فولادسازان اتحادیه اروپا به دلیل قیمت بالای برق مجبور به کاهش تولید شدند

به گزارش افق میهن، این وضعیت منجر به تعطیلی گسترده واحدهای تولیدی، توقف پروژه های میلیاردی کاهش کربن و از بین رفتن ده ها هزار شغل شده است. دلیل اصلی این بحران ناتوانی دولت های اروپایی در ارائه قیمت رقابتی برق برای صنعت متالورژی است.

دلایل قیمت بالای برق در اتحادیه اروپا

قیمت برق برای مشتریان صنعتی اروپایی پس از شروع جنگ در اوکراین به شدت افزایش یافت، اما امروزه به دلایل مختلف داخلی اتحادیه اروپا همچنان بالا است:

نسبت بالای منابع انرژی گران قیمت

اروپا به طور فعال در حال گذار از زغال سنگ و گاز به منابع انرژی تجدیدپذیر است. از آنجایی که انرژی باد و خورشید ناپایدار هستند، نیروگاه های گاز جایگزین و سرمایه گذاری های کلان در زیرساخت های شبکه مورد نیاز است که هزینه های آن به مصرف کننده نهایی منتقل می شود.

وابستگی به واردات گاز

پس از کاهش عرضه گاز روسیه، اتحادیه اروپا عمدتاً LNG (گاز طبیعی مایع) را از ایالات متحده و قطر خریداری می کند که گرانتر از گاز خط لوله است. علاوه بر این، اروپا برای خرید LNG با کشورهای آسیایی رقابت می کند که منجر به افزایش شدید قیمت ها در دوره های تقاضای بالا (زمستان، اختلالات عرضه) می شود.

مدل قیمت گذاری مرزی

قیمت برق بستگی به گران ترین نیروگاه مورد نیاز برای تامین تقاضا دارد. حتی با افزایش سهم منابع انرژی تجدیدپذیر، گاز گران قیمت باعث افزایش قیمت ها در همه بازارها می شود.

مالیات و عوارض

بخش بزرگی از هزینه های برق در اتحادیه اروپا مربوط به مالیات، عوارض و پرداخت های اجباری برای گسترش انرژی های تجدیدپذیر، نوسازی شبکه و حمایت از سیاست های آب و هوایی است.

مقررات و دستورالعمل های زیست محیطی

تولیدکنندگان انرژی برای انتشار CO2 پرداخت می کنند. قیمت گواهی های انتشار بین ۶۰ تا ۹۰ یورو به ازای هر تن CO2 در دوره ۲۰۲۳-۲۰۲۴ در نوسان بوده که به طور مستقیم هزینه های برق نیروگاه های زغال سنگ و گاز را افزایش می دهد. علاوه بر این، آلمان کوته فکرانه از راه اندازی مجدد نیروگاه های هسته ای خود امتناع می کند، حتی اگر این امر به کاهش قیمت برق منجر شود.

هزینه های برق برای صنعت در اتحادیه اروپا

نتیجه این سیاست این است که صنعت در اتحادیه اروپا هزینه برق قابل توجهی بالاتری نسبت به سایر کشورها می پردازد. طبق گزارش آژانس بین‌المللی انرژی (IEA)، متوسط ​​قیمت برق برای مصرف‌کنندگان صنعتی بزرگ در بلوک تقریباً دو برابر ایالات متحده و ۵۰ درصد بیشتر از چین تا پایان سال ۲۰۲۴ خواهد بود.

دان یورگنسن، کمیسر انرژی اتحادیه اروپا تاکید می کند: “رقابت با شرکت هایی که قیمت انرژی بسیار پایین تری دارند، شرکت های اروپایی ما را در شرایط بازی برابر قرار نداده است. این تهدیدی برای رشد و شکوفایی اقتصادی ما است و بر اشتغال و جوامع محلی تأثیر می گذارد.”

هزینه های برق به طور متوسط ​​۷-۱۲٪ از هزینه تولید فولاد در اتحادیه اروپا را نشان می دهد، اما بسته به فناوری تولید متفاوت است: تولید کوره قوس الکتریکی (EAF): حداکثر ۲۰-۲۵٪ هزینه و فرآیند کوره بلند (BF-BOF) 5-7٪ هزینه.

الزامات صنعت اروپا

از ابتدای سال جاری، شرکت‌ها و انجمن‌های متالورژی در آلمان، فرانسه، بریتانیا، جمهوری چک، لهستان، ایتالیا و سایر کشورها از جمله EUROFER خواستار حل مشکل گرانی برق از طریق افزایش حمایت‌های دولتی شده‌اند. هزینه های بالای انرژی باعث کاهش رقابت پذیری متالوژیست های اروپایی شده است، به ویژه اینکه حمایت موثری از واردات ارزان وجود ندارد و تقاضا برای محصولات فلزی کاهش یافته است.

به عنوان مثال، هزینه های انتقال برق در آلمان از سال ۲۰۲۳ تا به امروز ۱۳۰ درصد افزایش یافته است و هزینه های اضافی ۳۰۰ میلیون یورویی را سالانه بر این صنعت تحمیل می کند. وضعیت مشابهی را می توان در سایر کشورهای اتحادیه اروپا مشاهده کرد: در اسپانیا، لغو تخفیف ۸۰ درصدی در هزینه برق، شرکت های فولادی را ۴۰ میلیون یورو در سال به ارمغان آورد و در بریتانیا صنعت برق به طور قابل توجهی بیشتر از رقبای خود پرداخت می کند.

اتحادیه EUROFER اعلام کرده است که رقابت پذیری فولاد اروپا به دلیل قیمت بالای برق و فشارهای تجاری کاهش یافته است.

این انجمن در گزارش سپتامبر خود گفت: به نظر نمی رسد اقتصاد اتحادیه اروپا در نیمه دوم سال ۲۰۲۵ شتاب بگیرد زیرا چشم انداز اقتصادی بسیار نامشخص است و رشد ناپایدار تحت تأثیر عوامل نامطلوب مانند قیمت انرژی، عدم اطمینان ناشی از جنگ در اوکراین و خاورمیانه، اعمال تعرفه های آمریکا و اختلالات تجاری قرار دارد.

انجمن های صنعت ملی خواستار مداخله فعال تر دولت هستند. WV Stahl آلمان خواهان حمایت بلندمدت دولت برای کاهش هزینه های انتقال برق و تضمین رقابت است. اگرچه دولت فدرال برای سال ۲۰۲۶ یارانه ۶.۵ میلیارد یورویی را برای جبران افزایش تعرفه های انتقال در نظر گرفته است، اما این بودجه یک ساله کافی نیست.

کریستن ماریا ریپل، مدیرعامل WV Stahl می‌گوید: «ما می‌خواهیم هزینه‌های شبکه را پس از سال ۲۰۲۶ کاهش دهیم. تصمیمات سالانه باعث ایجاد عدم اطمینان می شود که بر سرمایه گذاری ها تأثیر می گذارد. شرکت‌ها امروز به پیش‌بینی‌های بلندمدت نیاز دارند تا بتوانند رقابتی باقی بمانند و به اهداف اقلیمی دست یابند.»

از سوی دیگر، انجمن اسپانیایی Unesid می‌خواهد از طریق سیاست صنعتی بلندپروازانه‌تر اروپا، قیمت‌های قابل پیش‌بینی انرژی، چارچوب نظارتی عادلانه‌تر و حمایت مؤثر از بازار اروپا از صنعت فولاد این کشور حمایت کند.

آنتونیو گوزی، رئیس انجمن تولیدکنندگان فولاد ایتالیا، شرایط نامطلوب اروپا را از نظر هزینه های انرژی برای شرکت هایی که در گذار سبز سرمایه گذاری می کنند، برجسته کرد و خواستار تغییر در سیاست صنعتی اروپا شد.

شرکت های فولادی همچنین خواهان کاهش هزینه های انرژی و/یا یکسان سازی هزینه های برق هستند. به عنوان مثال، ArcelorMittal لهستان اعلام کرده است که تنها در صورتی مایل به استفاده از کوره های قوس الکتریکی خواهد بود که قیمت رقابتی برق تضمین شود.

شرکت اتریشی Westalpine (voestalpine) می‌خواهد مکانیسم جبران هزینه برق را که بیش از یک دهه است در اکثر کشورهای اتحادیه اروپا وجود دارد، احیا کند.

هربرت ایبنشتاینر، مدیرعامل voestalpine می‌گوید: “برای شرکت‌هایی مانند Westalpine، غرامت قیمت برق یک عامل رقابتی و سرمایه‌گذاری مهم است که ما را قادر می‌سازد تا ۲۳۶۰۰ شغل در اتریش حفظ کنیم. ما می‌خواهیم اطمینان حاصل کنیم که سیاست مبنایی قابل اعتماد برای رقابت‌پذیری آینده ما ایجاد می‌کند.”

تولیدکنندگان چک از دولت و اتحادیه اروپا می خواهند که رقابت پذیری صنعت متالورژی را که تحت فشار قیمت های بالای انرژی و افزایش واردات از کشورهای ثالث قرار دارد، حفظ کنند.

رومین دورچو، رئیس اتحادیه KOVO می گوید: «این بخش انرژی بر نیاز به حمایت دولت دارد. اهداف اقلیمی باید تعدیل شوند و به انتقال به فناوری‌های سبز کمک کنند.»

شرکت‌ها و انجمن‌های فولاد تاکید می‌کنند که بدون راه‌حل فوری برای مشکل هزینه انرژی، کاهش بوروکراسی، محافظت مؤثر در برابر واردات ناعادلانه و سیاست صنعتی بلندپروازانه اروپا، استقلال استراتژیک اتحادیه اروپا در بخش‌های کلیدی در خطر است.

علاوه بر این، در شرایط فعلی، تولیدکنندگان فولاد نمی توانند هزینه های انتقال به فناوری های کم کربن را پوشش دهند. بر اساس مطالعه مرکز GMK، قیمت برق تعیین کننده رقابت پذیری فولاد “سبز” است.

ابعاد بحران

شدت بحران در صنعت متالورژی اروپا به حدی است که نشست اضطراری فولاد در اول اکتبر برگزار شد. در این رویداد، نمایندگان صنعت خواستار اقدام فوری برای مقابله با شیوه‌های تجاری ناعادلانه و قیمت‌های بالای انرژی شدند، زیرا صنعت فولاد اتحادیه اروپا در آستانه فروپاشی قرار دارد.

هنریک آدام، رئیس EUROFER، تاکید کرد: اتحادیه اروپا باید هم اکنون و قاطعانه قبل از از بین رفتن بخش بزرگی از صنعت فولاد و زنجیره ارزش آن در اتحادیه اروپا اقدام کند. اکنون بیش از هر زمان دیگری، ما به اقدامات موثر تجارت فولاد اتحادیه اروپا، قیمت های انرژی رقابتی و قوانین مشارکت جزئی اتحادیه اروپا برای تضمین بقا و دگرگونی صنعت فولاد اروپا نیاز داریم.

تهدیدهای دیگر

به دلیل افزایش هزینه های انرژی، شرکت های فولاد اروپایی مجبور به کاهش تولید و کنار گذاشتن برنامه های کاهش کربن شده اند. این اقدامات عمده در سال ۲۰۲۴ آغاز خواهد شد. به عنوان مثال، شرکت آلمانی ThyssenKrupp در پایان سال گذشته اعلام کرد که ۴۰ درصد از مشاغل، یعنی ۱۱۰۰۰ نفر را در بخش فولاد خود کاهش می دهد.

در سال ۲۰۲۵، سازنده آلمانی Salzgitter اجرای پروژه بزرگ “سبز” Salcos را که هدف آن کاهش انتشار CO2 از طریق استفاده از هیدروژن بود، به مدت سه سال به تعویق انداخت.

گونار گروبلر، مدیرعامل Salzgeiter گفت: «محیط اقتصادی هنوز آماده نیست. ما هنوز منتظر تغییرات نظارتی هستیم که مدتهاست توسط سیاستمداران وعده داده شده اما هنوز اجرا نشده است.

رویترز گزارش داد که ArcelorMittal سرمایه گذاری در پروژه های فولاد سبز در آلمان را به دلیل قیمت بسیار بالا و ناپایدار برق متوقف کرده است. به همین دلیل این شرکت یارانه ۱.۳ میلیارد یورویی دولت را رد کرد.

از دیگر دلایل ترک طرح های سرمایه گذاری و کاهش تولید می توان به قیمت بالای گاز و هیدروژن سبز، تقاضای ضعیف برای محصولات فلزی و ورود گسترده واردات ارزان به بازار اشاره کرد.

با توجه به مشکلات ArcelorMittal در اروپا، دولت ها شروع به بررسی اقداماتی برای حفظ دارایی های متالورژی ملی کرده اند. در لهستان، اتحادیه ها خواستار تعرفه یکسان ۶۰ یورو در مگاوات ساعت برای تمام صنایع انرژی بر اتحادیه اروپا شده اند و گفته اند که اعتراضات را به دلیل عدم حمایت واقعی دولت تشدید خواهند کرد. شایان ذکر است که عدم حمایت دولت های ملی تا حدودی مسئول برنامه های ArcelorMittal برای کاهش عملیات در کشورهای مختلف است.

منبع: فولاد نیوز