه معمای «مثلث برمودا» را حل کرد؟
یک منطقه دریایی در اقیانوس اطلس شمالی بین فلوریدا، پورتوریکو و برمودا در اواسط قرن بیستم پس از انتشار مقاله‌هایی درباره ناپدید شدن اسرارآمیز قایق‌ها و هواپیماها در آنجا، جایگاهی افسانه‌ای پیدا کرد.
یکی از مشهورترین حوادث در سال ۱۹۴۵ اتفاق افتاد. یعنی زمانی که یک گروه پنج نفره بمب افکن نیروی دریایی آمریکا در یک ماموریت آموزشی در منطقه ناپدید شدند.
پس از آن، برای چندین دهه، نیروهای مخرب مثلث برمودا عامل غرق شدن هر کشتی و سقوط هواپیما در این منطقه محسوب می شدند.
تا اینکه در سال ۱۹۷۵، یک نویسنده آمریکایی به نام “لری کوشه” کتابی منتشر کرد که در آن توضیح داد که گزارش های مربوط به مثلث برمودا نادرست و اغراق آمیز یا تایید نشده است.
وی همچنین نوشت که تعداد سوانح دریایی که در این منطقه از اقیانوس اطلس رخ می دهد خیلی بیشتر از تعداد حوادثی که در سایر نقاط اقیانوس رخ می دهد نیست.
با این وجود، استناد به علل طبیعی و ماوراء طبیعی برای توضیح وقایع این منطقه سال ها ادامه داشت. در برخی استدلال ها به آتلانتیس رفتند و نیروی بقایای این جزیره افسانه ای را عامل وقوع این حوادث دانستند و در برخی دیگر ادعا کردند که نوعی پدیده فضا-زمان در این مثلث حاکم است و اجسام را به موازی می مکد. کائنات.
یکی از عجیب ترین توضیح های طبیعی برای این منطقه این است که حباب های متان منتشر شده از بستر دریا، کشتی ها را واژگون می کند. با این حال، مطالعات انجام شده توسط سازمان زمین شناسی ایالات متحده هیچ نشانه ای از انتشار قابل توجه متان در این منطقه در ۱۵۰۰۰ سال گذشته نشان نداد.
به نظر می رسد یکی از دلایل سقوط هواپیما و واژگونی کشتی در گذشته در این منطقه وقوع طوفان های فراوان بوده است. همچنین در دورانی که خلبانان و ناخدای کشتی ها ابزار دقیقی برای پیش بینی بدی آب و هوا نداشتند.
نتایج یک مطالعه جدید همچنین نشان داد که طوفان های همگرایی که در این منطقه رخ می دهد، گاهی امواجی به ارتفاع ۳۰ متر ایجاد می کند که می تواند حتی کشتی های بزرگ را غرق کند.
شبیه‌سازی‌های آزمایشگاهی نیز تأیید کرده‌اند که چنین امواجی پتانسیل غرق کردن کشتی‌ها را دارند، اگرچه هیچ مدرکی دال بر وقوع آنها در مثلث برمودا وجود ندارد.
برخی ادعا می کنند که ناهنجاری های مغناطیسی باعث می شد در گذشته ملوانان و خلبانانی که با قطب نما حرکت می کردند از مسیر خارج شوند.
اگرچه چنین ناهنجاری‌هایی شناسایی نشده است، اما اعتقاد بر این است که در اوایل قرن بیستم، شمال جغرافیایی واقعی و شمال مغناطیسی در مثلث برمودا در یک راستا قرار گرفتند که می‌توانست منجر به خطاهای ناوبری شود.
گارد ساحلی ایالات متحده نیز هیچ خطر خاصی را در مثلث برمودا شناسایی نکرده است. همچنین مطالعه ای در سال ۲۰۱۳ که خطرناک ترین آب ها را برای کشتیرانی فهرست کرده بود، این منطقه را در فهرست خود قرار نداد.
آمار همچنین نشان می دهد که با وجود حجم بالای ترافیک هوایی و دریایی و همچنین طوفان های مکرر، تعداد غیرعادی تصادفات و خرابی ها از مثلث برمودا گزارش نشده است.
شاید دلیل واقعی جلب توجه به این منطقه این باشد که مردم به طور طبیعی به سمت رمز و راز کشیده می شوند و به همین دلیل گزارش های ناپدید شدن توجه بسیاری را به خود جلب کرده است.
قدرت این باورهای مرموز در سال های اخیر کاهش یافته است. شاید به این دلیل که فناوری های مدرن به ما امکان می دهد ترافیک هوایی و دریایی را با دقت بیشتری ردیابی کنیم.
منبع: یورونیوز
