لایه‌ای شگفت‌انگیز در دل ماه کشف شد

ماه ممکن است از پنیر ساخته نشده باشد، اما ممکن است هنوز یک لایه شگفت انگیز را در هسته خود پنهان کند. در یک مطالعه پیشگامانه، دانشمندان شواهدی را کشف کرده اند که نشان می دهد ماه ممکن است لایه ای نرم و چسبناک در اعماق خود داشته باشد. این کشف غیرمنتظره درک ما از همدم آسمانی زمین را به چالش می کشد و می تواند پیامدهای گسترده ای برای علم قمری داشته باشد.

این مطالعه که در مجله AGU Advances منتشر شده است، اولین اندازه گیری واکنش جزر و مدی سالانه ماه را ارائه می دهد. همانطور که ماه باعث جزر و مد در زمین می شود، زمین و خورشید نیز نیروی جزر و مدی بر ماه وارد می کنند و باعث تغییر شکل آن می شوند. با تجزیه و تحلیل این تغییر شکل ها، دانشمندان می توانند به ساختار درونی ماه نگاه کنند.

به گفته SF، نویسنده اصلی این مطالعه، ساندر گوسنز، و تیمش از داده‌های دو فضاپیمای ناسا استفاده کردند. از دو فضاپیما، ماموریت و آزمایشگاه داخلی بازیابی جاذبه (GRAIL) و مدارگرد شناسایی ماه (LRO) استفاده شد. با ترکیب اندازه‌گیری‌های کوتاه‌مدت و با دقت بالا GRAIL با مشاهدات بلندمدت LRO، محققان توانستند تغییرات ظریف در میدان گرانش ماه را در مقیاس‌های زمانی ماهانه و سالانه تشخیص دهند.

چیزی که آنها پیدا کردند کاملا غیرمنتظره بود. پاسخ ماه به این نیروهای جزر و مدی وجود یک منطقه کم ویسکوزیته (LVZ) را در قاعده گوشته آن نشان می دهد. به بیان ساده، ممکن است لایه ای از سنگ نیمه مذاب در اعماق ماه، درست بالای هسته آن وجود داشته باشد.

این کشف تصور رایج از ماه به عنوان یک جسم سرد و جامد را به چالش می کشد و نشان می دهد که درون آن پیچیده تر و پویاتر از آن چیزی است که قبلا تصور می شد.

وجود این لایه نرم می تواند پیامدهای عمیقی برای درک ما از تاریخچه حرارتی و تکامل ماه داشته باشد. این نشان می دهد که باید یک منبع گرما وجود داشته باشد که این لایه نیمه مذاب را حفظ کند، که سؤالات جدیدی در مورد ساختار داخلی مرموز ماه ایجاد می کند.

علاوه بر این، محققان همچنین یک شباهت جالب بین ماه و مریخ ترسیم کردند. داده های لرزه نگاری اخیر سیاره سرخ نیز به وجود مواد نیمه مذاب در داخل آن اشاره دارد. این شباهت می تواند بینش جدیدی در مورد شکل گیری و تکامل اجسام سنگی در منظومه شمسی ما ارائه دهد.

یافته‌های این مطالعه می‌تواند بر ماموریت‌های آینده به ماه نیز تأثیر بگذارد. درک ساختار درونی ماه برای برنامه ریزی سفرهای انسانی حیاتی است، به خصوص اگر هدف بشریت ایجاد یک مستعمره طولانی مدت در سطح ماه باشد.

منبع: ایسنا