علی شادمان و درخششی که ۱۰ سال به تأخیر افتاد

بعد از- فصل اول سریال «سرزمین مادری» به کارگردانی کمال تبریزی در حالی به پایان رسید که علی شادمان با ایفای نقش «رهی» تماشاگران را بهت زده کرد.

به گزارش فردا، علی شادمان یکی از آن کشاورزان جوانی است که راه سختی را پشت سر گذاشته و پس از ۱۰ سال اکنون مزد زحمات خود را می بیند. او با فیلم «میم مثل مادر» وارد دنیای سینما شد و پس از آن در سریال «سرزمین مادری» به ایفای نقش پرداخت که در سال ۱۳۹۰ متوقف شد و از اوایل مهرماه از سر گرفته شد.

در این سریال علی شادمان نقش رهی را ایفا می کند که با وجود سن کم، بازی بسیار دیدنی از خود به نمایش گذاشته که تحسین مخاطبان را برانگیخته است.

در این گزارش کارنامه بازیگری علی شادمان را مرور کردیم.

روایت اول؛ شکوفایی در “مادر مانند یک میم”

پسری که مشکلات ژنتیکی داشت و در نواختن ویولن مهارت داشت. اولین تصویر مخاطب از علی شادمان به فیلم «میم مثل مادر» برمی گردد. او برای اولین بار در سال ۶۴ در سن ۱۰ سالگی جلوی دوربین رفت و به خوبی از پس نقش آفرینی سعید برآمد.

زنده یاد رسول ملاقلی پور درباره افق میهن شادمان برای بازی در نقش سعید گفت که به طور اتفاقی در ایلام با او آشنا شدم که توجهم را جلب کرد و سراغ پسر دیگری نرفتم. ملاقلی پور همچنین خاطرنشان کرد: شادمان این هنر را داشت که تمام «م» را «ب» تلفظ کند.

شادمان در فیلم «میم مثل مادر» با گلشیفته فراهانی بازیگر نقش مادرش همبازی شد و طبیعتا تجربیات او در بازی در نقش شادمان تاثیرگذار بود.

سعید معلولیت داشت و بازی در نقش یک ویولونیست معلول قطعا چالش های خاص خود را برای اولین تجربه شاد داشت.

وی در سال ۱۳۵۵ جایزه بهترین بازیگر کودک سی و هفتمین جشنواره بین المللی فیلم رشد را برای بازی در فیلم «میم مثل مادر» دریافت کرد.

روایت دوم؛ در سینما و تلویزیون بدرخشید

طرفداران پر و پا قرص تلویزیون علی شادمان را به خاطر حضور در سریال های پرمخاطب به خوبی به یاد دارند. بازیگری که چندین سال بعد از ایفای نقش در فیلم «میم مثل مادر» بزرگ شده بود.

او در سریال های «کیمیا»، «ماه و پلنگ»، «محکومین» و «دیوار به دیوار ۱ و ۲» جلوی دوربین رفته است اما در هیچ یک از این سریال ها جزو نقش های اصلی به حساب نمی آید.

شادمان در سریال «کیمیا» نقش برادری را بازی می کرد که نگران خواهرش است و سعی می کند خانواده اش را در آرامش نگه دارد. یا در سریال ماه و پلنگ یک نوجوان کم تجربه بود و علاقه اش به رانندگی باعث مرگ شخصی شد.

او همچنین در سریال دیوار به دیوار نقش پسر جوانی را بازی کرد که از نقش های فرعی این سریال به شمار می رفت. شادمان همچنین در فیلم های «صد سال به این سال ها»، «زمان عشق»، «کلانتری غیرانتفاعی»، «رویای سینمایی»، «ساکن طبقه متوسط»، «اروند»، «ویلایی ها» “جاندار”. “، “مردن در آب پاک” و “شنای پروانه” و اگر از بقیه آثارش بگذریم، نقش های مهم او به فیلم های “مرگ در آب پاک” و “شنای پروانه” برمی گردد.

شادمان در فیلم «مردن در آب پاک» با لهجه افغانی صحبت می کند و نقش پسری را بازی می کند که با جان و دل به مهاجرت دوستش کمک می کند.

البته بازی شادمان در فیلم «مردن در آب پاک» مورد غفلت هیئت داوران سی و هشتمین جشنواره فیلم فجر قرار نگرفت و در رشته بهترین بازیگر مرد نامزد دریافت سیمرغ شد.

او در فیلم شنای پروانه نیز نقشی متفاوت دارد که تنها به اهداف خود می اندیشد و با لحن گفتاری منحصر به فرد چنین افرادی موفق به ایفای نقش یک پسر بزرگ شده است.

روایت سوم؛ سکوی پرتابی به نام “شورش”

علی شادمان در سال های اخیر در سریال های شبکه خانگی نیز به خوبی ظاهر شده است. او در سال ۱۳۸۷ در سریال «می‌خواهم زندگی کنم» به کارگردانی شهرام شاه حسینی ظاهر شد و ثابت کرد که در ایفای نقش پسر جوان عاشق پیشه‌ای که در ابتدا جاه‌طلب است و کم کم تجربه کسب می‌کند مهارت دارد.

شادمان همچنین برای دومین بار در سریال یاغی با محمد کارت همکاری کرد و نقش اصلی این سریال را بازی کرد. جاوید پسری از طبقه پایین جامعه و بی پول است که برای رسیدن به خواسته اش تلاش می کند. او چهره جنگجویی را نشان می دهد که برای رسیدن به دختر مورد علاقه اش سختی ها را پشت سر می گذارد.

روایت چهارم; آزادسازی «رهی» در «سرزمین مادری»

علی شادمان پس از بازی در فیلم «میم مثل مادر» در نقش رهی مقابل دوربین کمال تبریزی قرار گرفت. در سال ۱۳۶۶ در سن ۱۲ یا ۱۳ سالگی در سریال «سرزمین مادری» بازی کرد. نقشی که پس از ۱۰ سال تلاش فراوان دیده شده و در نهایت تلویزیون تصمیم به پخش سریال «سرزمین مادری» گرفت.

بر اساس اظهارات شادمان در مورد ایفای نقش رهی؛ چون در آن زمان در سن بلوغ بود، هر شب قرص ضدبارداری مصرف می کرد تا چهره و قدش تغییر نکند و هنوز هم با عواقب آن قرص ها دست و پنجه نرم می کند.

او در سریال «سرزمین مادری» نقش رهی را بازی می کند که در جستجوی حقیقت گذشته خود است. رهی متاثر از اطلاعات پدرش است و آنقدر شجاع است که وقتی می خواهد نظر مخالف خود را بیان کند حتی جلوی معلمش هم می گوید.

علی شادمان در سریال «سرزمین مادری» مطمئناً در سال های اخیر سابقه بازیگری ندارد، اما به گونه ای بازی می کند که در تمام سکانس ها می تواند مخاطب را با خود همراه کند. او می تواند احساسات خود را با ظاهر خود منتقل کند.

رهی در این سریال ناامید می شود، گریه می کند، می خندد و گاهی با لبخند گوشه لب نشان می دهد که چندان از این وضعیت راضی نیست و در همه این موارد مخاطب را از بازی خود راضی نگه می دارد و به نظر می رسد. او سال هاست که در کلاس های بازیگری شرکت می کند. است.

در واقع بازی شادمان در سریال «سرزمین مادری» با وجود سن کم مخاطب را شگفت زده کرده است و قطعا اگر این سریال در سال ۹۲ متوقف نمی شد، بازی شادمان با الان و شاید متفاوت بود. راهش به سوی معرفت زودتر از این اتفاق می افتاد.