ماهی باستانی با شنوایی شبیه انسان، دانشمندان را شگفت‌زده کرد
محققان دانشگاه کالیفرنیا، برکلی، بینش جدیدی در مورد چگونگی تکامل سیستم شنوایی ماهی های آب شیرین ارائه کرده اند. میلیون ها سال پیش، برخی از ماهی های آب شور با سازگاری با زندگی در آب شیرین، شنوایی فوق العاده ای شبیه انسان پیدا کردند.
با بررسی یک فسیل ۶۷ میلیون ساله، محققان دریافتند که ماهی‌های Otophysan سیستم گوش حساس وبر را قبل از ورود به آب‌های شیرین و اقیانوس‌ها توسعه داده‌اند، نه در رودخانه‌ها، همانطور که قبلا تصور می‌شد.
به گزارش ScienceDaily، این کشف نشان می دهد که دو مرحله جداگانه از ورود ماهی به آب شیرین رخ داده است و این می تواند توضیح دهد که چرا امروزه گونه های مختلف ماهی های آب شیرین وجود دارد.
گوش انسان مانند در ماهی ها
هنگامی که برخی از ماهی های دریایی به آب شیرین مهاجرت کردند، ساختارهای شنوایی پیچیده تری از جمله استخوان های گوش میانی که شبیه استخوان های گوش انسان است، ایجاد کردند.
امروزه حدود دو سوم گونه های ماهیان آب شیرین از سیستم خاصی به نام دستگاه وبری استفاده می کنند که به آنها امکان می دهد صداهای با فرکانس بالا را در محدوده ای نزدیک به شنوایی انسان تا حدود ۱۵۰۰۰ هرتز بشنوند. این گروه شامل بیش از ۱۰۰۰۰ گونه از جمله گربه ماهی و گورخر ماهی است.
بازنویسی تاریخچه تکاملی ماهیان آب شیرین
قبلاً تصور می شد که اتوفیزها حدود ۱۸۰ میلیون سال پیش، قبل از تجزیه ابرقاره پانگه آ، وارد آب شیرین شدند. اما تحقیقات جدید دکتر خوان لیو نشان می دهد که این اتفاق در حدود ۱۵۴ میلیون سال پیش در اواخر دوره ژوراسیک رخ داده است، زمانی که قاره ها از هم جدا شدند و اقیانوس های مدرن در حال شکل گیری بودند.
بر اساس فسیل ها و داده های ژنتیکی، استخوان های مسئول شنوایی پیشرفته برای اولین بار در طول حیات دریایی تکامل یافتند. سپس دو شاخه جداگانه از این دودمان به آب شیرین مهاجرت کردند: یکی به شکل گیری گربه ماهی، اره ماهی و دیگری خاستگاه ماهی کپور، گورخرماهی و رودخانه ای امروزی است.
لیو می گوید: «تحلیل ما نشان داد که جد مشترک این ماهیان دریایی بوده و حداقل در دو مرحله جداگانه به آب شیرین بازگشته است. این معرفی های مکرر احتمالاً باعث تنوع خیره کننده گونه ها در آب های شیرین امروزی شده است.
یک فسیل کوچک با اطلاعات بزرگ
فسیل جدید به نام Acronichthys maccagnoi در آلبرتای کانادا کشف شد و تنها پنج سانتی متر طول دارد. این فسیل قدیمی ترین نمونه از یک ماهی اتوفیز در آمریکای شمالی است و قدمت آن به حدود ۶۷ میلیون سال پیش یعنی اواخر دوره کرتاسه، درست قبل از انقراض دایناسورها برمی گردد.
گروه لیو با استفاده از اسکن های سه بعدی و مدل سازی کامپیوتری نشان دادند که این ماهی باستانی تقریباً شنوایی مشابه گورخرماهی دارد، با حساسیت کمی کمتر، اما محدوده فرکانسی نزدیک به ۵۰۰ تا ۱۰۰۰ هرتز.
نگاهی تازه به تکامل و تنوع
نتایج این تحقیق نشان می دهد که ورود مکرر به زیستگاه های جدید همراه با نوآوری هایی مانند شنوایی حساس تر می تواند باعث جهش در تنوع گونه ها شود.
دکتر مایکل نیوبری یکی از نویسندگان این مقاله گفت: “برای مدت طولانی، ما فکر می کردیم که اتوفیزها منشأ آب شیرین دارند، زیرا بیشتر آنها در آب شیرین زندگی می کنند. اما اکنون می دانیم که منشا آنها دریایی بوده و این تصویر تکاملی جدید، منطقی تر و کامل تر است.
منبع: ایسنا
