ماجرای یک اعتراض که این روزها مردم را سرگردان کرد

طی چند روز گذشته پرستاران در اعتراض به حقوق پایین، سختی کار و اضافه کاری اجباری در شهرهای مختلف دست به تجمع زدند و در برخی شهرها دست از کار کشیدند.

بر اساس ویدئوهای منتشر شده در شبکه های اجتماعی و برخی رسانه ها، پرستاران و تعدادی از کادر درمانی چند بیمارستان مشهد از جمله بیمارستان های قائم، امام رضا و هاشمی نژاد دست از کار کشیدند و در اعتراض به عملکرد دولت ریاست جمهوری در این کشور شعار سر دادند. حوزه بهداشت و درمان

خانه سالمندان خراسان رضوی نیز امروز با انتشار بیانیه ای اعلام کرد که اعتراضات این روزهای پرستاران در شهرهای مختلف ایران ناشی از «سیاست های غلط، نگاه های تبعیض آمیز و مدیریت مستبدانه پزشکی» است.

پرستاران نسبت به عدم اجرای قانون تعرفه، حقوق پایین، خطر فقر، اضافه کار اجباری، شیفت کاری طولانی مدت و عدم دریافت به موقع حقوق و مطالبات اعتراض کردند و یادآور شدند: این حرفه در زمان شیوع ویروس کرونا شغل خود را رها نکردند. با وجود تهدید برای سلامتی آنها

شعار اعتراض پرستاران در اعتراض به فشار کاری

«وعده بس است سفره ما خالی» و «با کرونا جنگیدیم حمایت ندیدیم» برخی از شعارها و نوشته‌های روی پلاکاردهای پرستاران در بیمارستان‌های شهرهای چند استان مانند خراسان رضوی، البرز، زنجان، فارس، کهگیلویه و بویراحمد و سه استان شمالی. کشور است

خبرگزاری ایلنا این اعتراضات را «اعتراضات سراسری پرستاران» خواند و نوشت: اکنون اتاق‌های عمل در برخی بیمارستان‌های شیراز با کمبود پرستار مواجه است، اما با وجود این اعتراض طولانی، صدای پرستاران شنیده نشده و نبض مثبتی وجود ندارد. از طرف دولت و حتی از طرف رئیس جمهور جدید شنیده نشده است یک پرستار شیرازی می گوید: «متاسفانه صدای ما را در این دولت نشنیدند».

این خبرگزاری یادآور شده است که از ابتدای اعتراضات پرستاران، دولت پزشکی هیچ واکنشی به اعتراض پرستاران نشان نداده است و تنها واکنشی که دیده شده توجه به مطالبات معوقه دستمزد و صدور بوده است. دستور پرداخت مطالبات پرستاران

محمد شریفی مقدم دبیرکل خانه پرستاران ایران در پاسخ به این سوال که چرا پرستاران اعتراض سراسری کردند، گفت: دو هفته از اعتراضات سراسری پرستاران می گذرد و این تجمعات بی سابقه بود، تجمعاتی داشته ایم. و از چند ماه پیش تحصن کرده‌اند، اما این اعتصاب طولانی پیش از این هرگز اتفاق نیفتاده است.

وی درباره مطالبات پرستاران توضیح می دهد: دلیل اصلی اعتراض پرستاران کم توجهی مسئولان وزارت بهداشت به حرفه پرستاری است و مسئولان می خواهند توقع پرستاران را تا حد پرداخت پایین بیاورند. معوقات، اما اصلاً بحث این نیست، مثلاً اجرای قانون تعرفه خدمات پرستاری مصوب ۱۳۸۵ یکی از مطالبات اصلی پرستاران است – خدمات گروه پرستاری ساعتی برای یک بیمار شامل خدمات پرستاری صبح، عصر و شب و همچنین خدمات پرستاری کمکی و توانبخشی و سرپرستی و نظارت.

وی همچنین فوق العاده حقوق پرستاران را که با ضریب ۴/۰ پرداخت می شود و عدم اجرای صحیح قانون ارتقای بهره وری که بر اساس آن باید ساعت کاری پرستاران کاهش یابد را از دیگر مطالبات این اتحادیه برشمرد و وی تصریح کرد: اکنون به دلیل کمبود نیرو در کادر پزشکی، پرستاران دائما مجبور به اضافه کاری هستند و قانون ارتقای بهره وری عملاً ناکارآمد شده است.

به گفته شریفی مقدم، امروز حقوق ماهانه یک پرستار ایرانی بین ۱۲ تا ۱۵ میلیون تومان معادل حدود ۲۰۰ دلار است که در مقایسه با سایر کشورها رقم بسیار کمی است: «در آلمان به محض اینکه یک پرستار ۲ هزار دلار حقوق می گیرد. او شروع به کار می کند و در برخی دیگر از کشورهای اروپایی ۴۰۰۰ دلار و ۵۰۰۰ دلار در آمریکا و کانادا می پردازد.

این فعال صنفی در بخشی دیگر از گفتگوی خود با خبرنگار ایلنا تاکید کرد: مهاجرت گسترده و تغییر شغل، راه حل فرار پرستاران ایرانی از مشکلات معیشتی است و همین موضوع باعث بحرانی شدن وضعیت بیمارستان ها و نظام سلامت شده است. .

مهاجرت پرستاران در حالی افزایش یافته است که آمارهای دولتی نشان می دهد ایران با کمبود شدید پرستار مواجه است. محمد علوی، پرستار بالینی و فعال صنفی پرستاران تایید کرده است که مشکلات معیشتی پرستاران و اجرا نشدن تغییر وضعیت آنها باعث مهاجرت بسیاری از آنها شده است، زیرا به عنوان مثال «حقوق و مزایای پرستاران مهاجرت به عمان ۶ برابر حقوق یک پرستار فعال در ایران است.

عبادی معاون پرستاری وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی با حضور در جمع نمایندگان جامعه پرستاری در مجموعه استان شیراز، در خصوص پیگیری جدی مطالبات حوزه پرستاری صحبت کرد.

این مسئول گفت: دغدغه ها و چالش های همکارانم در جامعه پرستاری را از نمایندگان آنها شنیدم و بر اساس صورتجلسه جلسه مقرر شد با همکاری هیات مدیره دانشگاه علوم پزشکی شیراز، مسئولین. وزارت بهداشت و با حمایت وزیر بهداشت، درمان و آموزش پزشکی. ما در حد توان و توان خود می توانیم به تعهدات خود در قبال پرستاران عمل کنیم و از این طریق از سایر نهادهای خارج از دانشگاه علوم پزشکی و وزارت بهداشت تقاضا داریم صدای همکاران در نظام سلامت را بشنوند. و به کمک نظام سلامت بشتابند.