محققان: آنزیم تجزیه‌کننده گلیسیرین می‌تواند با ازبین‌بردن چربی‌ها روند پیری را آهسته کند

گلیسیرین یا گلیسرول ترکیبی است که اسیدهای چرب را در بدن می‌بندد و مولکول‌های چربی را تشکیل می‌دهد. اگرچه اسیدهای چرب و گلیسیرین عملکردهای حیاتی در بدن دارند، افزایش سطح آنها می تواند مضر باشد. از جمله افزایش سرعت پیری. اکنون، در یک مطالعه جدید، محققان دریافته اند که افزایش سطح آنزیم ADH-1 که گلیسیرین را تجزیه می کند، می تواند روند پیری را کند کند.

بسیاری از افراد جامعه نگرانی خود را در مورد اضافه وزن و چاقی به دلیل مسائل زیبایی ابراز می کنند. با این حال، تجمع چربی در بدن می تواند اولین قدم به سوی پیری باشد. مقادیر زیاد اسیدهای چرب خطر ابتلا به بیماری های مزمن را افزایش می دهد، متابولیسم بدن را مختل می کند و باعث التهاب می شود.

پزشکان به طور معمول اسیدهای چرب را در بسیاری از آزمایشات، به عنوان مثال آزمایش خون، اندازه گیری می کنند. اما آنها معمولا یک جزء کلیدی از ذخایر چربی بدن را نادیده می گیرند: گلیسیرین یا گلیسرول. این ترکیب با ایجاد پیوند بین اسیدهای چرب، مولکول های چربی را می سازد. گلیسرول پتانسیل ایجاد اثرات منفی در بدن را دارد.

این محصولات جانبی چربی با ایجاد اختلال در عملکرد سلول ها و اندام های بدن، اثرات پیری را چند برابر می کنند. محققان به طور فزاینده ای چاقی را تسهیل کننده پیری می دانند.

مولکول تجزیه کننده گلیسیرین

در یک مطالعه جدید، محققان دانشگاه ویرجینیا بررسی کرده اند که آیا کاهش محصولات جانبی چربی می تواند پیری را کاهش دهد یا خیر. نتایج آنها یک الگوی ثابت را نشان می دهد: مداخلات ضد پیری مورد مطالعه سطح گلیسرول را کاهش می دهد.

برای مثال، زمانی که کرم‌های لوله‌ای الگانس با رژیم غذایی با کالری محدود تغذیه می‌شوند، طول عمر آنها حدود ۴۰ درصد افزایش می‌یابد. محققان دریافتند که سطح گلیسیرین در این کرم ها نسبت به افرادی که از رژیم غذایی با کالری محدود استفاده می کردند کمتر بود. کاهش کالری باعث افزایش فعالیت آنزیم تجزیه کننده گلیسیرین در ماهیچه ها و روده کرم ها شد. این آنزیم ADH-1 نام دارد.

مطالعه ای روی افرادی که از رژیم غذایی با کالری محدود یا داروی ضد پیری راپامایسین استفاده می کردند، نشان داد که سطح فعالیت ADH-1 بالایی نیز داشتند. این نشان می دهد که شاید مکانیسمی برای پیری سالم در همه حیوانات وجود داشته باشد که بر روی آنزیم ADH-1 متمرکز است. دانشمندان فرض کردند که افزایش فعالیت ADH-1 با کاهش سطح گلیسریل منجر به سلامتی بیشتر در طول پیری می شود.

آنها با دو مشاهده فرضیه خود را تایید کردند. اولین مورد این بود که افزودن گلیسرول به رژیم غذایی کرم ها طول عمر آنها را ۳۰ درصد کاهش داد. در مشاهده دوم، کرم‌هایی که از نظر ژنتیکی مهندسی شده بودند تا سطوح بالایی از فعالیت آنزیم ADH-1 داشته باشند، گلیسرول کمتری داشتند و حتی با رژیم غذایی نامحدود عمر طولانی‌تری داشتند.

ADH-1 ساختار مولکولی ساده ای دارد و دانشمندان آن را بسیار مطالعه کرده اند. در نتیجه، این آنزیم یک هدف جذاب برای توسعه داروهای ضد پیری خواهد بود. گام بعدی برای محققان گسترش این مطالعه به موش و انسان است.

منبع: دیجیاتو