علی ربیعی: پزشکیان «خود خودش» است/ هرچه بگوید تا آخر بر آن استوار خواهد ماند
علی ربیعی، سخنگوی دولت دوازدهم در یادداشتی با عنوان «پزشکان آن گونه که من می شناختم» در روزنامه اعتماد نوشت:
یکی از حساسیت های گروه های سیاسی، نخبگان و حتی مردم و رأی دهندگان، تغییرات رفتاری شخصیت ها و نقش هایی است که مردم در طول زمان از خود نشان می دهند. به خصوص افرادی که قرار است در معرض افق میهن قرار گیرند. البته این حساسیت یکی از ویژگی های امیدوارکننده جامعه ایران است.
مردمی که از دروغ و ادعاهای بی پایان رنج می برند و اتفاقاً قبل از افق میهنات وعده های فراوانی در مورد شکستن، گشایش و گشایش در فضای مجازی، روابط بین الملل، مسائل اقتصادی، شعارهای مختلف برای مبارزه با فساد و… می شنوند و بر اساس تجربه، مشاهده می‌کنند که نه تنها این وعده‌ها نادیده گرفته می‌شود، بلکه در مواردی حتی موضع‌گیری‌هایی در جهت مخالف اتخاذ می‌شود.
با توجه به تجربیات و شناخت دیرینه ام از مسعود بیزیکیان و همچنین گذراندن وقت بیشتر با او این روزها متوجه شده ام. که او دو جنبه شخصیتی متمایز دارد.
اولاً در مورد حقوق ملت، عدالت، دوری و مقابله با دروغ، صداقت با مردم و… هر چه بگوید تا آخر به گفته خود می ماند. پزشکان “خود” هستند.
هرچه می گوید بر اساس اعتقادش است. این واقعیت باعث شده برخی تصور کنند که پزشکان در برابر تغییر مقاوم هستند، اما این قضاوت اشتباهی است، آنها اشتباه می کنند. واقعیت این است که پزشکان نمی خواهند بازیگر سیاسی شوند. او می خواهد قول بدهد که پای کار خواهد ماند و ظهور چنین سیاستمداری در افق میهنات، تغییر شیوه مبارزه سیاسی و افق میهناتی از «نقش آفرینی» به «بازگشت به خود» است.
پزشکی ذاتا اصلاح طلب است و نیازی به اثبات اصلاح طلبی خود ندارد. ثانیاً در مقابل نظرات کارشناسی متواضع و نسبت به نیازها و تغییرات با نگاه نخبه برای رسیدن به اهدافش انعطاف پذیر است. وی به عنوان دانشجوی علوم پزشکی به تفکر علمی معتقد است و همین ویژگی باعث شده است که در حل مشکلات کشور و تصمیم گیری و سیاست گذاری بر اساس آن به رویکرد کارشناسی توجه کند و در این مورد بدون تظاهر، موظف باشد. خود را به توجه به نظرات کارشناسان می دانم.
وقتی تصمیمی بر اساس نظر کارشناسان و اجماع صاحب نظران گرفته شود، تغییرات مثبتی متناسب با شرایط به ویژه در مسائل اقتصادی نمایان می شود. من معتقدم که این دو ویژگی متمایز پزشکان می تواند زمینه ساز تغییرات مثبت و سازنده مورد نظر جامعه باشد. پزشکانی که من می شناسم آغوش باز و انعطاف پذیری نسبت به متخصصان و متخصصان دارند و حکومت آنها بر پایه علم و خرد جمعی خواهد بود و این تجربه جدیدی برای سیاست در ایران است.
