قیمت‌گذاری بلیت قطار کیفیت خدمات را پایین می‌آورد؟

سید علی رزا سیدوکیلی ، دبیر انجمن شرکتهای حمل و نقل راه آهن ، گفت: “ناوگان موجود به مراتب کمتر از تقاضا است و به نیاز فعلی پاسخ نمی دهد.”

وی افزود: “ما در حال حاضر کمبود پیستون مسافر و در بخش لوکوموتیو داریم.” در حقیقت ، بسیاری از واگن های مسافربری فعلی در غیر شپند تفسیر می شوند و خواستار حرکت لوکوموتیو در حالی که اتومبیل های خودکشی مانند قطارهای U -Bahn دارای یک موتور مستقل هستند و این کمبود در ترافیک ریلی کشور به وضوح قابل تشخیص است.

دبیر انجمن حمل و نقل راه آهن گفت: “در منطقه حرکات ، نقص ها هم در مسافر و هم در بخش حمل و نقل ملموس است و این بدان معنی است که ظرفیت حمل و نقل ریلی از درخواست درخواست ناشی می شود.”

سیدوکیلی خود را در مورد برنامه هایی که در High Times ساخته شده بود ، توصیف کرد: مدیریت شبکه ریلی مسئولیت شرکت راه آهن است و این مجموعه در مورد زمان حرکت قطارها ، مسیرها و ظرفیت فوق العاده تصمیم می گیرد. در طول سفر برتر مانند تولد امام رضا (AS) ، مشهاد معمولاً قطارهای خارق العاده ای اضافه می شود و شرکت های مسافربری درخواست خود را برای قطارهای اضافی برای جدا کردن ظرفیت در نسبی بین آنها ارائه می دهند.

راه آهن به تنهایی قادر به دستیابی به اهداف برنامه هفتم نخواهد بود

وی با توجه به دستیابی به اهداف برنامه توسعه هفتم در ترافیک ریلی ، گفت: در بخش کالاها ، برنامه توسعه هفتم اهداف را برای افزایش نسبت ترافیک ریلی تعیین کرده است ، بلکه نه تنها از راه آهن است. بسیاری از ذینفعان باید به کار خود بیایند ، در غیر این صورت راه آهن نمی تواند به تنهایی به اهداف برنامه برسد.

بی اعتنایی ۲ ساله به توسعه راه آهن ؛ خیابان ها چندین برابر بیشتر از ریل گسترش یافت

سیدوکیلی افزود: “مهمترین نگرانی بخش ریلی ، نادیده گرفتن از ارزش و اهمیت آن برای توسعه کشور است.” در پنج سال گذشته مشخص شده است که مقایسه بین رشد شبکه های جاده ای و ریلی مشخص است که توسعه خیابان چندین بار زیاد بوده است.

براساس آمارهای رسمی ، وزارت جاده ها و توسعه شهری در سه دهه گذشته چندین بار افزایش یافته است ، اما اصلی و فرعی چندین بار افزایش یافته است ، اما خطوط اصلی ریلی ، دو خط و حتی خطوط آنتن به طور مناسب رشد نکرده اند.

کامیون را افزایش دهید ، اتومبیل ها را کاهش دهید. بیکاری حمل و نقل کشور

Sidukili ادامه داد: مقایسه ناوگان مسافر حمل و نقل و راه آهن با ناوگان خیابانی نیز این را نشان می دهد. در حال حاضر حدود ۶۰۰۰ اتومبیل در شبکه ریلی وجود دارد که تقریباً ۶۰۰۰ و فقط حدود ۱۰۰۰ تا ۱۰۰۰ مسافر هستند. با این حال ، تعداد کامیون های دارای مجوزهای حمل و نقل در کشور به حدود ۶۰۰۰ واحد می رسد.

وی افزود: “اگر این تعداد ، وانت و کامیون هایی را که در منطقه شهری کار می کنند اضافه کنیم اما محاسبات بین شهری را صادر نکنیم ، آمار ناوگان خیابانی این کشور به حدود ۲ تا ۶۰۰۰ واحد می رسد ، به این معنی که تقریباً یک میلیون وسیله نقلیه بار در برابر ۶۰۰۰ واگن ریلی اداره می شود.”

وزیر شرکتهای ترافیک راه آهن گفت: “این ارقام نشان می دهد که توسعه حمل و نقل کشور جبران نشده است و دولت ها در سه دهه گذشته توجه کافی به تقویت زیرساخت های ریلی و سریع را نکرده اند.”

سیدوکیلی گفت اگر ترافیک ریلی برای دستیابی به سهم ۵ ٪ و ۲ ٪ از مسافر باشد ، باید منابع لازم تزریق شود ، امکانات کافی و لیزینگ برای شرکت ها و پیشرفت متعادل در این بخش در دسترس قرار گیرد. فقط یک تمرکز تحت اللفظی بدون پشتیبانی نمی تواند کار کند.

وی افزود: “تعداد شرکت های مسافربری که به آنها دستور داده شده برای خرید خودروهای مسافربری بسیار محدود است و این اقدامات در مقایسه با شکاف موجود بین عرضه و تقاضا پاسخگو نیست.”

قیمت بلیط قطار کیفیت خدمات ریلی را کاهش می دهد

دبیر شرکت های راه آهن گفت: “در شرایط فعلی ، تعداد قطارهای تشکیل شده در راه آهن راه آهن کشور به حجم تقاضا واکنش نشان نمی دهد.” این را می توان در شاخص “ضرایب حرفه ای” مشاهده کرد. ضریب حرفه ای نشان می دهد که ظرفیت خودروها در سفرهای مختلف چقدر به پایان می رسد.

وی متوجه شد: البته این شاخص باید حدود ۲ تا ۵ درصد باشد تا هم پیشنهاد و هم آژانس تقاضا و هم ظرفیت اضافی را برای شرایط خاص حفظ کند. با این حال ، در سالهای اخیر ، ضریب حرفه ای در بسیاری از مسیرها به ۵ ٪ افزایش یافته است ، به این معنی که مسئله سفر وجود داشته است ، اما شرکت ها نمی توانند هیچ اتومبیل اضافی ارائه دهند.

یکی از دلایل این امر این است که راه آهن با دستورالعمل های گرامری ، قیمت بلیط را غیرواقعی نگه داشته و این باعث کاهش فروش شرکت های مسافربری می شود ، گفت: این مقام اتحادیه. کاهش درآمد نه تنها مانع از کیفیت خدمات شد ، بلکه امکان توسعه و خرید ناوگان جدید را نیز حذف کرد.

سیدوکیلی افزود: امروز قیمت یک ماشین مسافربری جدید حدود ۲ تا ۵ میلیارد تومن است. البته این است که شرکت ها با بلیط های ۴۰۰۰ Tomans به شرکت هایی بازگردانده نمی شوند. بنابراین ، دولت یا باید تسهیلات کم در اختیار شرکت یا مجوز برای بهره مندی از قیمت بلیط متناسب با تقاضای بازار قرار دهد. مشابه اجرا شده در صنعت هواپیمایی.

کیفیت ماشین داخلی ارزان ؛ مشکل اصلی اجاره دادن است

دبیر انجمن حمل و نقل راه آهن گفت: “کیفیت اتومبیل های خانگی خوب است ، اما مشکل اصلی عدم لیزینگ ارزان است.” لیزینگ موجود بسیار گران است. وزارت راه ها و سازمان برنامه ریزی و بودجه باید به اندازه کافی شرکت ها را ارائه دهد. در صورت طراحی لیزینگ مناسب ، شرکت های راه آهن می توانند با نقدینگی محدود سفارش داده و از نرخ خود با ماشین استفاده کنند.

وی با توجه به چشم انداز صنعت راه آهن در سالهای آینده ، گفت: “اگر روند فعلی ادامه یابد ، وضعیت مورد نظر پیش بینی نمی شود و دولت مسیر توسعه را اصلاح می کند و سرمایه گذاری های هدفمند و مکانیسم های پشتیبانی مناسب را در این بخش ایجاد می کند.”

سیدوکیلی گفت: “اگر بدون برنامه باشد ، به نظر می رسد” پول شما برای بسیاری از کیسه ها “و شرکت ها را منفعل می کند. اگر کمک به مکانیسم مناسب در زمان مناسب داده شود ، شرکت های فعال و کارآمد بهترین نتیجه را از آن می گیرند.

دبیر انجمن ترافیک راه آهن تأکید کرد: همچنین در بخش ریلی حکم وجود دارد که نشان می دهد مصرف سوخت در ترافیک ریلی تقریباً در ترافیک جاده ای هشتم است و توسعه این بخش می تواند منجر به کاهش چشمگیر مصرف سوخت در کشور شود. متأسفانه اجرای این احکام کند است.

وی گفت ، در پایان ، انجمن شرکت های ترافیک ریلی به طور فعال تغییر این قانون و مقررات را برای اطمینان از اجرای بهتر قانون دنبال می کند و شرکت ها می توانند از امکانات اقتصادی و تنفس مالی مناسب برای توسعه و خدمات ناوگان بهره مند شوند.

منبع: مهر