علی، یک رای‌دهنده: نصفِ ایران، به من می‌گویند وسط‌باز!
بخشی از گزارش روزنامه هم میهن از رأی دهندگان را بخوانید:
علی یکی از کسانی است که ابتدا برای رای دادن مردد بود اما در نهایت در هر دو دور افق میهنات شرکت کرد. او به «همه میهن» می گوید اولین دلیلی که رای داد افق میهن بین حضور و غیاب ایران، افق میهن بین کمی عقلانیت در مقابل توهم و بی منطقی بود: «رای دادن به چشم من موضوع جدی نبود.
به خاطر حرفه ام از نوجوانی به دنبال کردن اخبار و فعالیت های افق میهناتی معتاد بودم. من حتی به عبدالناصر همتی رای دادم. اما در این افق میهنات دغدغه های اخلاقی نیز به این موضوع اضافه شد. اینجا بود که تردید داشتم.
شب و روز با خودم فکر می کردم که آیا شرکت در افق میهنات اخلاقی است یا خیر؟ من دوستان و اقوامى داشتم كه در دو سال اخير رفتار غيرمنطقى خود را با چالش هاى جدي مواجه كرده بودند. اگر به گذشته نگاه می کردم، به کسانی که هنوز در محاصره و آواره هستند نزدیک بودم. حالا که این حرف ها را به شما می گویم، از نظر ۳۰ میلیون نفر من خاکستری یا یک احمق ساده لوح یا یک دلال بی شرف یا یک فرصت طلب هستم.
من نمی خواهم از خودم دفاع کنم. اما واقعیت این است که من هیچ یک از رفتارهای نامتعارف و غیرمنطقی نظام را فراموش نکرده ام. بارها کلماتم را در زمان مناسب به هم ریخته ام. تقصیر من نیست که گوش نکرد. بعد از کشمکش های داخلی زیاد به این نتیجه رسیدم که سیاست جای احساسات گرایی نیست. سیاست امروز جایی برای مبارزه است.
