متوسط جذب سرمایه خارجی در ایران؛ ۲ میلیارد دلار در سال | در سال ۱۰ میلیارد دلار فرار سرمایه داریم

عضو هیئت مدیره اتاق بازرگانی، صنایع و معادن ایران گفت: در ۲۰ سال گذشته میانگین جذب سرمایه خارجی در ایران دو میلیارد دلار در سال بوده و سالانه ۱۰ میلیارد دلار فرار سرمایه داریم. .

ایران تحلیل به نقل از ایسنا، مسعود دانشمند، عضو اتاق بازرگانی، صنایع و معادن ایران با بیان اینکه یکی از شاخص های مورد توجه صندوق بین المللی پول و سازمان ملل، درآمد سرانه است، اظهار کرد: در این راستا، یکی از شاخص های مورد توجه صندوق بین المللی پول و سازمان ملل است. در منطقه خاورمیانه و شمال آفریقا (خاورمیانه و شمال آفریقا) درآمد سرانه قطر ۸۲ هزار دلار، امارات ۵۱ هزار دلار و به همین ترتیب است تا به عراق ۶۰۰۰ دلار، لیبی ۶۰۰۰ دلار و ایران ۵۰۰۰ دلار برسیم. تنها کشورهای پشت سر ایران مراکش و مصر با ۴۰۰۰ دلار هستند درآمد سرانه کشورها نشان می دهد که کشورهای نفت خیز حوزه خلیج فارس به جز ایران و عراق بیش از ۲۰ هزار دلار سرانه درآمد دارند.

وی افزود: شاخص بعدی تولید ناخالص داخلی است. سوئیس با ۸۰ هزار دلار برای هر نفر اولین کشور است، سپس در لیست پایین به قطر با ۶۰ هزار دلار می رسیم، پس از آن آمریکا با ۵۹ هزار دلار، کانادا با ۴۵ هزار دلار، کویت با ۲۷ هزار دلار، ترکیه با ۱۰ هزار دلار و در نهایت ایران با رتبه ۹۵۰ دلار در رتبه ۹۵۰ قرار دارند. . البته ما کشور ثروتمندی هستیم، اما نمی دانیم چگونه از ثروت خود استفاده کنیم.

این دانشمند با بیان اینکه شاخص بعدی سرانه بدهی خارجی است که در مورد ایران پایین بود، گفت: نباید خیلی خوشحال باشیم که بدهی هایمان کم است. یعنی عمر کارمندی داریم و هیچ نوع سرمایه گذاری و حرکتی به سمت آینده نداریم. هر چه برمی داریم، می خوریم و می پوشیم و تمام می کنیم. کشورهایی که بدهکار هستند توانسته اند از منابع جهان استفاده کنند. در ۲۰ سال گذشته متوسط ​​سرمایه گذاری خارجی در ایران ۲ میلیارد دلار در سال بوده است و سالانه ۱۰ میلیارد دلار فرار سرمایه داریم.

این دانشمند در مراسم رونمایی از کتاب «استراتژی ها و تئوری های فروش در آمریکای شمالی» نوشته محمد وحیدراد درباره ارتباط با کانادا نیز گفت: باید بررسی کنیم که کدام کارخانه ها در کانادا می توانند برای کار به ایران بیایند. این تولید باید به آن برند کانادایی ارزش افزوده بدهد. از طرفی ایران محصولاتی دارد که می توانیم در آنجا عرضه کنیم و برای مصرف کننده ارزان تر می شود. ایران انرژی، نیروی انسانی، تکنولوژی و ماشین آلات را دارد و می تواند تولید را ارزانتر انجام دهد و بازار ثابتی برای آن کارخانه ها فراهم کند. از نظر حقوقی ما هیچ مشکلی برای تجارت با کانادا نداریم. در زنجیره ارزش می توان از کانادا شروع کرد و مدل ایجاد کرد و سپس با استرالیا، آلمان و سایر کشورها وارد همکاری شد.