عکس قدیمی و دیده نشده از پرچمداری غلامرضا تختی در المپیک ۱۹۵۶
غلامرضا تختی (۵ شهریور ۱۳۰۹ – ۱۷ دی ۱۳۴۶) که به جهان پهلوان تختی نیز معروف است. وی ورزشکار ایرانی کشتی آزاد بود.
در بازی های المپیک ۱۹۵۶ ملبورن توانست دومین مدال طلای ورزشکاران ایرانی در بازی های المپیک را پس از امام علی حبیبی کسب کند.
او با کسب این مدال در کنار دو مدال نقره ای که در بازی های المپیک ۱۹۵۲ هلسینکی و ۱۹۶۰ رم کسب کرد، پرافتخارترین کشتی گیر ایران در المپیک است.
تختی همچنین در طول دوران حرفه ای خود دو عنوان قهرمانی و دو نایب قهرمانی در مسابقات جهانی کشتی و همچنین مدال طلای بازی های آسیایی ۱۹۵۸ توکیو را کسب کرد.
او در رشته کشتی و کشتی نیز فعال بود و سه سال متوالی صاحب بازوبند کشتی ایران بود.
تختی نیز یکی از چهره های محبوب و نامدار فرهنگ عامه ایرانیان است و در فرهنگ ورزش ایران، بسیاری او را نماد «کشتی» و «جوانمردی» می دانند.
پس از زلزله بوئین زهرا که ۱۲ هزار کشته و هزاران مجروح برجای گذاشت، فعالیت های او و برخی از رزمندگان برای امداد رسانی و کمک به زلزله زدگان انجام شد. موجی از شور و نشاط و اتحاد ملی را در ایران برانگیخت و کمک های زیادی برای آسیب دیدگان ارسال شد.
او همچنین از فعالان سیاسی و از اعضای شورای مرکزی جبهه ملی ایران بود.[۸] یک تخت در ساعت ۱۷ دی وی در سال ۱۳۴۶ درگذشت و جسدش را در حالی که خودکشی کرده بود در هتل آتلانتیک تهران پیدا کردند، اما مسائلی مانند رابطه او با جبهه ملی باعث شایعه قتل او توسط ساواک شد.
