فرهنگ و هنر

ماجرای سقوط پژمان جمشیدی در عرصه بازیگری :: افق میهن

شاید Pejman Jamshidi تنها فوتبالیست ایرانی باشد که عکس آن در بزرگترین تابلوهای تبلیغاتی و اتوبوس ممکن است ، اما نه به عنوان یک فوتبالیست بلکه به عنوان یک بازیگر سینما که بدون هیچ آموزش و خاک تحصیلی قبلی وارد عرصه بازیگری می شود.

به گفته ناجواخ ، هنگامی که جمشیدی در سال ۲۰۱۳ به سریال تلویزیونی Pejman فریاد زد و به عنوان یک باشگاه سابق و بازیکن فوتبال ملی تصویر و استعداد جدیدی را برای مخاطبان نشان داد ، هیچ کس فکر نمی کرد که او فرصتی برای شروع یک مسیر حرفه ای جدید ایجاد کند.

جمشیدی ، با این حال ، به عنوان هافبک سابق ، بیشترین موقعیت را از یک موقعیت در سینما کسب کرد و پس از چندین دوره تحت آزمایش در سینما و تلویزیون ، از جمله پنجاه کیلو گیلاس (مانی هاگیگیگی) و دیوار -تا وال (سامان مغادام) ، که در نقش اصلی نقش اصلی و جولت را به نمایش می گذارد.

پس از موفقیت این فیلم در تقریباً چهل فیلم سینمایی ، جمشیدی بیش از ۱۰ سریال تلویزیونی و شبکه های سینمای خانگی از جمله جیلیل سامان (جیلیل سامان) و تمام بهار (سوروش سحات) و هفده نمایشنامه را بازی کرد. رکورد کمی برای بسیاری از بازیگران سینما و تئاتر یک رویا است.

Pejman Jamshidi در مجموعه Pejman ، که روایتی است که مبتنی بر زندگی وی است ، توانست یک دهه پیش در قاب تلویزیون ایران با مخاطبان بزرگ به اشتراک بگذارد. دیدن این سریال تلویزیونی و بازخورد مناسب آن از مخاطبان ، وی را به استعداد جدیدی برای استفاده در فیلم های کمدی تبدیل کرد. این همزمان با ظهور قالب جدید از فیلم های کمدی در سینمای ایران بود. فیلم هایی با فیلمنامه ها و گاهی اوقات ضعیف -برای ساخت و ساز که با کمک پوسترهای کاریکاتور و تیزرها و یک بازیگر با استعداد مانند Pejman Jamshidi در فتح گیشه رقابت می کردند.
Pejman Jamshidi ، با ترکیبی از شخصیت خود در سریال های تلویزیونی Pejman و همچنین شخصیت طراحی شده Fariborz Bagh ، در یک سریال تلویزیونی شرکت تابعه ادامه یافت. گاهی اوقات یک شخصیت گیج کننده می تواند از شرایط دشوار که در دست و تصمیمات قرار دارند خلاص شوند.

البته ، حرفه بازیگری جمشیدی فقط کمدی را شامل نمی شود. حضور وی در فیلم هایی مانند Grassland (Kazem Daneshi) ، Badden (Morteza Alizadeh) ، Yadegar South (حسین امیری دیماری و پدرام پورامیری) ، خط فرضی (Farnoush Samadi) و World World (Soroush Sahat) و در نقش های جدی نقش های جامیشید را نشان می دهد. بازی او در چمنزارها و در نقش یک بازجو جدی ، با الهام از یک داستان جنایتکار واقعی ، به خوبی دیده شد و نامزد وی برای بهترین بازیگر نقش اول مرد در جشنواره چهلمین فیلم فجر بدون دلیل نبود. جمشیدی ، در نقش پدر یک قاتل جوان ، تا حد زیادی قادر به خلاص شدن از کلیشه های اطراف خود بود و در تضاد خوبی با شخصیت های به یادگار مانده در ذهن مخاطب ، توانست در طول داستان از ذهن مخاطب منحرف شود. Pejman Jamshidi ، با تمام این تجربیات غیر قابل توجه ، به هر دلیلی که خود را می شناسد ، ترجیح می دهد تا به اندازه معتبر سکه خود ، برای سینمای کمدی هزینه کند.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا