مبهم‌ترین بودجه تاریخ در پی مصوبه مجلس؛ پاسخی برای پرسش‌های زیر وجود ندارد
دولت و مجلس باید با انتشار اطلاعات فزاینده در مورد جزئیات منابع و مصارف برای افزایش شفافیت بودجه تلاش می‌کردند تا باورهای تاریخی مردم در مورد لزوم پرداخت مالیات تغییر کند.
افق میهن، محمد قاسمی * در دنیای اقتصاد نوشت:
لایحه بودجه ۱۴۰۳ با کمترین داده و اطلاعات ممکن تقدیم شورای اسلامی شده است. تا آنجا که نگارنده اطلاع دارد، ارائه چنین بودجه مبهم با حداقل جزئیات دخل و خرج کشور به مجلس پس از انقلاب مشروطه (به جز سال های اشغال ایران) بی سابقه است. ریشه این پدیده در قانون مصوب مجلس یازدهم تحت عنوان قانون اصلاح مواد «۱۸۰» و «۱۸۲» آیین‌نامه داخلی شورای اسلامی در تاریخ ۱۴ دی ماه سال ۱۴۰۱ به تصویب رسید. مصوب شد که از این پس بودجه در دو بخش جداگانه تقدیم مجلس شود. قسمت اول شامل اطلاعات کلی در مورد منابع بودجه و ترازهای کلان، احکام بودجه و مفروضات بودجه است و قسمت دوم شامل جداول تفصیلی بودجه خواهد بود. حالا طبق قانون جدید قرار است مجلس ظرف پنج روز درباره بودجه کل سال ۱۴۰۳ تصمیم گیری کند. اما بر اساس هفت جدول کلی مندرج در قسمت اول لایحه بودجه، پاسخی به سوالات زیر داده نشده است:
آ. مالیات اشخاص حقوقی بیش از ۵۳ درصد رشد داشته است اما مشخص نیست سهم شرکت های بخش خصوصی (اشخاص حقوقی غیردولتی) از این افزایش چقدر و سهم اشخاص حقوقی دولتی چقدر است.
ب مالیات بر درآمد بیش از ۳۳ درصد رشد داشته است، اما مشخص نیست که کدام پایه مالیاتی رشد کرده است.
ی- دولت قرار است نسبت به سال ۱۴۰۲ مالیات بیشتری بگیرد و بیشتر وام بگیرد. اما بعداً و در قسمت دوم – که پس از تصویب قسمت اول ارائه می شود – می گوید خرج چه می کند. الان معلوم نیست!
د تراز عملیاتی بودجه ۳۰۰ هزار میلیارد تومان کسری دارد اما اجزای آن مشخص نیست.
ه. سهم بخش‌های مهم هزینه‌ای یعنی بهداشت، آموزش، دفاع و امنیت، فرهنگ و غیره مشخص نیست.
و. به اصطلاح منابع درآمدی هدف گذاری حدود ۷۶۰ هزار میلیارد تومان است که حاصل فروش داخلی فرآورده های نفتی و قیمت نهاده هایی مانند خوراک پالایشگاه ها و پتروشیمی ها و بخشی از صادرات فرآورده های نفتی است. اما هیچ یک از جزئیات مشخص نیست. بنابراین سیاست دولت در خصوص قیمت گذاری نهاده های انرژی که بر زنجیره تولید در کشور تاثیرگذار است، مشخص نیست.
سوال مهم دیگری را می توان مطرح کرد. اساساً مشخص نیست که منظور از معاینه عمومی در این وضعیت در مرحله اول چیست؟ عجیب‌تر اینکه قسمت دوم بودجه طبق قانون مذکور فاقد کلیات است و نمایندگان باید در خصوص ردیف‌ها پیشنهاد دهند. همان پدیده ای که دولت ها به شدت با آن مخالفت می کنند! شاید بتوان گفت در جریان بررسی بودجه در کمیسیون تلفیق، اطلاعات لازم در اختیار نمایندگان قرار خواهد گرفت. سوال اینجاست که تکلیف حقوق عموم مردم و کسانی که کسب و کارشان تحت تاثیر این تصمیمات قرار می گیرد چه خواهد شد و آیا مهلت بررسی آثار این تصمیمات حتی پس از اطلاع رسانی و ابلاغ نظرات به نمایندگان مجلس توسط ذینفعان است؟
در کشورهای پیشرفته، دولت ها موظفند در تهیه و تنظیم و تصویب بودجه، حجم زیادی از اطلاعات درآمدها و هزینه های کشور و سیاست های مالی دولت را به صورت عمومی و در قالب های مشخص منتشر کنند تا مردم از وظایف خود در قبال پرداخت مالیات آگاه شوند. . باشند و حق خود را نسبت به انواع وظایفی که قانون بر عهده دولت گذاشته است بدانند. این اطلاعات مبنای ارزیابی اثرات سیاست های مالی دولت بر بنگاه های اقتصادی را برای عموم مردم و فعالان اقتصادی فراهم می کند و کارشناسان مستقل نیز می توانند ادعای دولت در مورد تأثیر سیاست های اتخاذ شده را بسنجند و به رای دهندگان – که هستند – اطلاع دهند. مالیات دهندگان
این امر در قانون اساسی کشورها و قوانین عادی به عنوان حق مردم و بویژه نمایندگان مجلس شناخته شده است. البته این حق به راحتی بدست نیامد و حاصل مبارزات تاریخی پرهزینه مردم کشورهای مختلف بود. در کشورهای توسعه یافته، تهیه و تصویب بودجه بالاترین سطح گفتگو را بین دولت و مجلس و مردم در مورد مسائل اقتصادی، اجتماعی و سیاسی فراهم می کند.
در ایران تهیه و تصویب بودجه کشور توسط مجلس یکی از دستاوردهای بزرگ انقلاب مشروطه بود. اما به دلیل تداوم حکومت استبدادی و سپس وارد شدن منابع نفتی به بودجه، پیوند مردم و دولت در بودجه ضعیف شد و بودجه‌ریزی برای مدتی طولانی به یک موضوع دولتی و نه ملی تبدیل شد. پس از انقلاب اسلامی و به دلایل مختلف، کشور نتوانست نظام بودجه ریزی مبتنی بر نفت را تغییر دهد. در این میان طبق سنت اداری مجموعه ای از داده ها در مورد منابع و هزینه ها و سیاست های دولت در قالب جداول مختلف منتشر شد که اگرچه قادر به پاسخگویی به ساده ترین سؤالات از جمله اینکه مجموع آن چقدر است، نبود. از مخارج یا منابع دولت در سال مالی یا سهم واقعی هر یک از منابع یا میزان هر یک از هزینه ها برای پاسخ دقیق، تحلیل های حداقلی را در مورد سیاست های دولت ممکن می سازد.
پس از انقلاب اسلامی، تأمین حقوق مندرج در قانون اساسی برای پاسخگویی قوه مجریه به شورای اسلامی و اختیارات بی‌سابقه این نهاد در بررسی و تصویب بودجه و لزوم انسجام تصمیمات و سیاست‌ها سطح کلان در مراحل مختلف نیاز به تغییر تعاریف دارد و این روش های بودجه ریزی بود که انجام نشد. مجالس همواره از نداشتن اطلاعات کافی برای تصمیم گیری درباره بودجه سنواتی گلایه داشتند و دولت ها نیز از دخالت نمایندگان مجلس در لایحه بودجه به ویژه تغییر ردیف اعتباری نهادها و پروژه های عمرانی و تعریف پروژه های عمرانی جدید ناراضی بودند.
طرح‌های مطالعاتی مختلفی برای یافتن راه‌حل‌های علمی مبتنی بر تجارب بین‌المللی و منطبق با قانون اساسی و متناسب با نظام اداری و مالی ایران انجام شد، اما نتایج در عمل اجرا نشد. در برخی از این طرح ها بحث دو مرحله ای تهیه و تصویب بودجه مطرح شد. به نظر می رسد نویسندگان قانون فوق با فرض اینکه بودجه همان بودجه ای است که تاکنون تهیه و تصویب شده است، صرفاً قالب های سنتی اطلاعات را به دو قسمت تقسیم کرده اند. این در حالی است که حداقل در بررسی های دقیقی که در سال های ۱۳۷۹ تا ۱۳۹۰ در مرکز پژوهش های مجلس انجام شده و نتایج آن در دسترس عموم است، پیشنهاد شده است که در صورت تهیه و تصویب بودجه دو مرحله ای. ، در مرحله اول اطلاعات دقیق ارائه شود. بیانیه رسمی و علنی سیاست های بودجه ای دولت به تفکیک سمت منبع و سمت هزینه باید در اختیار مجلس و افکار عمومی قرار گیرد.
همچنین دولت موظف شد علاوه بر ارائه گزارش رسمی از اثرات بودجه بر متغیرهای کلان اقتصادی از جمله رشد، تورم، نرخ سود و غیره، آثار هر یک از سیاست ها را با توجه به شاخص های مشخص ارائه و مرجع مسئول را تعیین کند. برای هر سیاست مقرر شد این اطلاعات در قالب سند رسمی به مجلس ارائه شود تا نمایندگان مردم بر اساس نتایج آن ارزیابی دقیقی از جهت گیری ها و بودجه کلی دولت داشته باشند.
نکته پایانی این است که در چند سال اخیر سهم درآمدهای مالیاتی در منابع دولت افزایش یافته است که عمدتاً ناشی از محدودیت های تحریمی و کاهش منابع حاصل از صادرات نفت بوده است. در چنین شرایطی دولت و مجلس باید با انتشار اطلاعات فزاینده درباره جزئیات منابع و مصارف برای افزایش شفافیت بودجه تلاش می کردند تا باورهای تاریخی مردم در مورد ضرورت پرداخت مالیات تغییر کند. حرکت دادن تصویر این مصلحت خود هنر است!
* عضو هیئت علمی دانشگاه علامه طباطبایی
