عکس‌های خیره‌کننده «تلسکوپ بسیار بزرگ» از شکل‌گیری سیاره‌ها
ایسنا: تلسکوپ بسیار بزرگ در شیلی مجموعه ای از تصاویر از شکل گیری سیارات در اطراف ستاره های جوان را ثبت کرده است.
تصاویر خیره کننده ای که توسط تلسکوپ بسیار بزرگ (VLT) در شیلی ثبت شده است، اطلاعات منحصر به فردی را در مورد شکل گیری سیارات در اطراف ستارگان جوان نشان می دهد.
به گزارش اسپیس، در این تصاویر، منظومه های سیاره ای در حال ظهور بیشتر شبیه کهکشان های مینیاتوری هستند. اشکال در این تصاویر به وضوح بازوهای مارپیچی ناشی از غبار متراکم را نشان می دهند. برخی دیگر ابرهای درخشان را نشان می دهند.
این مشاهدات فرصت منحصر به فردی را در اختیار ستاره شناسان قرار می دهد تا چگونگی تولد سیارات را مطالعه کنند. این مجموعه از تصاویر، که یکی از بزرگترین در نوع خود است، بیش از ۸۰ ستاره جوان و قرص های سیاره ساز آنها را نشان می دهد.
کریستین گینسکی، مدرس دانشگاه گالوی ایرلند و محقق ارشد این پروژه گفت: این یک تغییر در تحقیقات ما است. ما از مطالعه منظومه های ستاره ای منفرد به این نمای کلی از مناطق ستاره ساز رسیده ایم.
ستارگان جوان و سیارات نوپا آن ها از سه ناحیه اصلی ستاره ساز در کهکشان راه شیری می آیند. برخی از آنها در ابرهای گازی در فاصله ۶۰۰ سال نوری از زمین و برخی دیگر در فاصله ۱۶۰۰ سال نوری از زمین قرار دارند.
محققان طیف گسترده‌ای از قرص‌های تشکیل‌دهنده سیاره را پیدا کردند که تفاوت‌های قابل‌توجهی بر اساس محل پیدایش نشان می‌دادند. برای مثال، در فاصله ۱۶۰۰ سال نوری، اخترشناسان خوشه‌هایی از دو یا چند ستاره را مشاهده کرده‌اند که فقط توسط دیسک‌های کم‌نور تشکیل‌دهنده سیاره احاطه شده‌اند. برخی از پرجرم ترین ستارگان این منطقه دارای دیسک هایی با شکل عجیب هستند که نشان دهنده حضور سیارات بسیار بزرگ است. این سیارات با کشش گرانشی قابل توجهی که دارند، دیسک شکل گیری خود را منحرف می کنند. جینسکی گفت: برخی از این دیسک‌ها بازوهای مارپیچی بزرگی را نشان می‌دهند که احتمالاً توسط حرکات پیچیده سیارات در حال چرخش هدایت می‌شوند.
سایر اجرام در این مجموعه داده حلقه ها و حفره های بزرگی دارند که به احتمال زیاد ناشی از تشکیل سیاره است. بقیه آنها هنوز هم صاف و به ظاهر غیرفعال هستند.
در آینده، محققان امیدوارند که بتوانند تصاویر دقیق تری را با تلسکوپ بسیار بزرگ به دست آورند و شاید حتی سیارات سنگی کوچک را در مناطق داخلی منظومه های سیاره ای نوظهور شناسایی کنند.
این تحقیق در مجله “Astronomy & Astrophysics” منتشر شده است.
